Rustig aan dan breekt het lijntje niet

Posted on 10 maart 2023 by Redactie

Dat lijkt de tegeltjeswijsheid te zijn die aan de muren van OM, parket en Hoge Raad hangt. Het zou niet verbazen wanneer mr. Aben tijdens zijn onderzoek en nu bij het schrijven van zijn conclusies het gevoel heeft dat hij als een speer gaat. Weliswaar is negen jaar voor een herzieningsonderzoek aan de erg lange kant, zo zal hij gedacht hebben, maar we moeten niet vergeten dat Covid-19 ons bijna drie jaar in een wurggreep hield. Medio juni 2022 kon hij eindelijk Louwes’ advocaat mr. Knoops het onderzoeksresultaat aanbieden.

Deze daarentegen had al na ruim vier maanden zijn herzieningsverzoek klaar. En dat is echt snel want elke punt en komma doen ertoe; de Hoge Raad is streng wanneer het om nova gaat. Het is een heel precies werkje. Maar toch kon hij zijn verzoek al eind oktober 2022 aan de Hoge Raad aanbieden.

Opnieuw was advocaat-generaal Aben aan zet. Hij moet het verzoek beoordelen en de Hoge Raad zijn conclusies (advies) aanbieden. Hij liet al weten dat dit op 27 juni 2023 zal gebeuren, een jaar nadat het onderzoek van het cold case team was afgerond. Om het verzoek van mr. Knoops te beoordelen heeft hij dan ongeveer acht maanden de tijd gehad, terwijl hij het dossier van haver tot gort kent.

Voor de Hoge Raad is de Deventer moordzaak evenmin nieuw. Deze is al enkele keren aan de raadsheren voorgelegd maar ook op minder formele wijze weet dit college van de hoed en de rand. Je zou als leek denken dat de Hoge Raad dus snel met het advies van mr. Aben klaar is maar ook zou het niemand verbazen dat het niettemin een jaar zal duren.

Een ingewikkelde zaak als de Deventer moordzaak leent zich niet voor vluggertjes. Die moet zorgvuldig worden behandeld. Maar in het boven beschreven scenario zou medio 2024 het herzieningstraject elf (!) jaar hebben geduurd. Ongekend lang en inderdaad zal de justitiële top hebben gedacht: rustig aan dan breekt het lijntje niet.

Louwes wordt vaak vergeten

Posted on 7 maart 2023 by Redactie

Ernest Louwes is definitief veroordeeld voor de moord op de weduwe Wittenberg maar heeft voortdurend ontkend deze te hebben gepleegd. En dat niet alleen, hij heeft daarvoor steeds consistente en zeer aannemelijke verklaringen afgelegd. Maar de rechters oordeelden anders. In alle juridische en forensische procedures die volgden werd de persoon Louwes wel eens vergeten.

Vele waarnemers (en dat zijn er in deze zaak nogal wat) waren het er al vanaf het eerste uur over eens dat Louwes niet op een dergelijk flinterdun dossier veroordeeld had mogen worden en dat zijn onschuld veel waarschijnlijker was dan slechts een reële mogelijkheid. Dat het bij lange na niet het noodzakelijk overtuigende bewijs bevatte.

Die groep is in de loop der jaren niet minder geworden, integendeel. Een cold case team (CCT) van de Amsterdamse politie bracht in juni 2022 verslag uit van een drie jaar durend onderzoek. Dit bracht zoveel ontlastende (en ook ontluisterende) feiten aan het licht dat serieus rekening moet worden gehouden met de zoveelste gerechtelijke dwaling.

Dit alles is Louwes natuurlijk niet ontgaan. Ongetwijfeld zal hij samen met zijn advocaat mr. Knoops het verslag van het CCT hebben gespeld en daaruit de hoop hebben geput dat de inmiddels al 24 jaar voortslepende zaak toch nog een voor hem positieve wending zal nemen.

In de loop der jaren zijn alle aspecten van deze ingewikkelde zaak tot in de kleinste details bekeken (Het Mes, Het Telefoontje, DNA, etc.) maar daarbij wordt vaak het onderwerp van de zaak vergeten, de veroordeelde Ernest Louwes. Die als mogelijk onschuldige fiscalist van de ene dag op de andere in een rollercoaster van vrijspraak, veroordelingen, gevangenis, cassaties en herzieningsverzoeken terecht kwam.

Toen het hele circus begon was hij 46 jaar en vader van een jong gezin. Vanaf dat moment is zijn leven nooit meer normaal geworden, ook niet toen hij in 2009 de gevangenis kon verlaten. Hij kon als veroordeelde moordenaar moeilijk een geschikte baan vinden. Hij mocht gezien zijn verleden niet als advocaat optreden en met de jaren kwam langzaam de pensioengerechtigde leeftijd in zicht. Maar een goed pensioen had hij niet kunnen opbouwen en daarom moet hij nu als bijna 70-jarige nog hard werken om het gezinsinkomen op peil te brengen.

Een scenario dat al zwaar is voor een terecht veroordeelde moordenaar (maar ja, dan had hij maar niet moeten moorden), maar wanneer dit alles je als onschuldige burger overkomt, is dat ronduit hemeltergend.

Daar hoorden we in de zesdelige podcast De Deventer mediazaak en daarop volgende film De Veroordeling niets over. Integendeel. Bas Haan, Annegriet Wietsma en Sander Burger hadden het veel te druk met een andere hoofdrolspeler in deze zaak.

Vertrouwen in rechtspraak

Posted on 5 maart 2023 by Redactie

Veruit de meeste Nederlanders hebben vertrouwen in ons systeem van rechtspraak. Hieronder worden niet alleen de rechters verstaan maar ook en misschien juist het Openbaar Ministerie en de politie. Men zal het niet altijd eens zijn met de gang van zaken en de uiteindelijke vonnissen maar men heeft er vrede mee, want het vertrouwen is groot.

De laatste tijd zijn er echter (te) veel kwesties die dit vertrouwen beschamen en daarmee een bedreiging vormen voor het systeem als geheel. En dan beperken we ons niet alleen tot de Deventer moordzaak.

Enkele beschamende zaken
Iedereen denkt met schaamte aan de Puttense moordzaak (sleeptheorie, haha), de Schiedammer parkmoord, aan Lucia de Berk (ondeugdelijke statistische berekeningen), de Rosmalense flatmoord (absurde theorieën van deskundigen Richard en Selma Eikelenboom, veroordeelde krijgt excuses van rechter), de Arnhemse villamoord (ontoelaatbare verhoormethoden en als een duveltje uit een doosje plotseling niet minder dan negen verdachten en veroordeelden) en de Warnveldse pompmoord (ontoelaatbare verhoormethoden).
Maar onlangs ook aan het beschamende optreden van OM en politie in het getuigenbeschermingsprogramma rond de kroongetuige in het Marengoproces.
Deze kwesties knagen aan ons vertrouwen in een integere rechtsgang.

Onbekend tijdstip van overlijden in Deventer moordzaak
We keren terug naar bekend terrein, de Deventer moordzaak en dan met name naar een ogenschijnlijk klein detail in deze ingewikkelde zaak: het tijdstip van de moord. Tijdens de behandeling bij de hoven Arnhem en Den Bosch werd hieraan nauwelijks aandacht besteed.

In het arrest van Gerechtshof Den Bosch bijvoorbeeld ‘constateert de politie dat het tijdstip van overlijden op 23 september 1999 niet ver na 20.36 uur ligt.’ Hierdoor wordt de lezer op het verkeerde been gezet. Het betreft immers geen constatering maar een aanname op basis van ‘stille getuigen’ en wat goede bekenden over de gewoonten van het slachtoffer verklaren. Het ware tijdstip had net zo goed later op de avond (bijvoorbeeld om 23:00 uur) kunnen hebben gelegen wat ontlastend voor Louwes zou zijn geweest.

Goede schatting werd door politie geweigerd
Was een goede schatting van het tijdstip van overlijden dan niet mogelijk geweest? Jazeker wel, een schouwarts verricht aan een stoffelijk overschot een aantal kleine onderzoekjes waaronder een temperatuurmeting. En die geeft een betrouwbare schatting, maar in dit geval kreeg de schouwarts van de politie geen toestemming (zoals al in een proces-verbaal uit 2014 was gebleken maar in 2022 ook werd bevestigd door het cold case team van mr. Aben).
Vreemd genoeg hebben de raadsheren hierover niet doorgevraagd: OM, waarom is er geen schouwrapport en hoe weet u het tijdstip van overlijden dan zo zeker? Dat is in deze zaak zeer belangrijk want alibi’s staan of vallen ermee. Maar nee hoor, raadsheren vragen er niet naar.

Groot justitieel gebouw op wankel fundament
Op dit wankele fundament van ‘op 23 september 1999 niet ver na 20.36 uur’ wordt een justitieel gebouw opgezet met alles erop en eraan: behandelingen door de Zwolse rechtbank, een aantal gerechtshoven en enkele keren de Hoge Raad. En natuurlijk waren er de vele zeer gedetailleerde onderzoeken op een keur van terreinen (telefoongesprek A28, DNA) en de vele haarkloverijen over en weer. En dit alles op basis van de aanname dat de moord even na 20:36 uur zou zijn gepleegd.

Novum of geen novum
Het herzieningsverzoek ligt bij de Hoge Raad en advocaat-generaal mr. Aben heeft al aangekondigd dat hij zijn conclusies op 27 juni 2023 aan de Hoge Raad bekend zal maken. En bij dit alles speelt een doorslaggevende rol of er sprake is van een novum.
Maar daar heeft de burger geen verstand van, zelfs de juristen bakkeleien over dit begrip. Wel ziet hij met verwondering hoe door politie, het OM en zelfs door rechters met aangeklaagde burgers wordt omgegaan. Die op flinterdunne dossiers zelfs tot zeer lange gevangenisstraffen worden veroordeeld.

Dit alles doet het vertrouwen in de rechtspraak geen goed.

NRC-journalist Bas Haan keurt eigen vlees

Posted on 2 maart 2023 by Redactie

Uitgerekend deze journalist die in de Deventer moordzaak al zo lang en zo duidelijk partij had gekozen – en dat mag hij – was de auteur van het artikel van 27 juni 2022 in NRC – waarin hij de afronding van het herzieningsonderzoek besprak. En dat is opmerkelijk. Het had NRC gesierd wanneer ze een andere redacteur hiermee hadden belast.

Sinds zijn boek over de Deventer moordzaak in 2009 verscheen, verkondigt Bas Haan op luide toon dat hij weet hoe in deze zaak de vork in de steel zit. Wie herinnert zich niet het interview in DWDD (2019) waarin hij tegenover Mathijs van Nieuwkerk bijna emotioneel tekeer ging tegen ‘opiniemaker’ Maurice de Hond en de onschuld benadrukte van iemand die volgens hem ‘met de zaak geen bal te maken had’.

Daar bleef het niet bij. Even later verscheen de podcast De Deventer mediazaak van documentairemaakster Annegriet Wietsma die al snel liet weten dat ze voor het fundament van de podcast was uitgegaan van het boek van Bas Haan en daarmee een terugtrekkende beweging maakte. In deze podcast wist hij het opnieuw zeker: volgens hem was Louwes de dader en de ‘klusjesman’ had met de zaak niets te maken.

Deze podcast stond niet op zichzelf want was feitelijk een trailer van de film De Veroordeling. Die zou snel daarna in de bioscoop komen maar dat werd vertraagd door de corona-pandemie. Ook in de film kwamen Louwes en met name De Hond er niet best van af. De ‘klusjesman’ werd opnieuw ten tonele gevoerd als slachtoffer. Dat laatste zou wel eens waar kunnen zijn maar hoe weet Haan dat zo zeker?

Was het artikel van Haan partijdig? Zo op het eerste gezicht niet. Maar de fijnproever merkt dat de argeloze lezer die niet zo is ingevoerd in deze ingewikkelde zaak toch diverse keren op het verkeerde been wordt gezet.

De geïnteresseerde lezer kan na lezing van Haans artikel zijn eigen mening vormen. Toch moet bij een paar zinnen een opmerking worden gemaakt.

‘De advocaat-generaal van de Hoge Raad ziet geen reden de zaak te herzien.’
Deze opmerking suggereert dat er dus niets aan de hand is. Maar dat is niet het hele verhaal. Aben merkte op dat het de gebruikelijke procedure is dat het rapport naar de advocaat gaat en dat die moet beslissen wat hij ermee zal doen, wel of geen cassatie vragen. En dat Aben geen aanleiding zag van deze procedure af te wijken.

‘Dat onderzoek werd vorige maand afgerond, volgens de advocaat-generaal dus zonder consequenties.’
Opnieuw wekt Haan hiermee de indruk dat het ook deze keer loos alarm is.

‘Overigens kan iedere veroordeelde in elke strafzaak op elk gewenst moment een herzieningsverzoek indienen, zonder dat dit de formele ‘onherroepelijke’ status van een strafzaak verandert. Dit gebeurt pas als de Hoge Raad zo’n herzieningsverzoek toewijst, wat een zeldzaamheid is.’
Goed dat Haan de lezer waarschuwt dat deze vooral niet moet denken dat het rapport van het cold case team wel eens succes zou kunnen hebben. Iedereen kan wel een verzoek indienen. Nou, dan weet je het wel. Kans op succes nul.

‘De Hoge Raad zal moeten beoordelen hoe nieuw dit is, omdat in het allereerste strafdossier uit 1999 al een verklaring zit van telecombedrijf KPN dat „de theoretisch maximale haalbare afstand” zo groot is, dat Louwes’ eigen verklaring over het telefoongesprek zou kunnen kloppen.’
Deze opmerking is op zich juist, maar Haan laat na te vermelden dat het in deze zaak niet ‘theoretisch maximaal’ is, dat het hier geen grote uitzondering betreft. De politie noteerde de dagen na de moord al een paar keer veel grotere afstanden (tot ver boven de 100 km), zelfs zonder bijzondere atmosferische omstandigheden.
Bovendien ‘vergeet’ Haan de NRC-lezers te melden dat het betreffende verslag met die veel grotere afstanden uit het procesdossier is gelaten en dus niet aan het hof bekend was. Dat zou een gerenommeerde onderzoeksjournalist toch niet mogen vergeten.

Bas Haan had de lezers ook even kunnen melden dat het cold case team bij diverse bewijsmiddelen en met name bij de blouse spreekt van ‘weinig criminalistische waarde’. Ook zou hij hebben kunnen aangeven dat het cold case team de betrouwbaarheid van een aantal processen-verbaal betwijfelt en ook het sporenonderzoek ter discussie stelt. Zou hij dat ook per ongeluk hebben vergeten?

Nee, een andere objectieve verslaggever zou toch echt wel een betere keus zijn geweest.

De Stentor en de Volkskrant

Posted on 2 maart 2023 by Redactie

Hoewel het rapport van het cold case team (CCT) over de Deventer moordzaak niet openbaar is gemaakt (waarom eigenlijk niet?), besteedde de Volkskrant er twee uitgebreide artikelen van Wil Thijssen aan die als enige journalist inzage had gekregen.

Het oordeel van het CCT over wat in deze zaak zoal is misgegaan, was niet mals. Zo wordt de betrouwbaarheid van de processen-verbaal ter discussie gesteld, het onthult dat belangrijk ontlastend bewijs is achtergehouden en de criminalistische waarde van enkele bewijsmiddelen wordt laag genoemd.

De kranten De Stentor en de Volkskrant volgen deze zaak al jarenlang op de voet.
De eerste maakte er zelfs een vierdelige podcast over die goed werd ontvangen en plaatst steeds eventuele nieuwe ontwikkelingen in deze geruchtmakende zaak onmiddellijk in de krant.
Ook de Volkskrant laat zich al jarenlang niet onbetuigd, recentelijk dus nog met de twee artikelen van Wil Thijssen.

Louwes’ advocaat mr. Knoops heeft het herzieningsverzoek in oktober 2022 ingediend en daarna is het maandenlang stil gebleven. Zeer onlangs heeft advocaat-generaal mr. Aben bekend gemaakt dat hij zijn conclusies (advies) op 27 juni 2023 aan de Hoge Raad zal aanbieden. Dan zijn we er nog niet want dan moet het hoogste rechtsorgaan er nog over beslissen.

Veel lezers zullen ongetwijfeld willen weten wat ze met al deze ontwikkelingen aan moeten. Beide kranten zouden hun lezers en andere belangstellenden een grote dienst bewijzen met wat meer duiding. Als juridische leken zullen ze ongetwijfeld willen weten wat geringe criminalistische waarde van bewijsmiddelen voor deze zaak betekent, welke de gevolgen waren van het achterhouden van bewijsmateriaal in vorige vergelijkbare zaken. En natuurlijk zou wat meer uitleg over de betekenis van het (ontbreken) van DNA-bewijs welkom zijn.

Kom op, Stentor en Volkskrant, laat van je horen.

Raadsheer misleid door installateur die alleen bevoegd is voor de administratie?

Posted on 1 maart 2023 by Redactie

Een oplettende lezer stipte in een tweet een aspect aan dat nog niet eerder was besproken. Hij refereerde impliciet aan het antwoord van minister Yeşilgöz van Justitie en Veiligheid op Kamervragen: Eikelenboom was niet bevoegd voor het doen van DNA-onderzoek. Maar toch kon hij een doorslaggevende rol spelen bij de veroordeling van Louwes. Heel pijnlijk, zeker voor Louwes.

Wisten de raadsheren wel dat hun getuige helemaal niet deskundig was, al deed hij anders voorkomen? Laten we hopen van niet en dat hun een rad voor ogen is gedraaid. Eikelenboom is inmiddels wel vaker op deze manier in het nieuws gekomen en werd al een paar keer door raadsheren terecht gewezen.

Dan blijft de vraag of dit feit een novum betreft. Voor juristen is het vaak al een hele klus hier iets begrijpelijks over te zeggen en dan kan een leek zich beter onthouden van een mening hierover. Maar toch.

Wanneer zo’n raadsheer voor thuis een waterpomp wil aanschaffen en hij laat zich door een deskundige van een installatiebedrijf voorlichten. Wanneer blijkt dat deze medewerker alleen bevoegd is voor administratief werk, hoe zou die raadsheer zich dan voelen?

Raadsheren Hoge Raad: ‘Hebben jullie al wat gehoord?’

Posted on 28 februari 2023 by Redactie

De Hoge Raad krijgt op dinsdag 27 juni 2023 het langverwachte advies of de Deventer moordzaak uit 1999 alsnog heropend zou moeten worden. Dat heeft advocaat-generaal Diederik Aben vandaag met het hoogste rechtsorgaan van Nederland bepaald.

Dit bericht verscheen op 21 februari 2023 in De Stentor die steeds bovenop deze zaak zit. Zou deze ingewikkelde en langdurige rechtszaak na bijna 24 jaar toch nog naar tevredenheid kunnen worden afgesloten? Heel Nederland zal tegen die tijd de adem inhouden.

In de eerste plaats natuurlijk Ernest Louwes met zijn gezin die dan eindelijk van deze ‘last’ zou zijn verlost, maar ook al diegenen die van mening waren dat het nooit zo ver had mogen komen. Het rapport van het cold case team (CCT) zou bijna geen andere conclusie toelaten dan een heropening en uiteindelijk vrijspraak.

Ook diegenen die zo overtuigd zijn van Louwes’ schuld, zoals NRC-journalist Bas Haan, documentairemaakster Annegriet Wietsma (podcast De Deventer mediazaak) en regisseur Sander Burger (film De Veroordeling), zullen met angst en beven de conclusies van Aben afwachten. Want volgens hen was Louwes de dader en een heropening zou hun reputatie te grabbel gooien.

Maar natuurlijk ook de raadsheren van de Hoge Raad zijn nieuwsgierig. Op de dag des oordeels hadden ze een vergadering gepland zodat ze gezamenlijk de conclusies van Aben zouden vernemen en voorlopig bespreken.

‘Heb jij al wat gehoord’, vroeg de oudste raadsheer bij binnenkomst aan Dineke de Groot die sinds november 2020 de president van de Hoge Raad is. ‘Heeft Diederik al wat van zich laten horen? Ja, want jij weet alles veel eerder dan wij en jou belt hij nog wel eens.’

‘Nou, nee hoor, zo close zijn we niet. Trouwens, het is ook zuiverder dat hij ons als Raad inlicht, en niet individuele raadsheren, ook niet de president, vind je ook niet? Maar wij hebben er toch al een paar maanden terug over vergaderd en toen klip en klaar ons standpunt vastgesteld. Dit moet een herziening worden, er is geen andere mogelijkheid. Het rapport van het CCT spreekt voor zich, dus ik denk dat Diederik dat ook wel zal vinden en dan zijn we er uit. Het kan ook zijn dat hij hier en daar nog wat bedenkingen heeft, maar die poetsen we wel weg. Lees de boeken Het falen van de Hoge Raad en De Deventer karaktermoord van Prof. Derksen er maar op na hoe we dat gewoonlijk doen.’

Ze keek even naar de klok aan de muur. ‘Maar goed, we zouden zijn conclusies onderhand toch wel hebben moeten ontvangen. Ik zal even laten informeren waarom het wat langer duurt. Voorlopig open ik al de vergadering.’

Een magistraat laat zich gewoon voor leugenaar uitmaken

Posted on 27 februari 2023 by Redactie

Het moet vele lezers van het boek Leugens over Louwes van Prof. Derksen hebben verbaasd dat geen van de magistraten die hij in zijn boek voor leugenaar uitmaakte, hiertegen openlijk bezwaar maakten. Ze eisten geen rectificatie, ze lieten het gewoon passeren. Dit valt nog een beetje te billijken wanneer een willekeurig iemand uit boosheid iets dergelijks roept, maar in dit geval is het niet de eerste de beste. Prof. Derksen is niet zo maar iemand. Een wetenschapsfilosoof met een grote reputatie die door zijn boek de vrijlating van Lucia de Berk wist te bewerkstellingen. En dan laat je je dat gewoon zeggen?

Vreemd genoeg is hieraan in juridische kringen nooit openlijk aandacht besteed. Ook de podcast De Deventer mediazaak liet het ongenoemd.

Vorige week verscheen Derksens tweede boek over de Deventer moordzaak: De Deventer karaktermoord. Zeer de moeite waard. Het toont met bijna mathematische precisie aan dat de kans dat Louwes de moordenaar is, vrijwel nul is. Maar dat vermoedden/wisten velen al.
Maar opmerkelijk in dit boek is dat hij opnieuw diverse magistraten ronduit van liegen beticht. En opnieuw gebeurt er niets. Geen boze of beledigde reacties.

Een treffend voorbeeld is een leugen van officier van justitie mr. E.E.G. Duijts voor de rechtbank te Zwolle. We laten de context en verdere details onbesproken.
Op een zeker moment wist mevrouw Duijts zeker dat Louwes op de avond van de moord omstreeks 18 uur niet thuis was geweest. Zijn agenda en overige informatie hadden dat onweerlegbaar duidelijk gemaakt. Toch hield de politie Louwes’ echtgenote twee maanden later een kalender voor (in zwart/wit, ook dat nog) waaruit het tegendeel zou moeten blijken. Dat kwam de officier beter uit. Mevrouw Louwes werd dus opzettelijk op het verkeerde been gezet en dat wist de officier. Die betoogde dat nog voor de rechtbank in Zwolle en ze beschuldigde mevrouw Louwes er zelfs van te liegen toen die verklaarde dat haar man die avond niet thuis had gegeten. Een vriendin kon dit beamen, maar mevrouw Duijts betichtte mevrouw Louwes van meineed en wilde zelfs dat de rechtbank daar aantekening van zou maken.

Mevrouw Louwes loog niet. Mevrouw mr. E.E.G. Duijts loog wel. Jaren geleden schreef Maurice de Hond hier al over en nu opnieuw beschrijft Prof. Derksen deze leugen uitgebreid in zijn nieuwste boek.

En waar blijft mevrouw Duijts om rectificatie te eisen? En hoe kijken haar collega’s naar deze affaire? Hopelijk met de nodige verontwaardiging.

‘De Deventer karaktermoord’ van Prof. Ton Derksen

Posted on 22 februari 2023 by Redactie

Prof. Ton Derksen heeft weer een boek over de Deventer moordzaak geschreven. Het eerste boek, ‘Leugens over Louwes’, verscheen in 2011 en viel op door de grondigheid waarmee de auteur deze ingewikkelde zaak behandelde. Nu, ongeveer 12 jaar later doet hij er nog een schepje bovenop. Een aantal cruciale onderdelen van de moordzaak wordt tot in detail geanalyseerd met schokkende resultaten. Zijn conclusie is duidelijk: de kans dat Ernest Louwes de moord heeft gepleegd is heel klein.

In De Stentor van 21 februari 2023 wordt opnieuw aandacht aan deze zaak besteed. Onder de kop ‘Wordt Deventer Moordzaak misschien tóch heropend? Langverwacht advies komt deze zomer’ opent de krant met de zin: ‘De Hoge Raad krijgt op dinsdag 27 juni het langverwachte advies of de Deventer moordzaak uit 1999 alsnog heropend zou moeten worden. Dat heeft advocaat-generaal Diederik Aben vandaag met het hoogste rechtsorgaan van Nederland bepaald.’

Even verder in het artikel vervolgt de krant:

‘ Met die twee nieuwe bevindingen [geringe criminalistische waarde van de blouse en Het Telefoontje] als belangrijkste argument diende het echtpaar Knoops het verzoek tot heropening in. ,,Het werpt een heel nieuw licht op de zaak”, zei Geert-Jan Knoops er toen over.

Inmiddels las hij ook een proefdruk van het boek De Deventer karaktermoord van wetenschapsfilosoof Ton Derksen, dat vandaag [20 februari 2023] uitkomt. Die gaat daarin heel diep in op de materie van de mobiele telefoon en zendmast, en concludeert dat de kans dat de telefoon vanuit Harderwijk/Nunspeet via de zendmast bij Deventer bij de weduwe uitkwam, nog veel groter is dan de genoemde 5 procent. ,,Dat maakt het verhaal van Louwes nog geloofwaardiger”, stelt Knoops nu.

Mede hierdoor ziet Knoops de kans op heropening van de zaak weer groeien. ,,Het nieuwe boek is een winstpuntje”, zegt Knoops. ,,De Hoge Raad had ons verzoek al op voorhand kunnen afwijzen. Dat ze nog niet tot die conclusie is gekomen, geeft hoop en maakt onze zaak zeker niet kansloos.”’

Het is dus wachten tot uiterlijk 27 juni 2023. Hoop doet leven.

Zorgen bij Bas Haan, Annegriet Wietsma en Sander Burger

Posted on 17 februari 2023 by Redactie

Deze drie personen zijn de drijvende krachten achter de podcast de Deventer mediazaak en de film De Veroordeling die beide de Deventer moordzaak als onderwerp hebben. Zij zullen zich door de recente ontwikkelingen in deze zaak (rapport Cold Case Team, herzieningsverzoek en nieuwe boek van Prof. Ton Derksen) ongetwijfeld zorgen maken.

Bas Haan (momenteel NRC-journalist) is de auteur van het boek de Deventer moordzaak uit 2009 dat als basis diende voor podcast en film.
De podcast werd weliswaar gemaakt door documentairemaakster Annegriet Wietsma maar die verschoonde zich in een tweet al snel door te benadrukken dat ‘het fundament voor dit project ligt bij de analyse van Bas Haan over de rol van de media …’.
Sander Burger is de regisseur van de film die grotendeels bestaat uit fictie. Toch wist hij te melden dat Michael de Jong een onschuldig slachtoffer is van de mediahetze, lees Maurice de Hond.

Zowel de podcast als de film bevatten veel ergerlijke en soms opzettelijk misleidende fouten.

Voor Haan, Wietsma en Burger breken dus spannende tijden aan. De Hoge Raad buigt zich momenteel over een herzieningsverzoek van mr. Knoops. Als basis voor dit verzoek dient het onderzoek van advocaat-generaal mr. Aben, met name het rapport van het Cold Case Team van de Amsterdamse politie.

Dit rapport is nog niet openbaar gemaakt maar de beide artikelen in de Volkskrant van Wil Thijssen die ze wel mocht inzien, zullen voor Haan c.s. toch wel voor enige onrust zorgen.

En dan verschijnt binnenkort (waarschijnlijk rond 20 februari 2023) het nieuwe boek van Ton Derksen: De Deventer karaktermoord. Hierin worden met name de podcast en de film De Veroordeling op de korrel genomen.

Hopelijk binnenkort zullen we weten of hun zorgen terecht zijn.

Eén moordzaak is genoeg maar …

Posted on 8 februari 2023 by Redactie

De Deventer moordzaak loopt al bijna 24 jaar. Het bewijs in deze zaak is flinterdun maar na de vrijspraak in eerste aanleg volgden niettemin diverse veroordelingen. Het onrecht druipt ervan af en dat is de reden dat op deze website en ook op twitter al enkele jaren aandacht aan deze zaak wordt besteed.
Op dit moment buigt de Hoge Raad zich over een herzieningsverzoek.

De Arnhemse villamoord
De redactie van deze website wil het graag bij de Deventer moordzaak houden. Een zo’n zaak is al meer dan genoeg maar de schokkende details van de zesdelige serie van de KRO-NRCV over de Arnhemse villamoord vormden opnieuw een flinke aanslag op het rechtsgevoel van de burger. En nu worden we weer opgeschrikt door de driedelige serie over de Warnsveldse pompmoord.

Overeenkomst villamoord en pompmoord
Het voert te ver om alle details te bespreken maar een belangrijke overeenkomst willen we niet onvermeld laten. De wijze waarop de verdachten werden verhoord is in beide zaken schokkend. Ze worden gedwongen te verklaren wat de politie wil horen om tot een voorgeleiding te kunnen komen en daartoe worden ze tot op het bot gemanipuleerd. In de pompmoord wordt ook nog gewag gemaakt van het langdurig uit de slaap houden van verdachten.

Ook kan in beide zaken een verdachte de druk van de politie niet weerstaan. Hij ‘breekt’ en bekent – deskundig geleid door de politie -. Hij noemt de medeverdachten medeschuldig.
De verdachten in de pompmoord werden aanvankelijk door de rechtbank Zutphen vrijgesproken maar uiteindelijk in 2004 door het gerechtshof Arnhem veroordeeld. Ook in deze zaak is de lezer verbijsterd.

Overeenkomst pompmoord en Deventer moordzaak
Niet alleen tussen bovenstaande zaken maar ook tussen de Warnsveldse pompmoord en de Deventer moordzaak bestaan treffende overeenkomsten.

Zo spreekt de rechtbank Zwolle verdachte Louwes in de Deventer moordzaak vrij (helaas zonder toelichting) maar in hoger beroep wordt hij door het Hof Arnhem in 2000 alsnog tot 12 jaar veroordeeld. Later volgden nog cassatiezaken en een hoger beroep voor het Hof Den Bosch. Hij is definitief veroordeeld maar in oktober 2022 is een herzieningsverzoek ingediend.
Ook bij de pompmoord worden de verdachten in eerste aanleg vrijgesproken maar in hoger beroep door het Hof Arnhem in 2004 tot straffen van 5 tot 8 jaar veroordeeld.

Rechter Van Harreveld begrijpt veroordeling niet
De rechtbank Zutphen onder leiding van voorzitter Van Harreveld sprak de verdachten in de pompmoord vrij. De rechter sprak in de tv-serie zijn verwondering erover uit dat Hof Arnhem in hoger beroep wel tot een veroordeling kwam want hij had in het bewijs niets nieuws kunnen ontdekken. Hij vond het bewijs nog steeds een wrak gebouw en moest daarom vrijspraak volgen. Een opmerkelijke uitspraak omdat rechters en raadsheren elkaar niet snel in het openbaar afvallen.

Mr. Rinus Otte
De serie over de pompmoord werd op een opvallende wijze afgerond omdat de naam van mr. Otte op suggestieve wijze werd genoemd. Hij was raadsheer bij de pompmoord in het Hof Arnhem begin jaren 2000. De voice-over zei dat Otte inmiddels geen raadsheer meer is en nu een functie in de top van het OM bekleedt en dat hij ook was betrokken bij andere zaken die in opspraak waren geraakt, maar details werden niet genoemd. Mogelijk wordt gedoeld op de volgende zaken.
Otte was één van de drie raadsheren in 2000 bij de Arnhemse villamoord, een zaak waarvan het herzieningsverzoek vorig jaar door de Hoge Raad niet werd gehonoreerd (een nieuw herzieningsverzoek staat in de steigers). Volgens één van de advocaten in deze zaak, Arthur van der Biezen, heeft het hof zich gebaseerd op onderbuikgevoelens. ‘De sfeer in deze zaak bij het gerechtshof was beneden alle peil, er was fysiek geweld in de rechtszaal, alle verdachten hadden een strafblad. Je ziet zo’n hof dan denken: ze zullen het wel gedaan hebben.’ Volgens hem was Otte dominant tijdens de zitting.

Ook Ottes rol bij de zaak van Michael P. werd bekritiseerd; Otte was een van de drie raadsheren toen P. in 2012 in een ernstige zaak geen tbs kreeg opgelegd. Een aantal jaren later vermoordde P. Anne Faber. Waarom kreeg hij in 2012 geen tbs opgelegd, was de verontwaardigde vraag? Dan zou Anner Faber niet zijn vermoord.

Ook was hij betrokken bij de veroordeling van Lucia de Berk. Zij was tot in hoogste instantie veroordeeld. Na een herziening werd zij na een aantal jaar cel alsnog vrijgesproken. Ook deze gang van zaken wordt Otte nagedragen.

Afzonderlijke zaken maar toch …
De Deventer moordzaak, de Arnhemse villamoord en de Warnsveldse pompmoord zijn afzonderlijke zaken. Weliswaar spelen zij zich af in ongeveer dezelfde politie- en OM-omgeving en hebben zij samen met de Deventer moordzaak gemeen dat ze door het Hof Arnhem zijn behandeld. Fouten in de ene zaak hoeven niets te maken te hebben met fouten in andere zaken, maar toch …

Wanneer je als onschuldige burger kijkt naar de conclusies van het coldcaseteam in de Deventer moordzaak en naar de documentaires over de villamoord en de pompmoord, slaat de schrik je om het hart. We hebben het hier weliswaar over slechts drie spraakmakende zaken, maar er zijn er meer (onder andere de Schiedammer parkmoord en de Rosmalense flatmoord). Wanneer zo’n onschuldige burger in handen van politie en OM valt en vervolgens te maken krijgt met rechters of raadsheren, hoe zeker kan hij dan zijn van vrijspraak? En dan is hij niet gerustgesteld door de opmerking dat gerechtelijke dwalingen nu eenmaal niet te vermijden zijn. Zeker, fouten maken is menselijk, maar verwijtbare fouten vormen toch een aparte categorie.

In dit artikel is gebruik gemaakt van Procureur-generaal Rinus Otte: conservatieve autocraat of positieve dwarsligger? in de Volkskrant (Frank van Zijl, 23 november 2018).

Geen 9 jaar maar 7 maanden is ook al lang

Posted on 7 februari 2023 by Redactie

Het herzieningsonderzoek van mr. Aben is in 2013 begonnen en heeft negen jaar geduurd. Iedereen is het erover eens dat dit absurd lang is, ook wanneer rekening wordt gehouden met de corona-pandemie. Maar in juni 2022 was het dan eindelijk zo ver, het onderzoek was afgerond en de resultaten werden aan Louwes’ advocaat mr. Knoops overgedragen.

In oktober 2022 verzocht Knoops aan de Hoge Raad de Deventer moordzaak te herzien. Hij had drie maanden nodig gehad om de resultaten van het onderzoek te bestuderen en – dat is cruciaal – daaruit een of meer nova te destilleren, want alleen met een novum kan een herzieningsverzoek worden gehonoreerd. De ferme conclusies van het coldcaseteam hadden het hem weliswaar gemakkelijk gemaakt maar in deze fase mogen absoluut geen foutjes worden gemaakt en dan is drie maanden nog snel.

Inmiddels ligt het herzieningsverzoek bijna vier maanden bij de Hoge Raad, al weer zeven maanden nadat het onderzoek van Aben is afgerond. Zeker, zeven maanden is nog geen negen jaar maar de Hoge Raad zou in dit geval wat extra snelheid kunnen betrachten. Dat heeft Louwes na 24 jaar toch wel verdiend.

Deventer moordzaak helaas geen uitzondering

Posted on 1 februari 2023 by Redactie

Ondanks alles mogen we ons gelukkig prijzen met ons rechtssysteem. Soms is men het niet eens met de uitspraak van een rechter maar accepteert die zonder morren. Een doodenkele keer komt het voor dat een rechter wordt gewraakt maar lang niet altijd met succes. Niet gebaseerd op enig onderzoek vermoeden we dat het vertrouwen in de rechtsspraak in Nederland groot is.

Des te opvallender is het daarom dat we de laatste decennia steeds weer worden geconfronteerd met moordzaken die tot een herziening leiden en uiteindelijk tot vrijspraak. Rechterlijke dwalingen dus. En dan vergeten we niet de enkele zaken die weliswaar niet tot een herziening hebben geleid maar waarover in brede kring heel veel onbegrip bestaat.

We noemen, zonder in details te treden, onder andere: de Puttense moordzaak, de Butlermoord, de zaak Ina Post, de zaak Lucia de Berk, de Schiedammer parkmoord, de Rosmalense flatmoord.

Maar we denken ook aan de Arnhemse villamoord. Velen hebben de driedelige televisieserie over deze zaak (met een glansrol van Richard Eikelenboom die zich plotseling als ballistisch deskundige presenteerde) met groeiend ongeloof gevolgd: ondanks alles wees de Hoge Raad het herzieningsverzoek af. Hoe is dat mogelijk, vroeg men zich in vele huiskamers af.

En nu weer een artikel van Wil Thijssen in de Volkskrant over de Warnsveldse pompmoord waarvan we het bestaan niet eens wisten. Advocaat Acda zal over deze zaak nog dit voorjaar een herzieningsverzoek indienen bij de Hoge Raad.

In deze opsomming misstaat de Deventer moordzaak niet. In deze zaak gaat het weliswaar niet over misleidende of intimiderende verhoortechnieken maar wie het oordeel van het coldcaseteam leest, vraagt zich in gemoede af hoe dit ooit tot een strafzaak heeft kunnen komen.

Herzieningsonderzoek duurde 9 jaar, hoe lang is het wachten op Hoge Raad?

Posted on 25 januari 2023 by Redactie

Allerwegen wordt de duur van het herzieningsonderzoek door mr. Aben absurd lang gevonden. Zelfs wanneer je rekening houdt met de vertraging door Covid-19 is 9 jaar ongehoord. Het resultaat van het onderzoek werd ter beschikking gesteld aan Louwes’ advocaat mr. Knoops. Deze had een paar maanden nodig om een of meer nova te formuleren. Een precies werkje. En nu is de Hoge Raad aan zet.

Hoeveel tijd heeft dit hoogste rechtsorgaan nodig om te besluiten of het herzieningsverzoek al dan niet wordt gehonoreerd? Het heeft geen zin om dit te vergelijken met andere verzoeken, elke zaak heeft zijn eigen merites. Maar deze zaak is al meer dan 23 jaar nieuws van de dag. De raadsheren die natuurlijk ook de media volgen, weten al van de hoed en de rand net zoals veel burgers de dossiers tot op detailniveau kennen. We denken hier onder anderen aan Maurice de Hond, de auteur van deemzet.nl en Prof. Ton Derksen van het boek Leugens over Louwes. De raadsheren hoeven zich dus niet meer vanaf scratch uitgebreid te oriënteren. En de conclusies van het coldcaseteam zijn ook helder.

Wat de raadsheren nu rest, is zich een oordeel te vormen over de nova die door Knoops zijn geformuleerd. Ook dat moet vanzelfsprekend nauwkeurig gebeuren, maar dat hoeft geen eeuwigheid te duren. Het zou de Hoge Raad sieren, gezien het voorgaande, dat er wat meer vaart wordt gezet dan anders zou zijn gedaan.

Minister Yeşilgöz gaf wél antwoord

Posted on 7 januari 2023 by Redactie

De afgelopen jaren hebben Kamerleden de minister van Justitie en Veiligheid gevraagd naar de vorderingen in het herzieningsonderzoek van de Deventer moordzaak. Daar was alle reden toe. Het onderzoek begon in 2013 en werd pas medio 2022 afgerond. Het duurde dus meer dan negen jaar.

De antwoorden van de ministers waren steeds teleurstellend. Ontwijkend: ‘complex’, ‘binnen enkele maanden’, ach we kennen zulke ontwijkende antwoorden wel.

Op 19 maart stelden de Kamerleden Markuszower en Helder (PVV) opnieuw vragen over deze zaak, nu aan minister Yeşilgöz. En, wonder boven wonder, op 9 mei 2022 stuurde ze de antwoorden naar de Kamer. Deze keer geen mitsen en maren, maar een helder antwoord. Als illustratie kijken we naar vraag 5 en haar antwoord daarop.

De vraag luidde:

Hoe beoordeelt u het feit dat de betreffende medewerker van het Nederlands Forensisch Instituut (NFI), die destijds bij de behandeling van de Deventer moordzaak bij het gerechtshof een presentatie heeft gehouden, inmiddels in de Verenigde Staten van een zaak is gegooid als deskundige omdat hij niet geslaagd was voor zijn basisvaardigheidstests en toegaf dat hij ‘zelf opgeleid’ was in het uitvoeren van DNA-profielen?

Het antwoord van de minister was hard en duidelijk:

De betreffende medewerker is een voormalig medewerker van het NFI. Tijdens zijn dienstbetrekking bij het NFI was hij niet bevoegd tot het uitvoeren van werkzaamheden ten behoeve van het opstellen van DNA-profielen en was dat evenmin onderdeel van zijn werkzaamheden. Betreffende medewerker was tekenbevoegd voor bloedspoorpatroonanalyse en rapporteerde enkel over dit deel van het onderzoek in de Deventer moordzaak.

Het betreft medewerker Richard Eikelenboom die voor het Hof Den Bosch wel zijn oordeel gaf over aangetroffen DNA op de blouse van het slachtoffer maar hiervoor niet bevoegd was.

Toch was zijn mening het fundament van Louwes’ veroordeling.

‘Wie bang is krijgt ook klappen’

Posted on 30 december 2022 by Redactie

Maurice de Hond heeft een dezer dagen zijn biografie gepubliceerd. Bijna iedereen in Nederland kent hem als de bekendste opiniepeiler die decennia lang op geen enkele verkiezingsavond ontbrak. In heldere bewoordingen wist hij op bewonderenswaardige wijze de uitslagen te analyseren.
De laatste tijd wordt zijn naam veelal in verband gebracht met Covid-19. Al bijna drie jaar lang bespreekt hij op indringende wijze de wetenschappelijke kant van deze pandemie en neemt hij duidelijke standpunten in die hem niet altijd in dank worden afgenomen.

Maar de aandacht in dit artikel betreft zijn niet aflatende bemoeienissen met de Deventer moordzaak. Sinds 2005 is hij de drijvende kracht achter het onderzoek in deze slepende zaak die gekenmerkt wordt door een veroordeling op grond van schandelijk flinterdun bewijs. In zijn biografie besteedt hij bijna 50 pagina’s aan deze zaak die zijn leven drastisch heeft beïnvloed. Wie kan zich niet zijn veroordeling herinneren vanwege smaad tegen de ‘klusjesman’?
Het is haast niet te doen een dergelijke ingewikkelde zaak die al 23 jaar de gemoederen bezig houdt in zo weinig pagina’s samen te vatten, maar toch is hij hierin goed geslaagd. Hij volgt de grote lijn maar ook belangrijke details krijgen de volle aandacht en – zeer belangrijk – hij houdt zich aan de feiten. Vrijwel alles wat hij in deze zaak te berde brengt stoelt op feiten zoals uitspraken van getuigen in processen verbaal, passages in rapporten of vonnissen. Daarom is het extra wrang dat Sander Burger, de regisseur van de film De Veroordeling De Hond verwijt de feiten te verdraaien. Terwijl bovendien zowel de film als de podcast de Deventer Mediazaak – die als een trailer voor de film fungeerde (zaken zijn zaken) – (opzettelijke) aantoonbare fouten en verdraaiingen bevat.

Van bijzonder belang is natuurlijk hoe De Hond terugkijkt op zijn veroordeling. Hij zet aan het einde van dit hoofdstuk een aantal gevoelens over de verschillende aspecten van deze zaak op een rij en dan komt ook dit punt aan de orde.
Hij schrijft:
‘Als De Jong [de ‘klusjesman’, red.] en zijn vriendin echt geen betrokkenheid bij de moord hebben, is het heel erg dat ze daar wel jarenlang door velen voor zijn aangekeken en betreur ik mijn rol daarin.’ en
‘Het allerergste vind ik dat de werkelijke dader ervoor heeft gezorgd dat Ernest Louwes en zijn familie nu al 23 jaar in een hel leven. Die hel is niet gestopt na zijn vrijlating.’
Dat is niet de taal van de veroordeelde crimineel die Bas Haan hem bij elke mogelijke gelegenheid zo graag blijft noemen.

Wat hebben Haan en Eikelenboom gemeen?

Posted on 30 december 2022 by Redactie

Het bewijs dat Richard Eikelenboom (vaak in samenwerking met zijn vrouw Selma) bij enkele moordzaken presenteert is vaak verrassend en gekunsteld. Het lijkt erop dat hij op deze wijze bewondering voor zijn onderzoek wil afdwingen. Dat hij met zijn MBO-achtergrond in een wereld van academici wil tonen dat hij als forensisch onderzoeker toch helemaal meetelt (in een interview liet hij zich al eens op deze wijze uit).
Helaas oogst hij met zijn resultaten geen bewondering bij raadsheren en deskundigen. Integendeel, ze noemen zijn werk zeer speculatief, hypothetisch van aard of gebaseerd op onjuiste feiten. Het zal je maar gezegd worden.

In het NRC-artikel Forensisch echtpaar Eikelenboom zat er wel vaker naast wordt de werkwijze van Eikelenboom geanalyseerd. Al lezende moet je denken aan de wijze waarop NRC-journalist Bas Haan in zijn boek uit 2009 in de kwestie van een file op de A28 op dezelfde onzinnige manier te werk gaat. Lees in het boek van Ton Derksen Leugens over Louwes (bij bol.com alleen nog tweedehands verkrijgbaar) vanaf pagina 119 welke kronkelredenering Haan ontvouwt om aan te tonen dat Louwes wel van een bepaalde file had geweten en die wetenschap als alibi wilde gebruiken. Je zou er om moeten lachen als het niet om te huilen was.

Zo te zien hebben Haan en Eikelenboom meer gemeen dan Haan lief is.

NRC over Richard Eikelenboom

Posted on 27 december 2022 by Redactie

Op 8 september 2022 verscheen in NRC het artikel Forensisch echtpaar Eikelenboom zat er wel vaker naast. Wanneer je dit leest lopen de rillingen je over de rug.

Hierna een aantal passages uit dat artikel die het werk van Richard Eikelenboom en zijn echtgenote Selma Eikelenboom-Schieveld (met wie hij veel forensisch onderzoek doet) kenmerken.

Opnieuw besteden we aandacht aan Eikelenboom omdat zijn omstreden onderzoek in de Deventer moordzaak het fundament vormde van Louwes’ veroordeling door het Hof Den Bosch.
Nog even voor alle duidelijkheid, Richard is een (bloed)sporenonderzoeker en geen DNA-deskundige, zoals hij zichzelf graag presenteert. Niettemin werd hij in de Deventer moordzaak wel als zodanig naar voren geschoven. (Om die reden werd hij in 2016 in de USA door een rechter niet als DNA-deskundige tot een proces toegelaten.)

Het volgende fragment over zijn deskundigheid is verontrustend:
Om ervoor te zorgen dat deskundigen in een rechtszaal ook écht deskundig zijn, is in 2010 een register ingesteld: het Nederlands Register Gerechtelijk Deskundigen. Ook Richard Eikelenboom probeerde in het register te komen. Maar toen er van de beoordelingscommissie kritische vragen kwamen over zijn eerdere rapporten, trok hij zich terug uit de procedure, zegt rechtspsycholoog Peter van Koppen die destijds in het bestuur van het register zat. „We hadden toen een aantal normale vragen, maar dat leverde een grote rel op met Richard. Hij heeft zich toen met veel poeha teruggetrokken.”
„Richard moest ineens een examen doen”, stelt Selma Eikelenboom daarover. „Gezien de ervaring die hij had met ‘examens’ heeft hij afgezien van registratie.”

Zijn onderzoek wordt (te) vaak als niet deskundig terzijde geschoven, getuigen deze fragmenten.

… in Nederlandse rechtszalen worden hun onderzoeken geregeld terzijde geschoven … rechters en raadsheren noemen de onderzoeken van IFS (Independent Forensic Services van Richard en Selma Eikelenboom) onder meer „zeer speculatief”, „hypothetisch van aard” of gebaseerd op „onjuiste feiten”.

In de Rosmalense flatmoord was het hof zeer kritisch op hun rapporten (van Richard en Selma), die uitgingen van verkeerde aannames en interpretaties, bovendien hadden de onderzoekers volgens het hof een aantal zaken niet openlijk verteld. En sprak de verdachte vrij.

In de zaak Everink (de tennisleraar): … De inhoud van hun rapport (er zou sprake zijn geweest van een ontvoering en diverse daders) deugt evenmin, vindt de rechter. De conclusie dat er meerdere daders in het spel zijn, is gebaseerd op „diverse niet-onderbouwde aannames”.

Ook in de zaak tegen een man uit Reusel die in 2011 zijn vrouw neersteekt, wordt IFS ingeschakeld door de verdediging. Er rolt een rapport uit dat de verdachte vrijpleit: de neergestoken vrouw zou alles zelf in scène hebben gezet. Haar steekwonden zouden slechts „oppervlakkige snijwonden” zijn, die ze zichzelf zou hebben toegebracht. Waar IFS dat op baseerde? Een aantal foto’s en het dossier. Terwijl de artsen in het ziekenhuis toch echt steekwonden hadden gezien, en een forensisch arts de gewonde vrouw na afloop nog eens onderzocht.
… En al het bloed waarin de vrouw werd gevonden? Dat zou ze daar zelf hebben neergelegd. Misschien was het wel menstruatiebloed of kippenbloed, opperde IFS. Uit extra onderzoeken bleek niets van dat alles …

Forensisch patholoog Frank van de Goot is een deskundige die aan hun rapportages twijfelde. „En dat is in wel meer zaken het geval geweest, helaas”, zegt hij. „Ik heb conclusies van ze voorbij zien komen die veel te ver gaan, zonder goede onderbouwing”.

Selma Eikelenboom kwam ook diverse keren met opvallende conclusies maar zij speelde geen rol in de Deventer moordzaak en we laten haar daarom verder onbesproken.

Hoe komt het toch dat Richard Eikelenboom zo vaak met verrassende maar omstreden onderzoeken voor de dag komt? Resultaten die vaak haaks staan op die van andere onderzoeken en die bijna even vaak door rechtsheren of rechters worden geweigerd? Heeft het te maken met zijn MBO-achtergrond omdat hij in een interview aangaf dat hij de enige was die met een MBO-diploma zelfstandig bij het NFI werkte en met opvallende resultaten wilde aantonen dat hij in forensisch onderzoek wel degelijk meetelt? Komt het door zijn surplus aan geldingsdrang?

Maar we zijn geen psychologen. Wat wel telt is dat met name Louwes veel nadeel heeft ondervonden van Richard Eikelenboom.

Wanneer het herzieningsverzoek van mr. Knoops tot een verwijzing leidt, zal de rol van Eikelenboom ongetwijfeld uitgebreid door een hof worden besproken.

Ondertussen lijkt Eikelenboom van de aardbodem verdwenen.

Niet een novum wel een schande (10)

Posted on 25 december 2022 by Redactie

Een verzoek tot herziening in de Deventer moordzaak ligt momenteel ter beoordeling bij de Hoge Raad. Louwes’ advocaat mr. Knoops heeft zijn uiterste best gedaan een of meer nova aan te tonen op grond waarvan ons hoogste rechtscollege deze zaak zal kunnen verwijzen naar een van de gerechtshoven.
Helaas zijn er ook nogal wat bijzonderheden in deze zaak die mogelijk weliswaar geen novum zijn – de rechter was er immers mee bekend – maar waarvan het onvoorstelbaar is dat eerdere rechters er geen of onvoldoende aandacht voor hadden.
De tiende schande in een serie.

Schande 10. Geen motief, geen moordwapen en geen getuigen; toch veroordeeld
Het leek er even op dat Het Mes het moordwapen was, maar dat bleek niet het geval. Er waren ook geen getuigen van de moord. Aanvankelijk werd Louwes ervan verdacht een financieel motief te hebben maar het Hof Den Bosch liet deze verdenking varen.
Wanneer er geen motief, geen moordwapen en geen getuigen zijn, dan is vrijspraak de enige conclusie. Tenzij er kei- en keihard ander bewijs bestaat. Dat dacht het OM te hebben gevonden in het DNA-onderzoek van DNA-deskundige Richard Eikelenboom van het NFI. Deze had het DNA-bewijs met zoveel overtuigingskracht gepresenteerd dat het Hof Den Bosch meende daar niet omheen te kunnen. Alleen, zo bleek in 2022 door een uitspraak van de minister van Justitie en Veiligheid, Eikelenboom was helemaal geen DNA-deskundige. Bovendien was zijn conclusie omstreden en in andere zaken (onder andere in de Rosmalense flatmoord) werd zijn onderzoek terzijde gelegd.

Dus er was helemaal geen overig kei- en keihard bewijs tegen Louwes en toch werd hij veroordeeld.

Ongetwijfeld is deze gang van zaken geen novum maar een schande is het zeker wel.

Niet een novum wel een schande (9)

Posted on 25 december 2022 by Redactie

Schande 9. De truc met de zwart/wit kopie
De politie zou en moest Louwes hebben, dat was duidelijk. Alles werd ervoor uit de kast gehaald. Zelfs een oude truc die in de zaak Anna Post met zoveel succes was toegepast. Je toont de verdachte een zwart/wit kopie van een kleuren-afbeelding en onthoudt de verdachte daarmee belangrijke informatie, bijvoorbeeld de kleur inkt van geschreven tekst.

Anneke Louwes werd een kopie getoond van haar aantekening op een afsprakenkalender, maar wel in zwart/wit. In kleur was al niet goed te zien wat er stond geschreven maar in zwart/wit was dit praktisch onmogelijk. Op deze manier werd geprobeerd haar een verklaring te ontlokken die belastend voor haar man zou zijn. Aanvankelijk lukte dat maar toen ze later op die verklaring wilde terugkomen, werd gedreigd haar van meineed te beschuldigen.

Dit alles is zeker geen novum maar het is wel een regelrechte schande.

Niet een novum wel een schande (8)

Posted on 25 december 2022 by Redactie

Schande 8. Cruciaal bewijsmateriaal zoekgeraakt
Dagblad De Stentor stelt advocaat-generaal mr. Aben in 2019 de volgende pijnlijke vraag:
‘Maar u weet wel zeker dat bepaalde zaken al vanaf het begin ontbreken?’
Het moet Aben moeite hebben gekost te antwoorden:
‘Ja, dat klopt. De broek en het vest van het slachtoffer zijn al vrij snel in het onderzoek kwijtgeraakt. We hebben geen idee waar ze gebleven zijn. Politie en NFI wijzen naar elkaar.’
Hij voegt er nog ter geruststelling aan toe dat er geen sprake is van opzet:
‘Dat vermoed ik niet en daar heb ik ook geen aanwijzingen voor. De meeste missers zijn te verklaren door vergissingen, fouten en blunders. Opzet is meer uitzondering dan regel. Ik heb dit al zo vaak meegemaakt. Maar het blijft een blunder.’

Bewijsmateriaal in een moordzaak is zoek geraakt. Inderdaad, dat kun je wel een blunder noemen. Niet een potlood of een stukje gum is zoek geraakt, nee, kleding die het slachtoffer tijdens de moord heeft gedragen. Cruciaal bewijsmateriaal dus.
Niemand zou ervan hebben opgekeken wanneer een hof op grond van een dergelijk incident zou hebben besloten de zaak te beëindigen. Maar niet in de Deventer moordzaak. Naast de twijfel over het tijdstip van de moord, het ontlastende getuigenis van de werkster, de 5% kans op onschuld etc. gaat het hof gewoon over tot de orde van de dag.

Mogelijk is hier geen sprake van een novum maar een schande is het wel.

Niet een novum wel een schande (7)

Posted on 25 december 2022 by Redactie

Schande 7. Proces verbaal forensische experts genegeerd
In 2013 heeft een aantal forensische experts op verzoek van de advocaat-generaal een aantal post-mortem verschijnselen aan het lijk onderzocht. Van hun bevindingen is op 12 maart 2014 een proces verbaal opgesteld door een inspecteur van de nationale politie. Het bevatte een aantal opzienbarende passages over de lijkvlekken die een moord op donderdagavond minder aannemelijk en wellicht onmogelijk maakten.

1. Dit verschijnsel is niet verenigbaar met overlijden op donderdag 23 september;

2. De positie van de lijkvlekken in de handen komt niet overeen met de ligging van het lijk;

3. Dit kan er op duiden dat het lichaam van het slachtoffer een substantieel aantal uur (grofweg 6 tot 24 uur) na de moord is verplaatst.

Er wordt dus door forensische experts getwijfeld aan de donderdagavond als tijdstip van overlijden. Die onzekerheid bestond al omdat de schouwarts de temperatuur van het lijk niet mocht meten. En nu dit? Dit schreeuwde in 2014 om nader onderzoek en wel onmiddellijk. Maar nee, het proces verbaal bleef jarenlang onbesproken.

Mogelijk is dit niet een novum maar een schande is het wel.

Niet een novum wel een schande (6)

Posted on 24 december 2022 by Redactie

Schande 6: Is een oude getuige niet meer geloofwaardig?
Het slachtoffer had een werkster die stelselmatig en foutief huishoudster werd en nog steeds wordt genoemd. Zij was op de ochtend van de moord in het huis aan het schoonmaken. Aanvankelijk herinnerde ze zich niet dat Louwes die morgen op bezoek was geweest. Ze had een paar data door elkaar gehaald. (Overigens verklaarde Louwes dat hij tijdens zijn bezoek een spiritusgeur had geroken. De werkster werkte met spiritus.).
Later en zeker bij de behandeling door het Hof Den Bosch in 2003-2004 was ze heel stellig in haar verklaring: ze had Louwes het pand zien verlaten en in welke richting hij was vertrokken.

Zouden de raadsheren maar meer geloof hebben gehecht aan haar stellige verklaring, dan was Louwes een boel ellende bespaard gebleven. Dat gebeurde niet. De raadsheren lieten hun oren hangen naar de opvatting van de advocaat-generaal die de verklaring van deze oude vrouw ongeloofwaardig vond.

Hier is zeker geen sprake van een novum maar stuitend was de opmerking van de advocaat-generaal wel. Het ging immers om een oude vrouw die slechts schoonmaakwerk deed en aanvankelijk aarzelend verklaarde, dus ongeloofwaardig. En zo werd een belangrijke getuige voor de ogen van de raadsheren afgeserveerd.

Mogelijk geen sprake van een novum maar een schande is het wel.

Niet een novum wel een schande (5)

Posted on 24 december 2022 by Redactie

Schande 5: Is 5% kans op onschuld voldoende of niet?
TNO had vastgesteld dat de lezing van Louwes (dat hij vanaf de A28 naar het slachtoffer had gebeld en al doende een zendmast in Deventer zou hebben aangestraald) mogelijk was en de kans daarop 5% was. Dagblad De Stentor vroeg advocaat-generaal mr. Aben naar aanleiding hiervan of hij dit een sluitend bewijs vond. Dat vond Aben niet en daar heeft hij gelijk in. Immers, de kans dat Louwes’ verklaring niet zou kloppen, zou 95% zijn en dat is niet mis. Maar dat is niet het probleem.
De echte vraag is of een kans van 5% op onschuld voldoende is om een verdachte het voordeel van de twijfel te geven.
Laten we het percentage van 5% eens vergelijken met de percentages die in DNA-onderzoek worden gehanteerd. Wanneer het OM zou stellen dat DNA-onderzoek zou aangeven dat er een kans is dat 1 op de 20 mensen (5%) hetzelfde DNA-profiel zou hebben als de verdachte, zou het DNA-onderzoek geen enkele waarde meer hebben. Dan gelden kansen van 1 op miljard.

Het is stuitend dat zonder meer wordt gesteld dat het slechts om 5% zou gaan.

Mogelijk is hier geen sprake van een novum maar een schande is het wel.

Niet een novum wel een schande (4)

Posted on 24 december 2022 by Redactie

Schande 4: De verdwenen broodjes, vlees en vleesbeleg
Het slachtoffer had ‘s middags boodschappen gedaan en broodjes, vlees en vleesbeleg gekocht. Hiervan is vrijwel niets meer aangetroffen. Niet in het huis en sectie wijst uit dat het slachtoffer ze niet heeft genuttigd.
Dan zou Louwes ze moeten hebben opgegeten maar met die hoeveelheid valt dat niet mee. Of hij moet ze hebben meegenomen bij vertrek. Waarom zou hij dat alles doen? Bovendien had hij volgens berekeningen geen tijd om alle handelingen te verrichten die zijn vastgesteld: huis doorzoeken, slepen van het lijk, chirurgisch steken van de bijna dode vrouw, het huis van boven tot onder grondig reinigen, naar zijn auto lopen en een uur naar huis rijden, etc.
Dit alles is dus geen logische gang van zaken voor Louwes en schreeuwt om een verklaring. Die kon wel eens zijn onschuld aantonen.

Maar nee, niets van dat alles. Gewoon een veroordeling van 12 jaar.

Mogelijk is dit geen novum maar een schandaal is het wel.

Niet een novum wel een schande (3)

Posted on 24 december 2022 by Redactie

Schande 3: De onbevoegde deskundige
We weten via het Cold Case Team in 2022 dat het bewijs tegen Louwes rammelde, en niet zo’n beetje ook. Niettemin veroordeelde het gerechtshof ‘s-Hertogenbosch Louwes tot 12 jaar cel. Voor het hof telde het met veel aplomb gepresenteerde oordeel van NFI-deskundige Richard Eikelenboom bijzonder zwaar en veroordeelde het Louwes in belangrijke mate op basis van DNA-onderzoek van Eikelenboom.
Heeft het hof zich er wel van vergewist dat Eikelenboom een ‘echte’ deskundige was, iemand op wiens deskundigheid het hof aan kon? Kennelijk niet, want in antwoord op Kamervragen antwoordde minister Yeșilgöz van Justitie en Veiligheid in 2022 dat Eikelenboom niet bevoegd was tot het uitvoeren van werkzaamheden van DNA-profielen en dat dit evenmin onderdeel was van zijn werkzaamheden.
Is hier sprake van een novum of gewoon een schande?

Niet een novum wel een schande (2)

Posted on 24 december 2022 by Redactie

Schande 2: Geknoei met de blouse
De blouse die het slachtoffer tijdens de moord droeg is een belangrijk bewijsstuk. Op de plaats delict zaten er onder andere bloedvlekken op die op de plaats delict zijn gefotografeerd.
Jaren later, in 2003, waren veel meer bloedvlekken te zien. Hoe waren die op de blouse gekomen?
Voor het behandelen van dergelijke bewijsstukken gelden strenge procedures, maar die zijn bij deze blouse in het geheel niet in acht genomen. Al vlak na de moord was daarvan afgeweken en dat is in de loop der jaren alleen maar erger geworden. Je houdt het als burger niet voor mogelijk, maar dit belangrijke bewijsstuk is zelfs een tijdlang zoek geweest. Zoek! Wie weet wat er in de tussentijd mee is gebeurd. Het Cold Case Team spreekt in 2022 na een grondig onderzoek van enkele jaren dat de blouse daardoor weinig criminalistische waarde heeft.
Toch zagen de raadsheren van het Hof Den Bosch hierin geen aanleiding de blouse buiten beschouwing te laten. Sterker nog, de vlekken op de blouse werden gezien als een belangrijk onderdeel de schuld van Louwes.

Mogelijk geen novum maar een schande is het wel.

Niet een novum wel een schande (1)

Posted on 23 december 2022 by Redactie

Schande 1: Geen tijdstip van overlijden vastgesteld
De schouwarts heeft geen tijdstip van overlijden kunnen vaststellen terwijl het zeer gebruikelijk is dat dit wel wordt gedaan. Nu dit is nagelaten, komen mogelijke alibi’s op losse schroeven te staan. Zou de schouwarts bijvoorbeeld hebben kunnen vaststellen dat de moord op vrijdagavond was gepleegd (waarvan ook sprake is geweest), dan zou Louwes een alibi hebben gehad maar hij niet alleen. Nu werd er door het OM op grond van dubieuze stille getuigen een slag naar het tijdstip geslagen met alle gevolgen van dien.
Mogelijk kan dit incident niet als een novum worden aangevoerd, maar een schande is het wel, met grote gevolgen voor Louwes.

Over fatsoen gesproken

Posted on 22 december 2022 by Redactie

Toen Ernest Louwes was gearresteerd en alleen met zijn advocaat contact mocht hebben, werd het zijn vrouw Anneke Louwes te veel. Ze schreef haar echtgenoot een briefje en verzocht de rechter-commissaris mevrouw mr. S.E. Bins-van Waegeningh of haar man dat mocht ontvangen.

De rechter-commissaris stond dit verzoek toe, maar van de wijze waarop dit gebeurde krijg je de koude rillingen.

Welk belang was gediend met deze aangespoorde vertraging? Ze had ook kunnen schrijven: “Zeker mag dat. Kijk even naar de inhoud of er geen bezwarende dingen in staan.” Dat zou een menselijke reactie zijn geweest op een verzoek van een vrouw die met de zaak niets van doen had.

Mevrouw Bins-Van Waegeningh werd op 14 oktober 2014 benoemd tot ridder in de Orde van Oranje Nassau. We mogen hopen dat deze misstap niet heeft bijgedragen aan haar benoeming.

Dit incident heeft weliswaar niets te maken met de Deventer moordzaak, maar mag toch niet onopgemerkt blijven.

Welk gerechtshof krijgt de eer?

Posted on 20 december 2022 by Redactie

Bij de Hoge Raad is alles mogelijk, dat bewijst het boek Het falen van de Hoge Raad van Prof. Ton Derksen. Er kan dus nog van alles misgaan met het herzieningsverzoek van mr. Knoops. Het verzoek zelf is nog niet openbaar maar de samenvatting van de Volkskrant-journalist die het wel mocht lezen, stemt hoopvol. Er is in deze zaak zoveel misgegaan dat de Hoge Raad eigenlijk niet anders zou kunnen besluiten dan het verzoek te honoreren en de Deventer moordzaak te verwijzen naar een gerechtshof dat de zaak opnieuw moet behandelen.

Vier gerechtshoven
De vraag die dan onmiddellijk rijst is: welk gerechtshof krijgt de eer? We hebben in Nederland vier gerechtshoven, in alfabetische volgorde:
Gerechtshof Amsterdam
Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden
Gerechtshof Den Haag
Gerechtshof ‘s-Hertogenbosch

Komen deze gerechtshoven alle in aanmerking? In principe wel, maar eigenlijk toch weer niet.
Laten we ze even nader beschouwen, maar we beginnen deze keer niet bij het eerste gerechtshof.

Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden
De keuze van de Hoge Raad zou kunnen vallen op het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden. Maar dit gerechtshof (toen nog gerechtshof Arnhem geheten) behandelde de Deventer moordzaak in hoger beroep al in december 2000 en veroordeelde Louwes tot 12 jaar cel. Dit gerechtshof ligt dus niet voor de hand.

Gerechtshof Den Haag
Het gerechtshof Den Haag dan? Maar ook dit gerechtshof heeft al enkele keren met de Deventer moordzaak te maken gehad. In de eerste plaats was dit hof in 2001 bij een cassatiezaak betrokken, in 2002-2003 bij een herziening, in 2004-2005 opnieuw bij een cassatie, in 2006-2008 voor een tweede herziening en in 2013-2015 stond het een onderzoek naar het graf van het slachtoffer toe. Kortom, hof Den Haag had het de afgelopen twee decennia al behoorlijk druk met de Deventer moordzaak. Het is dus niet erg waarschijnlijk dat de keus van de Hoge Raad op gerechtshof Den Haag zal vallen.

Gerechtshof ‘s-Hertogenbosch
We werken het lijstje verder af en belanden al doende bij het hof ‘s-Hertogenbosch. Ook deze keus is verre van logisch. In 2003-2004 veroordeelde dit hof Louwes in hoger beroep opnieuw tot 12 jaar cel. Achteraf een spraakmakende behandeling. De Deventer moordzaak belandde bij dit hof omdat het hele verhaal met Het Mes niet deugde en vrijwel iedereen met een positief gevoel naar het hoger beroep in Den Bosch toeleefde. Maar kort voor de behandeling kwam Het Vlekje uit de hoge hoed van het OM. Resultaat: opnieuw 12 jaar cel die Louwes keurig heeft uitgezeten, tenminste negen jaar daarvan. Nee, de Hoge Raad zal niet onmiddellijk aan hof Den Bosch denken.

Gerechtshof Amsterdam
Tja, en dan zijn we bijna door ons lijstje gerechtshoven heen. Alleen gerechtshof Amsterdam heeft nog niet met de Deventer moordzaak te maken gehad. Wanneer de Hoge Raad tot een herziening besluit, zal de keus vrijwel zeker op Amsterdam vallen.
Wat een eer.

Hoge Raad vergadert over Deventer moordzaak

Posted on 8 december 2022 by Redactie

Voor de zoveelste keer kwam de Hoge Raad bijeen om de Deventer moordzaak te bespreken. Ook deze keer was de aanleiding duidelijk. Er lag een herzieningsverzoek van Louwes’ advocaat mr. Knoops. Hij deed dit op basis van het 142 pagina’s tellend onderzoek van het Cold Case Team van de Amsterdamse politie. Verder hadden de raadsheren een artikel uit de Volkskrant van Wil Thijssen bij de hand. Deze journaliste die de Deventer moordzaak al jarenlang nauwgezet volgt, had inzage gehad in het onderzoeksverslag en haar artikel vatte het rapport van het CCT kundig samen.

De president opende de vergadering en maakte meteen een aantal inleidende opmerkingen.

“Laten we straks eerst even kijken naar het artikel in de Volkskrant. Dat is relatief kort en krachtig. Het behandelt de samengevatte antwoorden op de vijf vragen die de advocaat-generaal van de Hoge Raad die de Deventer moordzaak onderzocht aan het CCT heeft gesteld. Ik loop ze even in het kort langs met alvast de antwoorden.” Ze las ze voor uit het artikel.

1. Hadden we meer kunnen weten? Antwoord: Ja.

2. Hebben we genoeg gedaan? Antwoord: Nee.

3. Zijn de processen-verbaal betrouwbaar? Antwoord: Nee, niet allemaal.

4. Hoe moeten we de sporen wegen? Antwoord: Veel relevante sporen zijn niet onderzocht, veel onderzochte sporen zijn onbruikbaar.

5. Zijn er nu nog forensische onderzoeksmogelijkheden? Ja.

Ze liet deze informatie inwerken op de raadsheren. Na korte tijd hernam ze het woord.

“Ik kan niet anders zeggen dat ik toch wel redelijk geschokt was door deze uitkomst. Zeker als je in het artikel de onderbouwing leest. Ik parafraseer even:

‘Het meermalen steken nadat het slachtoffer al (bijna) dood is, getuigt van een emotie die de dader heeft geuit op het slachtoffer’.
“Dit lijkt volgens mij niet te wijzen op een zakelijke relatie tussen slachtoffer en dader(s) en Louwes is een zakelijke relatie, niet meer en niet minder.” Ze ging verder met het volgende punt.
‘De keuken, waarin de dader mogelijk zijn handen en wapen heeft afgewassen, is niet gefotografeerd. Een schouwverslag van het ontzielde lichaam ontbreekt, en daarmee ontbreken ook essentiële onderdelen die hierin normaliter worden vastgelegd, zoals informatie over lijkvlekken en lijkstijfheid, waarmee meer duidelijk wordt over het tijdstip van overlijden. Ook daarover bestaat onzekerheid.’
Ze onderbrak zich even. “Dit is toch wel heel bijzonder en niet erg professioneel”, en las het volgende punt.
‘… folie dat steeds werd hergebruikt met onder andere het risico van stempeling: bloedsporen worden afgedrukt op plekken waar die daarvoor niet zaten; … er zitten bloedsporen op sectiefoto’s van de blouse in het Gerechtelijk Laboratorium, die er op foto’s van de plaats delict nog niet zaten.’
De president dacht heel even na.
“Dat is toch wel heel knullig aangepakt en volgens mij in strijd met de voorschriften die er juist voor moeten waken dat dit soort zaken zich voordoen. En dan dit punt nog.”
‘Opmerkelijk daarbij is een document dat het coldcaseteam boven water krijgt door alle verhoren van Louwes op videobanden terug te kijken. Het zat niet in het procesdossier en is ontlastend voor Louwes.’
De president zuchtte diep. “Ontlastende informatie voor de rechter achtergehouden. Tja, wat moet ik hierop zeggen?”

“En dan is er ook nog sprake van een bloedspoorpatroon-analist die volgens minister Yeșilgöz van Justitie en Veiligheid niet bevoegd was tot het uitvoeren van werkzaamheden van dna-profielen en dat dit evenmin onderdeel was van zijn werkzaamheden. Niettemin vormden zijn conclusies in 2004 een doorslaggevende basis onder Louwes’ veroordeling.”
De president zuchtte diep. “Niet bevoegd, niet deskundig en dan dit.”

Ze legde het artikel van Wil Thijssen terzijde en keek op naar het gezelschap raadsheren.

“En zo kan ik nog wel even doorgaan: ‘Niet betrouwbare processen-verbaal’, Het Mes ‘dat niet paste bij de wonden van het slachtoffer en dus niet het moordwapen kon zijn’, en ‘er was gefraudeerd met processen-verbaal en de geurhondenproef.'”

Voordat ze verder las, keek ze haar collega’s een voor een aan.

“En nu dan de conclusie van het CCT, die liegt er niet om.” En ze las opnieuw voor.

‘De twijfelpunten en omissies in het destijds verrichte rechercheonderzoek raken de criminalistische waarde van de resultaten.’

“Met andere woorden: bewijs dat niet deugt is van geen waarde, de basis voor een veroordeling ontbreekt dan ook. Het lijkt er sterk op dat in deze zaak een verdachte ten onrechte is veroordeeld. Ik kan het niet anders formuleren. Maar ja, ten onrechte veroordeeld, dat is een ding, maar is er ook sprake van nova? Daar gaat het dan om. Ik denk dat de uitkomst van onze beraadslagingen geen andere kan zijn: het herzieningsverzoek moet worden gehonoreerd. Aan ons de taak dat op de juiste wijze te verwoorden. Ik geef nu het woord aan …”

Eikelenboom opnieuw in opspraak

Posted on 12 november 2022 by Redactie

Opnieuw raakte DNA-deskundige Richard Eikelenboom (eigenlijk sporenonderzoeker) in opspraak. Nu weer in de zogeheten Oostvoornse kofferbakmoord. In hoger beroep werd onlangs een verdachte vrijgesproken omdat volgens het hof het DNA-bewijs van Eikelenboom niet deugde. Eerder werd een verdachte om dezelfde reden vrijgesproken in een herzieningsverzoek in de Rosmalense flatmoord. Omdat Eikelenboom ook in de Deventer moordzaak een omstreden rol speelde, wordt op deze plaats aandacht aan hem en zijn werkwijze besteed.

Op 1 november 2022 verscheen in de NRC een uitgebreid artikel waarin Eikelenboom en zijn bureau Independent Forensic Services (IFS) onder de loep werd genomen. Een aantal opmerkingen en fragmenten springt eruit.

1. Eikelenboom gebruikte in deze Oostvoornse kofferbakmoord een DNA-techniek die niet was gevalideerd en bovendien kon het resultaat van het onderzoek niet worden gereproduceerd door andere laboratoria. Zeker het laatste aspect is dodelijk voor elk onderzoek. “Als resultaten niet kunnen worden gereproduceerd, hoe betrouwbaar is het resultaat dan helemaal?” vraagt Prof. Kloosterman zich in het NRC-artikel af. Hij was jarenlang de vaste DNA-rapporteur van het NFI, en hij geeft gelijk zelf het antwoord op zijn vraag: “Niet”.
2. Eikelenboom had al reputatieschade opgelopen bij de Rosmalense flatmoord waarin zijn onderzoek door het hof en eerder ook door advocaat-generaal mr. Aben ernstig werd bekritiseerd.
3. Het OM was in die tijd (2005 en later) op de hoogte van de kritiek op de kwaliteit van IFS en heeft parketten in het hele land hierop gewezen. Dit strookt met de klacht van Eikelenboom dat zijn bureau na 2005 geleidelijk steeds minder opdrachten kreeg en daarom naar Colorado in de USA verhuisde. Zijn verklaring was dat geen concurrentie van het NFI werd geduld.
4. Veel deskundigen hebben ernstige kritiek geuit op de werkwijze van Eikelenboom in de Oostvoornse kofferbakmoord (geen validatie, niet reproduceerbaar, niet voldoende terughoudendheid bij de interpretatie van de resultaten).
5. Het hof dat de Oostvoornse kofferbakmoord moest berechten kon door al deze fouten niet tot een veroordeling komen, tot groot verdriet van de nabestaanden van het slachtoffer. Misschien werd door het broddelwerk van Eikelenboom een dader vrijgesproken.
6. Het is veelzeggend dat Eikelenboom niet wil reageren op vragen van NRC.

We zouden door de laakbare handelwijze in de Rosmalense flatmoord en nu weer in de Oostvoornse kofferbakmoord bijna vergeten dat diezelfde Eikelenboom ook een cruciale rol speelde in de Deventer moordzaak. Bij de veroordeling werd zwaar geleund op zijn DNA-onderzoek. Veel deskundigen hadden en hebben nog steeds flinke kritiek op de onderzoeksresultaten die later door hem op branieachtige wijze van commentaar werden voorzien: “Als iemand anders dan Louwes het gedaan heeft, dan deed diegene dat in een maanpak“, zie een eerdere blog. Een les uit dit alles zou zijn dat branieschoppers niet zulk verantwoordelijk werk moet worden toevertrouwd.

Mogelijk wordt het herzieningsverzoek in de Deventer moordzaak gehonoreerd en dan zijn we benieuwd wat van Eikelenbooms DNA-onderzoek overeind blijft.

Bas Haan: Pfff, lees eerst mijn boek!

Posted on 31 oktober 2022 by Redactie

Bas Haan heeft een grote hekel aan Maurice de Hond en die is onderhand een obsessie voor hem, zeker wanneer het gaat over de Deventer moordzaak. Hij kan diens naam niet fatsoenlijk uit zijn mond of pen krijgen en duidt hem dan aan als ‘een opiniemaker’, ‘een crimineel’, of als dat niet voldoende is ‘een veroordeelde crimineel’.

De kern van deze aversie lijkt het boek te zijn dat Haan in 2009 over de Deventer moordzaak heeft geschreven (herdruk in 2022) en dat hij als het laatste, definitieve woord over deze geruchtmakende zaak beschouwt. De wijze waarop De Hond over veel kwesties in deze zaak anders denkt bevalt Haan niet en dan bereikt De Hond daarmee al jarenlang ook nog een groot publiek. Ook zal een rol hebben gespeeld dat De Hond zich heeft vergaloppeerd met zijn beschuldiging aan het adres van de klusjesman – en daarvan ook de consequenties heeft ondervonden -, maar dat verklaart nog niet Haans hartgrondige hekel.

Zou het ook gewoon Haans arrogantie kunnen zijn? Hij duldt als gewaardeerde journalist van Nieuwsuur geen tegenspraak, van De Hond niet maar ook van anderen niet. Haan kan kritiek maar moeilijk accepteren en reageert dan ronduit arrogant. Bekijk het gesprek nog eens terug met Matthijs van Nieuwkerk in DWDD uit januari 2019 die alleszins redelijke vragen stelt. Maar Haan valt hem geïrriteerd in de rede, verlegt de loop van het gesprek naar eigen believen, neemt in feite de regie van het gesprek over en dat met toenemende toonhoogte.

Een dergelijke toon slaat hij ook aan in een trailer van de podcast De Deventer Mediazaak die uiteindelijk alleen als een trailer van de film De Veroordeling bedoeld lijkt. Ook dan kan hij zich niet beheersen wanneer Maurice de Hond ter sprake komt.

Intussen hebben sinds 2009 diverse belangrijke ontwikkelingen plaatsgevonden.

Zo ontstond rond 2010 de uitgebreide website deemzet.nl die door een chemicus is ontwikkeld en in de loop der jaren is uitgegroeid tot een vraagbaak Deventer moordzaak. En dat niet alleen, hij rapporteert daarin veel eigen onderzoek, natuurlijk op zijn eigen vakgebied met verbluffende resultaten, bijvoorbeeld over de blouse. Maar ook verdiepte hij zich in de werking van het mobiele netwerk ten tijde van de moord in 1999 wat ertoe leidde dat experts op dit gebied hun aanvankelijke belastende verklaringen moesten herzien.

Natuurlijk kreeg ook het DNA-onderzoek zijn volle aandacht met vaak zeer opmerkelijke resultaten. Verder zorgde zijn post-mortem onderzoek ervoor dat een speciale onderzoeksgroep van forensische experts in 2013 in het leven werd geroepen. Hun opmerkelijke conclusies werden in 2014 in een proces verbaal van de nationale politie vastgelegd. Nog steeds is deemzet.nl een soort encyclopedie op het gebied van de Deventer moordzaak.

Een andere belangrijke ontwikkeling is de verschijning in 2011 van het boek Leugens over Louwes van Prof. Ton Derksen, en deze is niet de eerste de beste. Zo heeft hij met zijn boek Lucia de B. een doorslaggevende rol gespeeld in de zaak van Lucia de Berk die uiteindelijk in een herzieningszaak werd vrijgesproken. Derksen is een echte wetenschapper en dat is in zijn boek te merken. Hij trekt geen conclusie, doet geen uitspraak zonder uitgebreide bronvermelding.

Belangrijk in dit verband is dat De Hond en de auteur van deemzet.nl een groot aantal ernstige fouten en tekortkomingen in het boek van Haan hadden geconstateerd. Een uitnodiging tot een gesprek door De Hond werd door Haan niet gehonoreerd. Op de vraag van Van Nieuwkerk tijdens het interview waarom niet gaf Haan de kinderachtige verklaring dat De Hond al eens eerder zo’n gesprek had geweigerd. Lekker puh.

De website deemzet.nl, de vele gedetailleerde artikelen van De Hond, het boek van Prof. Derksen, het mocht allemaal niet baten. Zijn reactie op deze op belangwekkende ontwikkelingen in de zaak luidden vrijwel steeds: “niets nieuws onder de zon” of een vermoeide: “Pfff, lees eerst mijn boek.”

Inmiddels zijn we aanbeland in oktober 2022. Mr. Diederik Aben heeft na 9 jaar herzieningsonderzoek (veel en veel te lang geduurd, maar wel heel grondig) zijn verslag uitgebracht en ter beschikking gesteld aan advocaat mr. Knoops. Belangrijk in dit rapport is het verslag van het ColdCaseTeam (CCT) van de Amsterdamse politie. Dit team heeft in de afgelopen drie jaar de gehele zaak nog eens grondig nageplozen. Processen verbaal, rapporten, verklaringen, gang van zaken, procedures, naleven van voorschriften, alles werd opnieuw grondig bekeken, vanaf het tijdstip van de moord tot op heden. Nog onbekende zaken werden boven water gehaald,

Zoals al bekend uit de artikelen (deel 1 en deel 2) in de Volkskrant logen de conclusies er niet om.

Advocaat Geert-Jan Knoops kon met dit uitgebreide rapport aan de slag en op 26 oktober 2022 werd in een persbericht gemeld dat het herzieningsverzoek aan de Hoge Raad ter beschikking is gesteld.

Zodra dit herzieningsverzoek wereldkundig werd, stelde iemand op twitter aan Haan de vraag:

Heeft @bas_haan ‘m al gezien? #deventermoordzaak #herzieningsverzoek

waarop deze reageerde:

Nee, moet nog terugkijken. Maar de aankondiging van het nieuwe herzieningsverzoek is oud ‘nieuws’, dat ook al geen nieuws bevatte toen het nieuw nieuws was…

Een reactie van het type “Pfff, ik heb het al zo vaak gezegd, lees eerst mijn boek.”

Een arrogante en vooral gekunstelde reactie die je verwacht van leerlingen in de redactie van de schoolkrant, maar niet van een journalist van NRC.

We moeten vaststellen dat de rol van Haan in de Deventer moordzaak is uitgespeeld. Hij wordt niet meer au sérieux genomen. Zijn arrogantie van de man die het allemaal al een keer heeft uitgelegd voldoet niet meer. Er is teveel gebeurd sinds zijn boek in 2009 verscheen. Daar doet een korte aanvulling in 2022 niets aan af.

Excuses in de Deventer moordzaak?

Posted on 6 september 2022 by Redactie

Het kan haast niet anders. Ook in de Deventer moordzaak zullen op enig moment excuses moeten worden gemaakt. Of er een herziening komt of niet, of er vrijspraak komt of niet. Er zijn veel verwijtbare fouten gemaakt, niet alleen door politie en OM. Ook in deze zaak gaan de raadsheren niet vrijuit.

Het is beschamend te lezen in het opnieuw sterke artikel van Wil Thijssen in de Volkskrant over de Rosmalense flatmoord hoe de rechters (sorry, raadsheren) hebben gehandeld.

Een schokkende passage in het artikel is de volgende.

… Maar ook: dat de rechters van destijds alleen een belastend scenario kregen voorgelegd, en ‘dat het niet aan de rechter is om iets te zeggen over een ander scenario’, namelijk zelfdoding.
Het klinkt alsof de rechters in de zaak van de Rosmalense flatmoord er niets aan konden doen dat ze er allemaal naast hebben gezeten …

Het is duidelijk dat de raadsheren in de Deventer moordzaak geen blunders hebben begaan, niet hebben gelogen, geen feiten hebben verdraaid, enzovoort. Maar ze kunnen hun handen toch niet helemaal in onschuld wassen. Het mag dan niet hun taak zijn om iets over alternatieve scenario’s te zeggen, maar ze hadden wel meer kunnen doen dan als makke schapen achter de scenario’s van het OM aan te lopen.

In een tweetal artikelen (artikel 1 en artikel 2) is op deze website uitgebreid ingegaan op wat de rechters zoal – uit professionele belangstelling – hadden kunnen vragen.

Een korte opsomming.

Waar is het schouwrapport, in verband met alibi’s?
Waarom is er geen reconstructie gedaan, dit in verband met het mogelijk verslepen van het slachtoffer?
Had verdachte wel voldoende tijd? Die tijd was beperkt: de moord, het huis doorzoeken, het hele huis grondig schoonmaken, ook nog een uur rijden naar huis?
Hoe zit het met broodjes en beleg? Die zijn ‘s middags wel gekocht maar niet in het huis aangetroffen en ook sectie wijst uit dat het slachtoffer ze niet heeft genuttigd. Hebt u een verklaring waar die zijn gebleven?
Waaruit blijkt een financieel motief (in Den Bosch overigens weggelaten)?
Hoe kwam u op de gedachte dat Het Mes het moordwapen is dat veel later op 1 km afstand in een portiek en zonder sporen werd gevonden? (Er blijkt dat uiteindelijk 3 messen in onderzoek waren, hoe zo Het Mes?).
Waarom zijn niet tijdig de gegevens over het mobiele gesprek (A28) opgevraagd? Dat had heel veel kunnen verklaren.
Vanwege het onzekere tijdstip van overlijden, kan de sectiearts meer vertellen over post-mortem verschijnselen.
Ook zouden zij de deskundige Richard Eikelenboom wel eens wat krachtiger aan de tand hebben kunnen voelen.

Deze vragen, en meer nog de antwoorden die het OM zou hebben moeten geven, zouden veel ellende kunnen hebben bespaard. De raadsheren zouden wel wat assertiever kunnen zijn geweest tegen het OM.

De raadsheren hoeven na al die jaren geen excuses te maken (maar het helpt wel). Wat schiet Louwes met excuses op? Maar het zou wel passend zijn wanneer op enig moment, maar liefst zo spoedig mogelijk, wordt erkend dat ze de Deventer moordzaak wel heel erg volgzaam hebben behandeld met alle gevolgen van dien voor Louwes.

Dit alles los van de afloop.

Rosmalense flatmoord en Deventer moordzaak

Posted on 5 september 2022 by Redactie

Natuurlijk zijn dit twee verschillende zaken met eigen karakteristieken. Maar ze hebben helaas ook heel veel gemeen: het klungelige, laakbare en zelfs kwaadaardige optreden van de politie, er is sprake van wel heel veel tunnelvisie, het OM dat zijn boekje ver te buiten gaat en de ronduit schokkende rol van de deskundigen. Het resultaat is een jarenlange onterechte celstraf van Rob B.

De Volkskrant publiceert een uitstekend interview van Wil Thijssen met B’s advocaat Pieter van der Kruijs over deze moordzaak. Af en toe geloof je je ogen niet, dat zoiets in een rechtsstaat als Nederland kan gebeuren, maar het is wel degelijk gebeurd. En dat niet alleen, wanneer je in de tekst wat passages aanpast, kan die zo worden gebruikt voor nog zo’n zaak, de Deventer moordzaak.

We grasduinen wat in de tekst van het interview. We pretenderen niet een een-op-een verband maar toch.

… verscheidene getuigen hadden hem gezien of gesproken tijdens zijn fietstocht op het tijdstip van het overlijden …

In de Deventer moordzaak hebben eveneens diverse getuigen onafhankelijk van elkaar verklaard dat mevrouw Wittenberg op de dag na de betreffende donderdag te hebben gezien. Of deze verklaringen juist zijn of niet, er is door de politie nauwelijks aandacht aan besteed of ze werden gebagatelliseerd. De getuigen hebben in deze zaak geen rol van betekenis gespeeld.

Maar ook het OM valt veel te verwijten.

… Ook de officier van justitie was sterk vooringenomen …

In de Deventer moordzaak wemelt het van de voorbeelden van vooringenomenheid van de aanklagers, zowel van de officier van justitie als van de advocaten-generaal. Geen probleem wanneer we het Amerikaanse rechtssysteem zouden hebben, maar ronduit problematisch in ons rechtssysteem. De gekunstelde argumentaties en leugens over het mes, over de geparkeerde auto, over het bezoek van Louwes aan mevrouw Wittenberg op donderdagmorgen, het stelselmatig en opzettelijk de verkeerde plaats noemen van de locatie van Louwes op de A28 vanwaar hij consistent verklaarde te hebben gebeld, enzovoort, enzovoort. Kijk op deemzet.nl naar de volledige lijst.

De politie krijgt er door Van der Kruijs ongenadig van langs. De vernietigende kritiek die we ook in de Deventer moordzaak bij herhaling tegenkomen.

… Ze hebben ook geblunderd …

Dat de politie in de Deventer moordzaak blunderde was al begin jaren 2000 bekend maar werd nog eens expliciet bevestigd door advocaat-generaal Aben in een interview in De Stentor in 2019. Onlangs werd dat in het onderzoeksrapport van het cold case team nadrukkelijk bevestigd: de schouwarts die geen toestemming kreeg zijn wettelijke taak uit te voeren zodat het tijdstip van overlijden niet kon worden vastgesteld met grote gevolgen voor alibi’s, het geklungel met Het Mes dat uiteindelijk het moordwapen niet bleek te zijn, de meinedige verklaringen (!) van politiemensen, het knoeien aan het stoffelijk overschot door de Technische Recherche, het gerommel met de blouse die zelfs lange tijd zoek bleek, het valselijk opmaken van een rapport over zendmasten en zo kunnen we nog wel even doorgaan. Blunders is een te fraai woord voor deze wanprestaties.

En dan hebben we het nog niet gehad over de deskundigen. Niet alleen over hun deskundigheid maar ook over hun betrouwbaarheid. Opnieuw is er een parallel met de deskundigen in de Deventer moordzaak. Sterker nog, een van die deskundigen in de Rosmalense flatmoord speelde ook een omstreden rol in de Deventer moordzaak.

… Door contra-expertise serieus te nemen van een expert die, tot ieders schande, niet onafhankelijk bleek te zijn …

Hier wordt gedoeld op de rechters die te gemakkelijk meegingen in de verklaringen van de deskundige(n).

Advocaat Van der Kruijs kan zich nog steeds opwinden over het volgende waar ook het OM een bijzonder scheve schaats reed.

… Ook wees het OM een bloedspatdeskundige aan met de kennis van letterlijk twee weken cursus en nul ervaring. Die bleek bovendien met een andere belastende deskundige in deze zaak getrouwd te zijn, zonder dit te melden. Toen ik om contra-expertise tegen dat bloedspatonderzoek vroeg, belde de rechter-commissaris die bloedspatdeskundige: ken jij een contra-expert? Totaal ongepast! Die deskundige wees vervolgens iemand aan die hij zelf voor zijn eigen rapport had geraadpleegd …

Hoewel Van der Kruijs geen namen noemt kan het hier over niemand anders gaan dan Richard Eikelenboom die met collega Selma Eikelenboom-Schieveld is getrouwd. Richard Eikelenboom speelde een omstreden rol in de Deventer moordzaak. Maar dat een inmiddels gepensioneerde strafrechtadvocaat met 45 jaar ervaring een deskundige zo kwalificeert zegt veel. In deze website komt Eikelenboom overigens diverse keren ter sprake en zeker niet in positieve zin.

Nogmaals, als je dit zo leest kun je je ogen niet geloven.

Het is dan ook geen verrassing dat de advocaat-generaal in de herzieningszaak van de Rosmalense flatmoord vrijspraak eiste. Dat niet alleen, de aanklager maakte – op persoonlijke titel – zelfs excuses en dat maak je niet vaak mee.

Ben benieuwd wat de rechter vanmiddag zal beslissen, en nog meer waarom.

Het ziet ernaar uit dat ook in de Deventer moordzaak deze kant uitgaat.

Website deemzet.nl na 12 jaar nog steeds luis in de pels

Posted on 31 augustus 2022 by Redactie

Wie de Deventer moordzaak op Twitter volgt zal met grote regelmaat tweets tegenkomen die steeds weer de vele schokkende fouten en misleidingen in deze geruchtmakende zaak aan de kaak stellen onder verwijzing naar artikelen in de website deemzet.nl.

De schrijver van deze tweets is tevens de auteur van de website die een ongelooflijke hoeveelheid feitenmateriaal over deze langstlopende strafzaak bevat. Wij hebben de site wel eens pseudo-gekscherend de Vraagbaak van de Deventer moordzaak genoemd. En daarmee is geen woord teveel gezegd, want hij is vreselijk uitgebreid en gedetailleerd opgezet.

De auteur opereerde voornamelijk in de beginjaren onder het pseudoniem Demo. Hij werd zelfs in een aanbeveling van de Adviescommissie afgesloten strafzaken (ACAS) met name genoemd en dat is een hele eer. Onder andere deze aanbeveling leidde ertoe dat advocaat-generaal mr. Aben een herzieningsonderzoek begon dat overigens negen jaar duurde.

De website pakt een grote verscheidenheid van onderwerpen aan. Niet op journalistieke wijze die vaak door tijdgebrek te weinig gedetailleerd is. Dat is een nadeel want in deze zaak spelen de details een cruciale rol. Nee, Demo maakt zich er niet met een Jantje van Leiden af en is nog steeds dagelijks actief.

Een greep van de onderwerpen die op de website zijn te vinden: het ronduit klungelige onderzoek door de politie met bovendien liegende ambtsedige politieagenten, fouten en/of misleidingen in processen-verbaal, sommige inconsistenties en onbegrijpelijkheden in het Tactisch Journaal (een soort dagboek) van de politie, wat er zoal misging in de hoger beroepen voor de gerechtshoven Den Bosch en (toenmalige) Arnhem, waarom getuigen niet of slechts terloops werden gehoord, de modus operandi van de moord, waarom de schouwarts het stoffelijk overschot niet mocht onderzoeken met vergaande consequenties voor de alibi’s, wat er mis ging tijdens de sectie (post-mortem verschijnselen werden onvoldoende onderkend), de ins en outs van de werking van het mobiele telefoonnet anno 1999 die hij zich eigen maakte en daar belangrijke conclusies uit kon trekken. Allemaal vreselijk arbeidsintensief werk dat veel vasthoudendheid vergt.

Als de berichten over het rapport van het Cold case team (juni 2022) kloppen, zullen vele van deze kwesties ook daarin aan de orde komen.

Met hetzelfde doorzettingsvermogen waarmee hij zich in een eerder stadium tot deskundige wist te maken op het gebied van de mobiele telefonie, beet hij zich als chemicus tijdens de laatste jaren vast in het DNA-onderzoek. Dit was zodanig klungelig en onprofessioneel (met name door toedoen van Richard Eikelenboom) dat de lezer een gevoel van plaatsvervangende schaamte niet kan onderdrukken. Opnieuw wist Demo DNA-bewijs boven tafel te krijgen dat wel deugde en tot andere conclusies zou leiden.

De redactie van de Deventer moordzaak kon het niet laten Demo een veer op de hoed te steken. Dat heeft hij na 12 jaar onderzoek dubbel en dwars verdiend.

Bij zijn website steekt het boek van Bas Haan armetierig af, we kunnen het niet anders samenvatten. Hoewel Haan zelf meent dat hij een meesterwerk heeft geschreven, bevat het ernstige fouten en tekortkomingen en is het doordrenkt van zijn obsessieve afkeer van Maurice de Hond. Dat mag ook wel eens gezegd worden.

Eikelenboom door advocaat-generaal afgeserveerd

Posted on 23 augustus 2022 by Redactie

Het zal niet vaak voorkomen dat een advocaat-generaal zo hard uithaalt naar een deskundige. In de zaak die de Rosmalense flatmoord is gaan heten, deed zij ongekend harde uitspraken over de forensisch onderzoekers Richard Eikelenboom en zijn vrouw Selma Eikelenboom-Schieveld.

We zullen op deze zaak zelf niet verder ingaan. Eén schrijnende zaak, de Deventer moordzaak, is de redactie al meer dan genoeg. De aanleiding om toch een paar woorden aan de flatmoord te wijden is de rol die het forensisch echtpaar hierin heeft gespeeld. Voor wie meer over de zaak en de herziening wil weten is het voortreffelijke artikel van Wil Thijssen in de Volkskrant voldoende.

Richard Eikelenboom heeft ook in de Deventer moordzaak een belangrijke maar omstreden rol gespeeld. Zijn conclusies als deskundige hebben in sterke mate bijgedragen aan de definitieve veroordeling van Louwes. Vele andere deskundigen waren het niet met hem eens. Voor meer informatie over de rol van Eikelenboom in de Deventer moordzaak is het de moeite waard de artikelen op deemzet.nl te lezen: artikel 1 en artikel 2.

Maar nu blijkt dat zijn onderzoek in de flatmoord eveneens omstreden is, en wel zodanig dat de advocaat-generaal zijn conclusies als vergezochte redenatie en te stellig kwalificeert.

Wil Thijssen vat dit in haar artikel als volgt samen.

Rob B. werd in 2004 en na hoger beroep in 2008 opnieuw veroordeeld op basis van rapporten van twee forensisch onderzoekers, Richard Eikelenboom en Selma Eikelenboom-Schieveld. Eikelenboom concludeerde dat de – relatief geringe – bloedspetters op de broek en schoenen van Rob B. erop duiden dat hij de dader is. Omdat het om een slagaderlijke bloeding ging en de bloedspetters op een niet logische plek op B.’s broek zaten, zou zijn broek ‘gedraaid’ om zijn been hebben gezeten.
Volgens de advocaat-generaal heeft deze onderzoeker in zijn ‘vergezochte’ conclusie belangrijke informatie genegeerd, zoals een loslopend hondje op de plaats delict en het feit dat Rob B. enkele keren in de nauwe ruimte over het lichaam is gestapt toen hij 112 belde.

Zijn echtgenote Selma Eikelenboom-Schieveld krijgt er ook ongenadig van langs.

Eikelenboom-Schieveld blijkt het lichaam zelf niet te hebben onderzocht. Zij concludeert ‘op basis van literatuur‘ dat de snijwond in de hals niet past bij zelfdoding. ‘Deze literatuur vermeldt zij niet en kan ook niet worden gevonden‘, stelt de advocaat-generaal. ‘Er is wel literatuur waaruit blijkt dat zo’n wond wel degelijk mogelijk is bij zelfdoding.’

Dit is nogal wat. ‘niet zelf onderzocht’, ‘op basis van literatuur’ die niet bestaat, en andere literatuur die het tegenovergestelde meldt. Het gaat hier over iemand die als deskundige is opgetreden in een belangrijke rechtszaak. Het gaat hier over moord en langdurige vrijheidsstraffen.

Het kan haast niet anders dan dat de uitspraken van de advocaat-generaal over de rol van Richard Eikelenboom in de flatmoord, samen met de eerdere forse kritiek over zijn rol in de Deventer moordzaak ook consequenties krijgen voor de laatste zaak. Wat voor waarde moet je immers toekennen aan een deskundige wiens deskundigheid zo wordt betwist?

Overigens staat Eikelenboom ook op andere wijze ter discussie. Zo werd hij in 2016 door een Amerikaanse rechter niet toegelaten als deskundige, wordt de website van zijn bedrijf op een enkele post na al jaren niet meer onderhouden en is van enige andere activiteit van hem op internet niets te bespeuren. Wel trad hij in de tv-serie over de Arnhemse villamoord onverwacht op als ballistisch deskundige.

Overigens is ook op deze website ruimschoots aandacht besteed aan Richard Eikelenboom.

Empathie voor Ernest Louwes

Posted on 7 augustus 2022 by Redactie

Zowel de podcast De Deventer Mediazaak als de film De Veroordeling lopen over van de empathie die de makers hebben voor de ‘klusjesman’ in de Deventer moordzaak. Die werd door Maurice de Hond onrechtmatig aangewezen als de dader van de moord op mevrouw Wittenberg en zou hierdoor samen met zijn vriendin jarenlang door een hel zijn gegaan.

En inderdaad, ergens onschuldig aan zijn en toch als dader worden gezien, is vreselijk. Daarover is iedereen het eens.

Helemaal uit de lucht vallen deed de beschuldiging overigens niet. Bas Haan mocht de klusjesman in zijn optreden in DWDD van 9 januari 2019 dan wel kenschetsen als “… iemand die geen bal met de zaak te maken heeft maar die om aandacht te genereren de hoofdrol is gaan spelen …”, maar zo simpel ligt het niet. De klusjesman werd in deze zaak vier keer intensief verhoord en zelfs een keer als verdachte aangemerkt. Hoezo, geen bal met de zaak te maken …?

Maar er is nog iemand die mogelijk onschuldig is aan de moord en dat is Ernest Louwes. Zeker, hij is weliswaar tot in hoogste instantie veroordeeld en dat is een groot verschil met de klusjesman.

Daartegenover staat dat hij altijd consistent heeft verklaard en tot op de dag van vandaag heeft volgehouden onschuldig te zijn aan de moord. Het recente rapport van het coldcaseteam doet ernstig vermoeden dat hij daarin gelijk heeft.

Hij kan weliswaar niet bewijzen dat hij onschuldig is maar dat kan de klusjesman evenmin.

Het kost niet veel moeite je te verplaatsen in de positie van Louwes. Stel dat hij inderdaad onschuldig is zoals hij al 23 jaar volhoudt, dan is hij niet alleen jarenlang ten onrechte aangezien als de dader, zoals dat ook met de klusjesman is gebeurd, nee, hij zou dan bovendien ten onrechte zijn veroordeeld tot een celstraf van 12 jaar waarvan hij 9 jaar heeft uitgezeten.

En dat is een enorm verschil met het lot dat de klusjesman en diens vriendin heeft getroffen.

Toch kun je vrijwel nergens een spoor van empathie voor Louwes aantreffen.

Zeker niet in de reacties op de podcast en de film. Iedereen buitelt dan over elkaar heen om toch maar niet te ontbreken in de rij van mensen die empathie te betuigen voor het lot van de klusjesman.

Maar niemand heeft oog voor de mogelijkheid die zich na het rapport van het coldcaseteam steeds nadrukkelijker aandient. Dat Louwes niet alleen onschuldig is, niet alleen 9 jaar van zijn leven in een cel moest slijten maar ook weet dat zijn leven door de gang van zaken is verwoest.

Zou Louwes daarom niet een beetje empathie verdienen?

De geloofwaardigheid van Bas Haan

Posted on 3 augustus 2022 by Redactie

Bas Haan was onderzoeksjournalist van Nieuwsuur en werkt sedert enkele maanden als journalist bij NRC. Belangrijke functies dus en zijn lezers willen blind kunnen vertrouwen op de juistheid van zijn publicaties. Helaas is dat niet altijd het geval zoals vandaag bij een persbericht van de Hoge Raad is gebleken.

Haan is zeer betrokken bij de Deventer moordzaak. In 2009 verscheen zijn boek over deze zaak maar ook hierbij werd al aangetoond dat het veel fouten en onjuistheden bevatte. Hij weigerde meermalen hierover met zijn critici in debat te gaan. Dat is opmerkelijk voor een onderzoeksjournalist want wetenschap en onderzoek kunnen niet zonder debat. Niettemin beschouwt hij zijn boek als de enige betrouwbare bron.

Maar het blijft niet bij de onjuistheden in zijn boek.

Op 3 augustus 2022 verscheen een tweet van zijn hand waarin hij melding maakte van een herdruk van zijn boek, met extra naschrift. Hij plaatste een foto van een deel van het naschrift en dat blijkt een schoolvoorbeeld van tendentieuze berichtgeving.

In het naschrift schrijft Haan:

Op 9 mei 2022 maakte de Hoge Raad in een persbericht bekend dat het onderzoek niets heeft opgeleverd wat de zaak zou moeten heropenen of wat verder onderzocht zou moeten worden: “De onderzoeksresultaten geven de advocaat-generaal geen aanleiding zelf een herzieningsaanvraag in te dienen.”

De tekst tussen aanhalingstekens komt inderdaad uit het betreffende bericht. Maar de zin die daaraan voorafgaat en waarin de Hoge Raad zou aangeven ‘dat het onderzoek niets heeft opgeleverd wat de zaak zou moeten heropenen of wat verder onderzocht zou moeten worden’ komt in het hele persbericht niet voor. De Hoge Raad maakte dat terecht helemaal niet bekend. Dat is tendentieus want Haan suggereert met deze zin dat het onderzoek niets zal opleveren. Trouwens, hoe zou hij dat moeten weten, want het verslag is niet openbaar gemaakt. Alleen journaliste Wil Thijssen van de Volkskrant kreeg bij wijze van uitzondering van advocaat Knoops inzage in het rapport (zie hieronder).

Natuurlijk schrijft de Hoge Raad die zinsnede niet in het persbericht.

Wat staat er dan wel? De volledige tekst van het persbericht kan hier worden nagelezen, maar het relevante deel luidt als volgt:

De resultaten van het laatste onderzoek zijn ook beschikbaar gesteld aan de verdediging. De AG beschouwt het onderzoek als afgerond.

Het is nu aan de advocaten van Ernest L. om op basis van de resultaten van het onderzoek al dan niet een herzieningsaanvraag in te dienen bij de Hoge Raad. Op een aanvraag tot herziening beslist de Hoge Raad, eventueel nadat de procureur-generaal is verzocht zijn zienswijze daarop in een advies, een zogenoemde conclusie, aan de Hoge Raad kenbaar te maken. De onderzoeksresultaten geven de AG geen aanleiding zelf een herzieningsaanvraag in te dienen.

Hier wordt correct en neutraal de procedure beschreven die volgt op de afronding van het onderzoek. Dat de AG niet zelf een herzieningsaanvraag indiende spreekt voor zich. Dat was zijn opdracht immers niet. Hij heeft op verzoek van de ACAS (Adviescommissie afgesloten strafzaken) en advocaat Knoops een herzieningsonderzoek uitgevoerd en de resultaten aan Knoops overhandigd. Niets meer en niets minder.

Het is bij dit soort onderzoeken aan de veroordeelde om op basis van de resultaten een herzieningsaanvraag in te dienen. Aben zag ‘geen aanleiding om van deze gebruikelijke gang van zaken af te wijken’ en heeft de bevindingen overgedragen aan Louwes’ advocaat Geert-Jan Knoops.

Maar Haan parafraseert het persbericht opzettelijk misleidend. De lezer denkt nu dat het onderzoek niets heeft opgeleverd, dat het zonde van de tijd en de moeite was en zal concluderen: zie je wel, Haan had toch gelijk, het wordt niets met het herzieningsverzoek.

Maar het tegendeel blijkt het geval. De artikelen in de Volkskrant van journaliste Wil Thijssen die het onderzoeksverslag heeft mogen inzien, tonen aan dat het rapport juist erg veel nieuws bevat, zelfs schokkend mag worden genoemd. De kop van het artikel spreekt boekdelen: Coldcaseteam concludeert na drie jaar onderzoek dat ontlastend bewijs in Deventer moordzaak is achtergehouden.

Zijn obsessieve gedrag in de Deventer moordzaak (vooral Maurice de Hond werkt op hem als een rode lap op een stier) schaadt Haans reputatie en hij maakt zich op deze wijze ongeloofwaardig.

Welk geloof moet de lezer van NRC nu hechten aan andere artikelen van onderzoeksjournalist Haan? Artikelen die niet zo eenvoudig zijn te verifiëren als de tweet van 3 augustus 2022?

Zijn geloofwaardigheid heeft door deze misstap een flinke buts opgelopen.

De onbekende tas

Posted on 1 juli 2022 by Redactie

De Volkskrant publiceerde op 27 juni 2022 een paar artikelen over het rapport van het coldcaseteam dat voor mr. Aben onderzoek had gedaan in de Deventer moordzaak. Het onderzoek bevatte schokkende onthullingen, vervalsingen, tunnelvisie, blunders. Een passage over een tas viel hierdoor minder op.

Het gaat over de volgende zinnen.

Opvallend is dat in de woonkamer een tas aan een stoel hangt die, gezien de stijl van de tas, niet lijkt te passen bij haar (kleding)stijl, schrijven de onderzoekers. Daarom had die tas moeten worden veiliggesteld, maar dat is niet gebeurd.

De tas hangt aan de leuning van een fauteuil

Een soortgelijke tas kan worden gevonden op internet.

Volgens het coldcaseteam past een dergelijke tas niet bij de (kleding)stijl van mevrouw Wittenberg. Zij was een behoudende vrouw van in de zestig en altijd keurig als dame gekleed. Het ligt dus niet erg voor de hand dat zij zo’n ietwat frivole tas zelf heeft gekocht of gekregen. Geen vreemde gedachte dus maar het blijft speculeren.

Dat de onderzoekers van mening zijn dat de tas had moeten worden veiliggesteld, is niet verrassend. Het is teleurstellend dat dit niet is gebeurd. Maar ronduit schokkend is het dat van deze tas helemaal niets bekend is, op bovenstaande partiële foto na.

In mutatie 081 van het Tactisch Journaal (27 september 1999) wordt verslag gedaan van de schouw die de politie van de woning heeft gedaan, samen met de huishoudelijke hulp. Zij kende het huis van binnen en buiten en zou de politie nuttige informatie kunnen verschaffen, zo was de gedachte. Over allerlei zaken heeft zij opmerkingen gemaakt, maar over de betreffende tas is in het Tactisch Journaal of in de processen verbaal van haar verhoren geen woord terug te vinden.

De politie had haar kunnen vragen of de betreffende tas van mevrouw Wittenberg was geweest of haar bekend voorkwam. Niets van dat alles. Ook is niets bekend over de eventuele inhoud van de tas.

Nu, 23 jaar later, is de kans dat iemand de tas nog herkent minimaal.

Jammer.

Publieke genoegdoening

Posted on 27 juni 2022 by Redactie

Het rapport van het Coldcaseteam zal Ernest Louwes als muziek in de oren hebben geklonken. Wat veel deskundigen al jarenlang hadden aangetoond, werd nu door de politie officieel bevestigd.

Wrang voor Ernest Louwes dat dit pas gebeurt nadat hij 23 jaar lang als schuldig aan moord wordt gezien. Niet alleen hijzelf heeft er al die tijd ernstig onder geleden maar ook zijn gezin. Nu zou eindelijk aan die lange lijdensweg een eind kunnen komen.

Louwes’ toekomst ziet er nu inderdaad een stuk zonniger uit. Zijn lot wordt bepaald door Louwes’ advocaat Knoops, gespecialiseerd in cassatiezaken, en natuurlijk door de Hoge Raad. Allerwegen groeit de overtuiging dat het na dit rapport niet meer fout kan gaan.

Niet als het aan Bas Haan (journalist bij NRC) ligt trouwens, die onophoudelijk, zelfs obsessief, vasthoudt aan het mantra: Louwes is de dader! (Opzettelijk dik gedrukt, want deze woorden komen vaak schreeuwend uit zijn woedende mond) En daarbij onvermoeibaar naar zijn boek verwijst, uit 2009. Niet alleen bevat dit boek vele fouten en tekortkomingen, de inhoud heeft stil gestaan in de tijd en is niet aangepast aan de vele belangrijke, nieuwe ontwikkelingen, zelfs niet na het verschijnen van het CCT-rapport. Dat hoeft voor hem ook niet want zijn echte doel is Maurice de Hond die om de een of andere reden op hem werkt als een rode lap op een stier.

Maar gelukkig ligt het vervolg in andere handen. In de eerste plaats in die van Knoops die ervoor moet zorgen dat het herzieningsverzoek een of meer wettelijk vereiste nova bevat. Daartoe bevat het rapport voldoende aanknopingspunten. Zonder twijfel zal hij hierin slagen.

De volgende horde is de Hoge Raad. Wie het boek Het falen van de Hoge Raad van Prof. Ton Derksen heeft gelezen zou gemakkelijk kunnen aarzelen of deze stap met succes kan worden gezet. Maar toch, we moeten blijven vertrouwen in dit hoogste rechtsorgaan. En dan zou de zaak alsnog naar een gerechtshof worden verwezen.

Deze laatste stap is bijzonder spannend. Alle onderdelen van eerdere processen zullen hier minutieus de revue passeren en dan kan het niet anders dan dat vrijspraak volgt.

Wie zou Louwes en zijn gezin zo’n afloop niet gunnen?

Maar zelfs wanneer bij een van deze stappen toch een kink in de kabel zou komen, dan nog kan Louwes nu eindelijk zijn overwinning vieren.

Natuurlijk is winnen in de juridische novum-jungle het uiteindelijke doel. Maar wanneer juristen daar onderling niet goed uitkomen, blijft het zeer overtuigende empirische rapport van de CCT voor Louwes niet minder dan een publieke genoegdoening.

Nog eens Richard Eikelenboom

Posted on 27 juni 2022 by Redactie

Door het rapport van het coldcaseteam in de Deventer moordzaak in juni 2022 zal menigeen die bij deze zaak was betrokken wat onrustiger slapen.

Maar ook zonder dat rapport komt Richard Eikelenboom er niet goed van af.

Hij was ten tijde van de behandeling door Hof Den Bosch onderzoeker in dienst van het NFI en speelde een prominente rol in de veroordeling van Ernest Louwes. Over hem werden onlangs Kamervragen gesteld.

De minister van Justitie en Veiligheid Dilan Yeşilgöz-Zegerius antwoordde dat Eikelenboom

niet was bevoegd tot het uitvoeren van werkzaamheden van DNA-profielen

en dat dit

evenmin onderdeel was van zijn werkzaamheden

In de Verenigde Staten werd hij in 2016 door de rechter in een strafzaak niet toegelaten als DNA-deskundige.

Dus, CCT-rapport of niet, Richard Eikelenboom heeft in de Deventer moordzaak al de nodige butsen opgelopen. Wanneer het tot een herziening komt, zal hij ongetwijfeld verder over zijn rol worden bevraagd door echte deskundigen.

Novum

Posted on 17 juni 2022 by Redactie

De redactie van deze website beweegt zich als juridische leek op glad ijs wanneer hij gaat schrijven over een novum in relatie tot de honorering van een herzieningsverzoek.

Een juridische leek dus en dat is er waarschijnlijk de oorzaak van dat hij met verbijstering leest wat Prof. Ton Derksen in zijn boek Het falen van de Hoge Raad schrijft over de behandeling van enkele herzieningsverzoeken door de Hoge Raad.

In dit boek somt hij op van welke zeven strategieën de Hoge Raad zich volgens hem soms en dus te vaak bedient in de behandeling van een herzieningsverzoek. Natuurlijk is er alle begrip voor dat niet ieder verzoek zonder meer wordt gehonoreerd. Na een lang traject langs rechtbank en gerechtshoven moeten dat uitzonderingen blijven. Maar de wijze waarop de Hoge Raad vaak te werk gaat, doet bij de rechtgeaarde Nederlander de wenkbrauwen fronsen.

Zonder de andere strategieën tekort te doen, noem ik er drie die iedere juridische leek zonder problemen kan volgen.

Het negeren van ontlastend bewijsmateriaal
Terecht constateert Prof. Derksen dat ‘negeren van ingebracht ontlastend bewijsmateriaal op geen enkel niveau van de strafketen aanvaardbaar is … en zeker niet bij de Hoge Raad’. De indiener van een herzieningsverzoek is doorgaans geen jongen of meisje van de straat, onderbouwt zijn/haar standpunt zorgvuldig en verdient dus een zorgvuldig antwoord. Negeren van standpunten is dus uit den boze.

Botte afwijzing van nova
Een aangedragen novum kan door de Hoge Raad anders worden beoordeeld dan door de indiener en daar hebben we het mee te doen. Maar een novum afwijzen zonder enige verklaring is de handelwijze van een botte monopolist.

Slordig lezen of de waarheid verbasteren
Prof. Derksen schrijft hierover: ‘In een aantal gevallen zijn de uitspraken van de Hoge Raad zover bezijden de waarheid, terwijl de feiten in de aanvraag duidelijk zijn verwoord …’. Ook op deze wijze bruuskeert de Hoge Raad de indiener(s) van een herzieningsverzoek. Het minste dat deze mag/mogen verwachten is dat een lid van de Hoge Raad dat hiervoor wordt vrijgesteld en ook nog wordt bijgestaan door een bureau het aangedragen novum zorgvuldig leest voordat deze een reactie verwoordt.

Prof. Derksen illustreert deze strategieën op overtuigende wijze aan de hand van een aantal spraakmakende moordzaken. Ook hier selecteer ik er slechts een, de Arnhemse villamoord. Deze moordzaak, het politieonderzoek en met name de juridische nasleep heeft de tv-kijker een paar maanden geleden kunnen volgen in een driedelige documentaire.

Het kan niet anders dan dat het rechtsgevoel van de kijker door deze documentaire ernstig is geschokt. Die denkt niet aan juridische spitsvondigheden maar zit te kijken naar een empirische werkelijkheid. Die denkt meestal met respect aan ons hoogste rechtsorgaan (de Hoge Raad!) en ziet dan met ongeloof hoe de Hoge Raad in deze zaak te werk gaat.

Natuurlijk behandelde Prof. Derksen in zijn boek niet de Deventer moordzaak. Het boek werd vorig jaar geschreven en het herzieningsonderzoek in die zaak door mr. Aben was na bijna 9 jaar nog in volle gang. Maar inmiddels is het onderzoek afgerond en zijn de resultaten aan advocaat Knoops verstrekt.

Gezien het voorgaande slaat de Nederlander dan de schrik om het hart. Zal deze zaak die al 23 jaar de gemoederen zo bezig houdt een betere behandeling door de Hoge Raad ten deel vallen dan in een aantal andere zaken het geval was? Of zal het grote negeren en de botte afwijzing ook deze zaak treffen?

De internationaal vermaarde strafpleiter Knoops heeft een grote reputatie. Hij is niet een jongen van de straat. Hij is gespecialiseerd in herzieningszaken en heeft nu de taak een herzieningsverzoek samen te stellen dat wordt behandeld door een Hoge Raad die niet te werk gaat als een botte monopolist maar als ons waardige hoogste rechtsorgaan.

Advocaat Knoops verdient ons aller steun.

Media hebben geen belangstelling voor herzieningsonderzoek

Posted on 13 april 2022 by Redactie

Na bijna 23 jaar is de Deventer moordzaak nog steeds springlevend. De veroordeelde Louwes blijft ontkennen en deskundige particulieren vinden lacunes in het bewijsmateriaal. Er loopt een herzieningsonderzoek en burgers storen zich aan de absurd lange duur ervan: meer dan 9 jaar. Zij vinden dat de overheid op deze wijze solt met hun belangen. Maar de media, uitgezonderd het dagblad De Stentor, besteden er geen aandacht aan.
Waarom niet? Zou het sentiment rond Maurice de Hond een rol kunnen spelen?

Inmiddels heeft mr. Aben het herzieningsonderzoek afgerond en nu is het wachten op een eventueel herzieningsverzoek door mr. Knoops.

Wie weet nog van de Deventer moordzaak?
Natuurlijk neemt de belangstelling voor de Deventer moordzaak met de jaren af. Alleen de 40+ers hebben er wel eens over gehoord maar zij zijn niet echt geïnteresseerd. Zij herinneren zich nog wel iets van een vermoorde weduwe, een boekhouder en een klusjesman, maar moeten al snel worden bijgepraat.

Louwes of de klusjesman?
De meningen over de dader zijn verdeeld. Velen geloven dat Louwes de moord op de weduwe heeft gepleegd, anderen menen zeker te weten dat de klusjesman de dader is.
Deze verdeeldheid over de schuldvraag kwam duidelijk aan het licht toen begin 2021 de podcast De Deventer Mediazaak verscheen. Deze diende overigens als een soort trailer van de film De Veroordeling die later dat jaar in de bioscopen verscheen.

Of gaat het om Maurice de Hond?
Hoewel de naam van de podcast anders suggereert ging deze 6-delige serie meer over de rol van Maurice de Hond in de media dan over de moordzaak zelf.
De oorzaak hiervan lag bij de journalist Bas Haan die om onduidelijke redenen De Honds bloed wel kan drinken en elke gelegenheid te baat nam om daaraan uiting te geven.
Als gevolg hiervan namen ook anderen het De Hond kwalijk dat hij de klusjesman openlijk als de dader had aangewezen, niet een keer, maar bij herhaling. Dat De Hond hiervoor al was veroordeeld en zijn straf had ondergaan, maakte voor hen niet uit.

Veel ‘bekende Nederlanders’ onder de critici
Onder de critici waren opmerkelijk veel bekende Nederlanders: regisseurs, acteurs, programmamakers, journalisten, correspondenten. Af en toe wekten zij daarbij de indruk vooral niet op deze lijst van openbare De Hond-bashers te willen ontbreken. Hun reacties hadden vaak het karakter van een afrekening.

De rol van journalisten
Ook journalisten mogen een mening hebben over het optreden van De Hond in de Deventer moordzaak. Maar die is nog steeds niet definitief gesloten en dan bestaat de mogelijkheid dat de pers opnieuw in het geweer moet komen. En dus is enige terughoudendheid bij hen geboden.

De media en het herzieningsonderzoek
Zo loopt er nog een herzieningsonderzoek. Dat is weliswaar een zaak van de advocaat-generaal, een juridische kwestie dus, maar er is meer aan de hand. Het onderzoek duurt nu al meer dan 9 jaar en dat is buitensporig en ongekend.
Wat men ook moge denken over de schuldvraag of over de rol van De Hond, iedereen vindt een onderzoek van meer dan 9 jaar absurd. Maar ja, er is geen wettelijke termijn voor een dergelijk onderzoek en tegen deze gang van zaken kan geen bezwaar worden aangetekend. De burger is afhankelijk van het fatsoen van de advocaat-generaal.

Wat vind de dagbladpers hiervan?
Niets, zo lijkt het.
Alleen De Stentor wijdde onlangs een artikel aan deze kwestie. De landelijke dagbladpers, AD, de Volkskrant, NRC, Trouw en de Telegraaf hult zich in stilzwijgen. En dat is opvallend.
Er wordt wel – en terecht – met veel ergernis geschreven over de lange termijnen in de toeslagenaffaire, de eindeloos durende afhandeling van de aardbevingsschade, over het bijna 3 jaar durende onderzoek in de zaak van voormalig wethouder De Mos, over een vermeende moordenaar die onlangs na 9 jaar vruchteloos onderzoek door de rechtbank in vrijheid werd gesteld.
Schande, vindt de dagbladpers!

Maar geen woord over het herzieningsonderzoek
De vraag is dus waarom de dagbladpers zich bij de Deventer moordzaak wel afzijdig houdt.
De reden kan zijn dat deze zaak te weinig nieuwswaarde heeft. Wie weet überhaupt nog waar het over gaat? Dat er teveel moet worden uitgelegd voor zo’n oude zaak. Dat het een keer afgelopen moet zijn, de zaak sleept al zo lang. Louwes heeft zijn straf toch uitgezeten en is al 13 jaar op vrije voeten?
Maar zou het ook te maken kunnen hebben met de aversie tegen De Hond die sinds 2005 de drijvende kracht is tegen de veroordeling van Louwes. Dus met het sentiment rond deze zaak?
Een succesje voor Louwes, bijvoorbeeld een herziening van het proces met een mogelijk goede afloop, zou als een succes voor De Hond kunnen worden uitgelegd. En wie gunt dat De Schoft van de Deventer moordzaak?
Aan deze zaak ruchtbaarheid geven, speelt De Hond alleen maar in de kaart. Daar heeft kennelijk niemand van de landelijke dagbladpers zin in.
Behalve De Stentor dus.

Gehoopte en verwachte antwoorden op Kamervragen

Posted on 12 april 2022 by Redactie

Kamerleden hebben op 29 maart 2022 aan de minister van Justitie en Veiligheid vragen gesteld over de trage voortgang van het onderzoek in de Deventer moordzaak.

Gidi Markuszower (PVV) die vorig jaar ook al naar de voortgang informeerde, stelde samen met zijn collega Lilian Helder (PVV) de vragen en wilde nu, bijna 7 maanden later, wel eens weten hoe het onderzoek was gevorderd. De antwoorden van de minister kwamen redelijk snel, maar bleven ook opnieuw redelijk vaag.

In 2019 stelde Kamerlid Attje Kuiken (PvdA) soortgelijke vragen want zij raakte na 6.5 jaar gefrustreerd door het maar eindeloos uitblijven van resultaten van het onderzoek. Deze keer ondertekende ze de vragen niet. Ze zal haar handen vol hebben gehad aan het toeslagendossier, de mondkapjesdeal en de vacature van fractievoorzitter.
Ook zij kreeg wel snel antwoord, maar het was een typisch geval van Kluitje in het Riet.

Hieronder geven we twee typen mogelijke antwoorden.
Eerst die waarnaar heel Nederland na 9 jaar onderzoek uitziet.
Vervolgens de antwoorden die de minister ook deze keer weer zal geven.

Vraag 1
Uw ambtsvoorganger, dhr. Grapperhaus, gaf op 6 oktober 2021 aan dat het coldcase team van de politie de eerste onderzoeksresultaten over vier maanden beschikbaar zou stellen. Deze vier maanden zijn inmiddels verstreken; zijn de onderzoeksresultaten inmiddels afgerond? Zo nee, waarom niet?
Gehoopte antwoord
Nee.
Ik heb de procureur-generaal van het parket van de Hoge Raad opdracht gegeven mij binnen een week te rapporteren waarom het onderzoek nog niet is afgerond. Bovendien wil ik een tussenrapportage ontvangen. Na meer dan negen jaar is het niet teveel gevraagd binnen een maand het herzieningsonderzoek af te sluiten en mij te rapporteren over de resultaten. Ik verwacht dat de PG deze vraag met de hoogste prioriteit zal behandelen.
Verwachte antwoord
Nee.
De onderzoeksresultaten zijn helaas nog niet bekend. De leider van het onderzoek, advocaat-generaal mr. Aben, had al in september 2019 voorspeld dat het DNA-onderzoek complex is en dat daardoor het onderzoek zo maar een paar jaar langer zou kunnen duren. Hoewel het coldcase team er nog steeds alles aan doet om zo spoedig mogelijk tot afronding van het onderzoek te komen, is dat nog niet gelukt.

Vraag 2
Is de betreffende betrokkene hierover geïnformeerd? Zo nee, waarom niet?
Gehoopte antwoord
Ja.
Ik heb de advocaat van de betrokkene hierover geïnformeerd. Hij juicht deze voortvarende aanpak toe. Natuurlijk is ook hij van mening dat het herzieningsonderzoek nooit zo lang had mogen duren.
Verwachte antwoord
Ja.
Ik heb de advocaat van de betrokkene hierover geïnformeerd.

Vraag 3
Hoe beoordeelt u het feit dat dit onderzoek, begonnen in januari 2013, inmiddels ruim negen jaar duurt?
Gehoopte antwoord
Ik heb er begrip voor dat het ene herzieningsonderzoek meer tijd vergt dan een ander. Maar meer dan 9 jaar is buitensporig lang. Dit is niet te verantwoorden tegenover betrokkene maar evenmin tegenover de samenleving die van de overheid mag verwachten dat die op verantwoorde wijze met de rechten van de burgers omgaat. Daarvan is in dit geval geen sprake.
Verwachte antwoord
Ook ik acht het uitermate betreurenswaardig dat het onderzoek zo lang duurt. Het is nog niet eerder voorgekomen dat een herzieningsonderzoek zoveel tijd in beslag moest nemen. Maar in dit geval kon het niet anders, daarvoor is de materie te complex (vergelijk de complexiteit met die van andere activiteiten, red.).
Ook speelt een rol dat het misdrijf inmiddels bijna 23 jaar geleden heeft plaatsgevonden. Het spreekt vanzelf dat dit het onderzoek aanzienlijk bemoeilijkt en dus vertraagt. Bovendien worden de onderzoekstechnieken, met name op het gebied van DNA-onderzoek, steeds geavanceerder waardoor eerdere resultaten opnieuw ter discussie werden gesteld. Ook de de advocaat van betrokkene heeft hierin een rol gespeeld, hoe begrijpelijk die ook is.

Vraag 4
Deelt u de mening dat van een «spoedige voortgang» van het onderzoek, zoals gesteld door uw voorganger, totaal geen sprake is? Zo nee, waarom niet?
Verwachte antwoord
Populair geformuleerd is de kwalificatie een spoedige voortgang in dit geval een gotspe. Het geeft betrokkene en feitelijk elke burger een machteloos gevoel wanneer een advocaat-generaal een herzieningsonderzoek eindeloos kan rekken. Er is geen termijn waarbinnen een dergelijk onderzoek moet worden afgerond en betrokkene kan over een dergelijke gang van zaken nergens zijn ‘recht’ halen. Dit ondergraaft het vertrouwen dat de burger moet hebben in de overheid en de rechtspraak. Deze opvatting heb ik gedeeld met de procureur-generaal.
Mogelijk antwoord
Gezien de complexiteit van de zaak kan het onderzoek helaas niet sneller worden afgerond. Ondanks de lange duur van het onderzoek kan er dus – gelet op de randvoorwaarden – wel degelijk worden gesproken van een relatief spoedige voortgang. Natuurlijk zou ook ik wensen dat het nog sneller tot resultaten zou leiden.

Vraag 5
Hoe beoordeelt u het feit dat de betreffende medewerker van het Nederlands Forensisch Instituut (NFI), die destijds bij de behandeling van de Deventer moordzaak bij het gerechtshof een presentatie heeft gehouden, inmiddels in de Verenigde Staten van een zaak is gegooid als deskundige omdat hij niet geslaagd was voor zijn basisvaardigheidstests en toegaf dat hij «zelf opgeleid» was in het uitvoeren van DNA-profielen?
Gehoopte antwoord
Het is mij bekend dat betrokken medewerker tijdens de behandeling door het Hof Den Bosch aanvechtbare uitspraken heeft gedaan.
In het licht van de gebeurtenissen in Denver, USA, waar de rechter hem niet voldoende DNA-deskundig achtte en hem daarom als deskundige uitsloot van het proces, zal het herzieningsonderzoek ongetwijfeld aandacht hebben besteed aan de deskundigheid van deze medewerker en zijn rol bij het Hof Den Bosch. De vraag of dit consequenties moet hebben voor het proces is niet aan mij ter beoordeling.
Ook is het mij bekend dat deze medewerker na de behandeling door het Hof Den Bosch een opvallende rol heeft gespeeld waarvan de toelaatbaarheid bij deskundigen een punt van discussie is. Ik noem zijn optreden in het programma van Pauw&Witteman (tonen van een NFI-foto uit de Deventer moordzaak) en zijn uitspraken over het beruchte maanpak. Ook zijn meer recente optreden tijdens een tv-serie over de Villamoord, waarin hij zich presenteerde als ballistisch deskundige, roept vraagtekens op.
Verwachte antwoord
De betreffende medewerker heeft in opdracht van zijn toenmalige werkgeven (NFI) DNA-onderzoek gedaan en de resultaten gepresenteerd voor het Hof Den Bosch. De eisen die in de Verenigde Staten aan forensisch deskundigen worden gesteld (bijvoorbeeld eisen ten aanzien van opleiding) verschillen met die in Nederland. Om die reden kan ik geen beoordeling geven van de door u genoemde feiten.

Vraag 6
Wat is de stand van zaken van de tweede fase van het onderzoek die volgens uw voorganger in oktober 2016 «een paar maanden» in beslag zouden nemen? Kunt u aangeven wanneer de resultaten hiervan uiterlijk verwacht worden? Zo nee, waarom niet?
Gehoopte antwoord
De procureur-generaal van het parket van de Hoge Raad heb ik mijn grote zorgen over de voortgang van het herzieningsverzoek kenbaar gemaakt. Ik verwacht dat ik de Kamer over de resultaten van dit onderzoek uiterlijk 1 juni 2022 kan informeren.
Verwachte antwoord
Vanwege de complexiteit van het onderzoek, met name dat betreffende DNA, is het niet mogelijk te voorspellen wanneer de onderzoeksresultaten kunnen worden verwacht. De betreffende onderzoekers doen er alles aan het onderzoek zo snel mogelijk tot een eind te brengen.

Vraag 7
Welke maatregelen gaat u treffen om dit onderzoek te bespoedigen? Bent u bereid de Kamer hierover te informeren?
Gehoopte antwoord
Zoals ik eerder heb aangegeven, heb ik de procureur-generaal van het parket van de Hoge Raad mijn zorgen kenbaar gemaakt en hem verzocht deze kwestie met de hoogste prioriteit te behandelen. Wanneer dit niettemin niet tot de gewenste resultaten zal leiden, zal ik nadere mogelijkheden onderzoeken.
Verwachte antwoord
Ik zal de door u genoemde vragen doorgeleiden naar de procureur-generaal van het parket van de Hoge Raad met het verzoek aan deze zaak hoge prioriteit te geven. Gezien de scheiding der machten kan mijn bemoeienis niet verdergaan. Vanzelfsprekend ben ik bereid u over het resultaat hiervan te informeren.

Richard Eikelenboom onderwerp in Kamervragen

Posted on 12 april 2022 by Redactie

Opnieuw zijn Kamervragen gesteld over het herzieningsonderzoek in de Deventer moordzaak. Bijzonder is dat deze voormalige medewerker van het NFI daarin wordt genoemd.

Maar zo bijzonder is het ook weer niet wanneer men even terugkijkt in de geschiedenis van de Deventer moordzaak en enkele gebeurtenissen daarna.

Richard Eikelenboom was eigenlijk een soort laborant in het NFI. In die rol deed hij ten overstaan van het Hof Den Bosch opzienbarende uitspraken over het aangetroffen DNA op de blouse van het slachtoffer. Uitspraken die tot op de dag van vandaag zeer omstreden zijn.

Maar ook in een interview in 2019 deed hij nog met een uitspraak de wenkbrauwen fronsen, toen hij beeldend een maanpak introduceerde.

Om niet opgehelderde redenen verliet hij het NFI spoedig na afloop van de behandeling door het Hof Den Bosch. Er was sprake van onenigheid.

Zijn vrouw werkte in die tijd al zelfstandig in een soort mini-NFI en samen zetten ze de activiteiten voort.

In Nederland verliepen de zaken niet zo voorspoedig als het echtpaar had gehoopt. Het voelde zich tegengewerkt door het NFI, stopte de activiteiten in Nederland en zette het bedrijfje voort in Colorada, USA.

In 2016 kreeg Eikelenboom opnieuw een tegenslag te incasseren toen een rechter in Denver hem niet als deskundige in een strafzaak accepteerde.

Enige tijd geleden bleek dat de website ifscolorado.com van het bedrijf al jaren niet werd onderhouden. Dat wekt verwondering op want een dergelijk bedrijf zou niet goed kunnen functioneren zonder een goede website.

Wie vervolgens op internet zoekt naar Richard Eikelenboom en diens activiteiten treft nauwelijks hits. Hij lijkt wel van de aardbodem verdwenen.

Vermeldenswaard zijn nog twee voorvallen.

Jaren geleden verscheen hij onverwacht in de talkshow van Pauw & Witteman. Hij verraste vriend en vijand door tijdens een betoog plotseling een foto te tonen afkomstig van de Deventer moordzaak. Men vond dat toen ongepast en waarschijnlijk niet geoorloofd.

Een tweede gebeurtenis vond enkele maanden terug plaats. In de driedelige serie over de Villamoord kwam plotseling Eikelenboom in beeld die zich als ballistisch deskundige presenteerde bij het berekenen van de baan van een schot.

Dat hij nu dus onderwerp in Kamervragen is, wekt dus ook weer niet zoveel verbazing.

Mr. Aben: “Herzieningsonderzoek erg complex”

Posted on 12 april 2022 by Redactie

In een interview met De Stentor in 2019 verklaarde mr. Aben dat het herzieningsonderzoek echt niet sneller kon. De zaak was zeer complex.

Toen sleepte het onderzoek zich al meer dan 6 jaar voort. Inmiddels duurt het al meer dan 9 jaar.

Laten we de complexiteit van de Deventer Moordzaak eens vergelijken met een paar andere ‘complexe’ zaken:

Activiteit	Hoe lang?
Wat doet een studente geneeskunde in 6 jaar?	Studeert, doet practica, coschappen en wordt eindelijk basisarts.
Wat doet Andrew Wiles¹ in iets meer dan 6 jaar?	Bewijst na 300 jaar de laatste stelling van Fermat.
Wat doet Bletchley Park²in minder dan 6 jaar?	Decodeert tijdens WO2 talloze Duitse Enigma-berichten.
Wat gebeurt na een vliegtuigcrash in 6 jaar?	Tussen de vele wrakstukken wordt zelfs de kleinste oorzaak gevonden.
Wat doet bouwconsortium PUMA voor Havenbedrijf Rotterdam in 6 jaar?	Legt Maasvlakte 2 aan voor minder dan 3 miljard euro.
Wat doen wegenbouwers van de A13/A16 in 6 jaar?	Heel, heel veel, en binnen 6 jaar (2024) is de weg klaar.
Wat doet het Manhattan Project in iets minder dan 6 jaar?	In Los Alamos wordt in het diepste geheidm de – weliswaar omstreden – atoombom ontwikkeld.
Wat deden onderzoekers in encryptie in 6 jaar?³	Ontwerpen complexe private/public key algoritmen die wereldwijd worden toegepast.
Wat doet de auto-industrie in 6 jaar?	Ontwikkelt productielijnen voor betaalbare elektrische auto’s en verbetert accu’s.
Wat doet Isaac Newton in minder dan 6 jaar?⁴	Schrijft een boek over de ‘wetten van Newton’ en houdt jaren over voor een boek over optica.

Maar dit alles is natuurlijk lang niet zo complex als mr. Abens herzieningsonderzoek in de Deventer Moordzaak. Daarom moet hij er veel langer over doen.

Wat belangrijke wiskundigen gedurende drie eeuwen vergeefs hadden geprobeerd, lukte Wiles wel. Hij bewees de laatste Stelling van Fermat: De formule aⁿ+bⁿ=cⁿ met a, b, c natuurlijke getallen gaat alleen op voor n = 2.
Vooral in Bletchley Park wisten tijdens WO2 duizenden personen van diverse pluimage onder leiding van de wiskundige Alan Turing de Enigmaberichten te decoderen.
Onder meer het betalingsverkeer is mogelijk door de nieuwste public/private key encryptie-methoden.
In 17e eeuw ontwikkelde Isaac Newton de differentiaal- en integraalrekening en was tevens grondlegger van de klassieke mechanica.

Veel onzekerheid over veel ‘feiten’

Posted on 7 april 2022 by Redactie

Bij de ‘feiten’ in de Deventer Moordzaak waren we niet zelf aanwezig en dus bestaat een zekere mate van onzekerheid over hun juistheid.

En dan is het bevreemdend dat raadsheren toch kunnen komen tot een veroordeling op basis van overtuigend bewijs.

We noemen een paar feiten.

Ochtendbezoek
Aanvankelijk zou dit niet hebben plaatsgevonden, maar gaandeweg bleek het toch heel aannemelijk (op basis van allerlei omstandigheden) dat Louwes wel op bezoek is geweest. Weten we dat 100% zeker? Nee, want we waren er niet bij. Maar we kunnen nu toch wel concluderen dat het vrijwel zeker is dat Louwes de waarheid sprak.
Het Mes
Dit moordwapen bleek zo lachwekkend dat we er hier maar geen tekst aan besteden.
Het telefoontje
Jarenlang werd met steun van deskundigen ontkend dat Louwes vanaf de A28 via een zendmast naar mevrouw Wittenberg heeft gebeld. Dat zou immers onmogelijk zijn, zo werd door deskundigen gesteld. Later bleek (niet alleen door TNO maar ook door een van die deskundigen) dat een dergelijk gesprek onder de toen heersende weersomstandigheden wel degelijk mogelijk was. Ab e n schatte de kans daarop 5% maar laat de onderbouwing daarvan in het midden. Anderen vinden die kans aanmerkelijk hoger.
Weten we nu 100% zeker dat Louwes de waarheid spreekt? Nee, we waren er niet bij, maar gezien zijn consistente verklaringen kunnen we aannemen dat de kans groot is dat Louwes zich ten tijde van het gesprek op de A28 bevond.
Post mortem verschijnselen
Een team van forensische experts heeft de post mortem verschijnselen aan het lichaam van mevrouw Wittenberg nader onderzocht en komt onder andere tot de conclusie dat het lichaam tussen de 6 en 24 uur na haar overlijden is verplaatst en zelfs het tijdstip op donderdagavond staat daarbij ter discussie. Ze konden dit alles niet met 100% zekerheid vaststellen maar wel wordt rekening gehouden met een grote waarschijnlijkheid. Ook hier geldt dat we tijdens de moord en vlak daarna niet aanwezig waren, maar de zekerheid dat het expert team het bij het rechte eind heeft is wel erg groot.
Financieel motief
Lange tijd werd Louwes aangewreven dat zijn motief financieel van aard zou zijn geweest. Alles werd daarvoor uit de kast gehaald. Uiteindelijk oordeelde het Hof Den Bosch dat voor een financieel motief niet voldoende aanwijzingen waren. Sloot het Hof een dergelijk motief met 100% zekerheid uit? Nee. Maar de kans op een mogelijk financieel motief is daarmee wel heel erg klein geworden.
De werkster
Deze vrouw die toen bijna 70 jaar oud was en nu misschien niet meer in leven is, legde aanvankelijk geen consistente verklaringen af. Gaandeweg deed ze dat wel en met overtuiging: over het ochtendbezoek, over de kleding die mevrouw Wittenberg die dag had gedragen en zo waren er wel meer verklaringen die de betrokkenheid van Louwes zouden ontlasten.
Weten we nu zeker dat haar verklaringen 100% juist zijn? Nee, want we waren er toen niet bij maar de kans daarop is aanzienlijk. Al haar verklaringen tezamen beschouwd tot en met die voor het Hof Den Bosch klinken zeer aannemelijk. Toch werd de inmiddels oude vrouw door de advocaat-generaal niet geloofwaardig genoemd.
Getuigen
Niet minder dan 5 getuigen verklaarden mevrouw Wittenberg op de vrijdag na de vermeende moord nog in levende lijve te hebben gezien. De ene na de andere werd terzijde geschoven. Weten we zeker dat hun verklaringen wel op waarheid berustten? Nee, dat weten we niet zeker, we waren er immers niet bij. Maar er moet zeker rekening mee worden gehouden dat 5 getuigen het bij het rechte eind hadden.
DNA
Tot dusver kunnen niet alle feiten voor de volle 100% worden bevestigd, maar ze maken het in samenhang beschouwd hoogst onzeker dat Louwes de moordenaar was. En daarmee kan de rechter zeker niet tot de overtuiging komen van zijn schuld.
Tenzij het DNA-onderzoek Louwes met grote kans alsnog als dader aanwijst. Maar dat is niet het geval.
Prof. Ton Derksen (o.a. auteur van het boek Leugens over Louwes) en Demo (de auteur van de gedetailleerde website deemzet.nl) ondermijnen de bewijskracht van het DNA-bewijs. Ook bij hen is geen sprake van 100% zekerheid maar hun gelijk is wel royaal voldoende kans om een veroordeling op basis van overtuigend bewijs onmogelijk te maken.

DNA-bewijs ontkracht in 10 punten

Posted on 5 april 2022 by Redactie

Het boek Leugens over Louwes is uitstekend gedocumenteerd. Daar kunnen andere boeken over de Deventer Moordzaak een voorbeeld aan nemen.

We kennen de auteur Prof. Ton Derksen van zijn opzienbarende boek over Lucia de Berk dat uiteindelijk tot haar vrijlating van levenslang leidde.

Je zou verwachten dat zijn boek over de Deventer Moordzaak met extra aandacht zou worden ontvangen en gelezen. Maar daar lijkt het niet op.

In zijn boek (2011) neemt hij onder andere het DNA-bewijs onder de loep en onderzoekt tien veelgebruikte argumenten. Die worden hieronder stuk voor stuk kort samengevat samen met het oordeel van Derksen. In zijn boek worden ze uitgebreid behandeld.

DE AVONDBLOUSE IS NIET DE OCHTENDBLOUSE
Het DNA van Louwes kan niet ‘s morgens tijdens zijn bezoek aan mevrouw Wittenberg op de blouse terecht zijn gekomen want ze heeft een andere blouse aangetrokken. Dan moet het ‘s avonds zijn gebeurd, tijdens het misdrijf, zo is de gedachte. Maar die gedachte rammelt behoorlijk. Derksen toont aan dat de argumenten hiervoor geen steek houden en slechts berusten op misleidende formuleringen (helaas, want zo zou het niet moeten gaan in de rechtszaal). Ook werd onvoldoende rekening gehouden met de verklaringen van de werkster.
HET GOEDE PROFIELEN ARGUMENT
Met name door Richard Eikelenboom van het NFI (Derksen noemt hem niet bij naam, maar duidt hem aan als de NFI-man) werd het Hof Den Bosch niet alleen verkeerd ingelicht over de hoeveelheid DNA die nodig was voor bruikbare profielen, maar ook over de feitelijk gebruikte hoeveelheid DNA bij de goede profielen. Dat maakte nogal wat uit voor de schuldvraag.
Derksen concludeert: dat de heren van het NFI niet de waarheid spraken ten nadele van Louwes.
HET RODE VLEKKEN ARGUMENT
De rode vlekken zouden wel eens make up van mevrouw Wittenberg kunnen zijn (was het wel make-up?). De moordenaar zou die ‘tijdens de gewelddadige confrontatie’ aan zijn handen hebben gekregen en vervolgens, door de uitgeoefende kracht tijdens het misdrijf, zou die make-up samen met zijn eigen DNA naar de blouse zijn overgebracht. Dat was de gedachte. Een argument was daarbij dat zogenaamde controlesporen geen DNA van Louwes zouden bevatten: make-up –> geweld –> wel DNA en geen make-up –> geen geweld –> geen DNA. Maar controlespoor #17 bevatte wel Louwes’ DNA. Daardoor verloor dit argument zijn waarde.
BLOEDVLEK OP DE KRAAG
Op de kraag van de blouse zat vlekje #10 (ca. 2×4 mm2) met bloed van Louwes, hoewel dit laatste niet eens zeker is, zie deemzet.nl. Hoeveel bewijs wil je nog hebben, was de gedachte. Derksen beschouwt een aantal scenario’s waarin het bloed van Louwes op de kraag terecht kan zijn gekomen. Natuurlijk was wurgen een mogelijkheid, maar ook niezen (Louwes was allergisch), snuiven, een troostende hand, cross-contaminatie of gewone contaminatie. En bij deze mogelijkheden komt wurgen niet als de grote winnaar tevoorschijn.
Ook onderzoekt hij andere aspecten: de vorm van het vlekje, de wijze waarop het vlekje in de nek terecht kan zijn gekomen.
Zijn uiteindelijke conclusie is dat er een zeer reële mogelijkheid is dat vlekje #10 op vreedzame wijze op de achterkant van de kraag is terechtgekomen en dat deze constatering de bewijswaarde van dit argument behoorlijk aantast.
HET DNA ZIT VOORAL OP DELICTGERELATEERDE PLAATSEN
Dat lijkt een sterk argument. Waar veel geweld is gebruikt, daar verwacht je ook veel DNA van de dader, zo was de aanname. Bij nader onderzoek blijkt echter het tegendeel. Het meeste DNA (nog steeds niet veel) zit aan de rechterkant waar Louwes die ochtend achter mevrouw Wittenberg zou hebben gestaan. Veruit het meeste geweld is aan de linkerzijde van het lichaam toegepast. Ook dit argument is dus verre van sterk.
LOUWES-DNA VOOR VREEDZAAM CONTACT OP IMPLAUSIBELE PLAATSEN
De blouse van mevrouw Wittenberg heeft een kraag die naar achter wordt opengeslagen. Daardoor ligt het vlekje #10 dat eigenlijk aan de binnenzijde van de kraag zit er toch open en bloot bij, vrij toegankelijk voor sproei-DNA, bijvoorbeeld ‘s morgens. Dus er is geen sprake van een implausibele plaats.
GEEN DNA VAN DERDEN
NFI-man Richard Eikelenboom kwam in een interview met De Stentor (2019) met een pakkende tekst: Als iemand anders dan Louwes het gedaan heeft, dan deed diegene dat in een maanpak. Maar de werkelijkheid is anders. Bij niet-relationele geweldsmisdrijven komt het juist heel weinig voor dat DNA van de dader wordt aangetroffen, zo weten experts. In elk geval veel minder dan 50%. En het weinige DNA dat werd aangetroffen, was verre van delict-gerelateerd. NFI-man Eikelenboom riep maar wat en dat was niet voor de eerste keer.
DNA VAN LOUWES IN NAGELVUIL VAN MEVROUW WITTENBERG
De auteur Demo van de website deemzet.nl heeft zich over dit onderwerp al vaker druk gemaakt. Volgens hem is nagelvuil de materie die onder de nagel wordt aangetroffen. Maar het is zeer de vraag of hiervan sprake is. De nagels zijn alle tezamen in een potje gedaan dat vervolgens veelvuldig heeft gereisd en dooreen is geschud, en dan is door cross-contaminatie niet meer na te gaan of het aangetroffen DNA van onder dan wel van boven de nagels afkomstig is.
Experimenten met besmette en onbesmette sigarettenpeukjes tonen aan dat de niet besmette peukjes die op deze wijze zijn verpakt en vervoerd ook grotendeels besmet zijn geraakt (cross-contaminatie). Alleen al om die reden zegt het aangetroffen DNA niets meer: vreedzame contacten geven DNA op de nagels, geweldscontacten meestal onder de nagels.
Sinds 2011 reizen nagels om die reden niet meer samen in een potje.
IN MONSTER #20 OVERHEERST HET MANNELIJK DNA HET VROUWELIJK DNA
Op deze wijze geformuleerd wordt gesuggereerd dat mannelijk DNA door geweld in veel grotere mate op de blouse is gedeponeerd dan slechts een beetje vrouwelijk DNA. Bij nader onderzoek blijkt het te gaan om 30 mannelijke en 15 vrouwelijke cellen. Hoezo overheerst, zoals NFI-man Eikelenboom het formuleerde?
MEVROUW WITTENBERG ZOU NOOIT DE HELE DAG MET ZO’N RODE VLEK RONDLOPEN!
Derksen toont aan dat het Hof Den Bosch zich een beetje liet gaan bij deze speculatieve uitspraak.

Het is zeer de moeite waard de uitgebreide weerlegging van alle argumenten nog eens rustig na te lezen in het boek. Wanneer dit niet pas in 2011 maar al ten tijde van de behandeling door Hof Den Bosch zou zijn verschenen, zou het hof zich vast en zeker nog eens achter de oren hebben gekrabt. Is hier wel sprake van overtuigend bewijs?

Te meer omdat in het boek soortgelijke weerleggingen ook gelden voor andere kwesties in deze zaak. Zo wordt voor de volledigheid Het Mes behandeld maar dat was bij Hof Den Bosch al ‘ouwe koek’. Ook over het kunnen bellen vanaf de A28 wordt inmiddels heel anders gedacht: het is wel mogelijk, hoewel jarenlang anders werd gesteld. En het financiële motief van Louwes werd al door het Hof Den Bosch terzijde geschoven.

Dus bleef alleen nog het DNA-bewijs over en ook daar lijkt niet veel van over te blijven.

Verre van overtuigend bewijs dus.

Wat vindt de kritische dagbladpers?

Posted on 31 maart 2022 by Redactie

Het herzieningsonderzoek van mr. Aben in de Deventer Moordzaak duurt al meer dan negen jaar en de media besteden er geen aandacht aan.

Ongehoord lang

Er zijn vele andere herzieningsonderzoeken geweest maar een duur van twee jaar is dan al aan de lange kant. Maar het onderzoek in de Deventer Moordzaak duurt maar en duurt maar en tot een afronding van deze toch feitelijk eenvoudige strafzaak is het na negen jaar nog steeds niet gekomen.

Wie zit nog op herziening te wachten, denkt Aben

Je hoort de advocaat-generaal mr. Aben denken: Ach, Louwes is tot in hoogste instantie veroordeeld, hij heeft al in 2009 zijn straf van 12 jaar uitgezeten en is sindsdien op vrije voeten. Dus waar maken we ons dan nog druk over. Bovendien, de politie, het OM en enkele (voormalige) raadsheren zitten niet op een herziening te wachten.

In 2019 Aben even aan het woord

Dus gebeurde er sinds 2013 jarenlang niets. Slechts een keer kwam wat informatie naar buiten toen het dagblad De Stentor in 2019 een podcast over deze zaak had gemaakt. Aben sprak toen nogal luchtig over deze ernstige zaak. Oké, er waren destijds blunders gemaakt, maar niet opzettelijk, zou hopelijk vandaag niet meer voorkomen, DNA-onderzoek was toch wel ingewikkeld, het kon zo maar nog veel langer duren. En dat was het dan.

Hoop gevestigd op pers

Als burger is de hoop dan gevestigd op de nationale media. Die schrijven immers bijna dagelijks verontwaardigd over vergelijkbare kwesties.

Neem de toeslagenaffaire. De kranten spreken er schande van hoe de overheid erop uit lijkt de zaak te traineren in de hoop dat de onrust wel zal overwaaien.

Bij de coronadeal is het al niet anders. De overheid wil maar niet met een opening van zaken komen en de dagbladen (en ook de Kamer) blijven hierop aandringen. Deze zien in dit rekken het bewijs dat de overheid probeert de kwestie op de lange baan te schuiven en maken zich daar druk over.

Ook bij Deventer Moordzaak?

Hoe anders gaat het er aan toe bij de Deventer Moordzaak.

Of Louwes terecht of niet terecht is veroordeeld, doet niet ter zake. Feit is dat advocaat-generaal bij de Hoge Raad, mr. Aben, in 2013 een herzieningsonderzoek is begonnen, mede op advies van de Adviescommissie afgesloten strafzaken (ACAS). Dat onderzoek is tot op de dag van heden niet afgerond en duurt dus al meer dan negen jaar. Dat is ongehoord lang.

Dan zal de nationale pers zich ook hierover wel roeren, is de verwachting. Een dergelijke gang van zaken kan immers alle burgers treffen. Aan zo’n zaak van algemeen belang moet de pers toch aandacht besteden.

Wat zouden dagbladen kunnen/moeten doen?

Dagbladen zouden juristen kunnen vragen wat zij van deze gang van zaken vinden. Ze zouden Attje Kuiken (Pvda) en Gidi Markuszower (PVV) kunnen interviewen over de Kamervragen die ze de minister van Justitie en Veiligheid over deze zaak hebben gesteld (in 2019 en 2021) en wat die hebben opgeleverd. Trouwens, beide Kamerleden kunnen hierover nog steeds worden bevraagd.

Journalisten zouden ook kunnen kijken naar vergelijkbare herzieningsonderzoeken en kunnen nagaan waarom de Deventer Moordzaak er zo in negatieve zijn uitspringt. Is de zaak echt zo ingewikkeld dat het niet sneller kan dan in negen jaar, en waarom dan wel?

Maar niets van dit alles

De dagbladen houden zich al jarenlang muisstil. Kennelijk vinden zij de kwestie niet belangrijk genoeg en trouwens, wie weet nog wat de Deventer Moordzaak is?

Bas Haan in de spotlight van de Havenloods

Posted on 10 maart 2022 by Redactie

De Havenloods is een Rotterdamse huis-aan-huis krant. In nummer 9 van de 71e jaargang staat een interview met Bas Haan. Natuurlijk komt de Deventer Moordspraak – zij het kort – ter sprake.

Haan is landelijk bekend als onthullingsjournalist en om die reden wordt hij ten tonele gevoerd in de rubriek Rotterdamse onthullingen.

Hij vertelt hoe hij in de onderzoeksjournalistiek verzeild is geraakt, wat zijn belangrijkste motivatie voor zijn werk is en wat zijn belangrijkste onthulling is geweest.

Wie bekend is met de Deventer Moordzaak gaat nu even rechtop zitten.

Het kan haast niet anders dan dat hij zijn boek over en zijn rol in deze moordzaak als eerste zal noemen. Dat zou je verwachten. Hij heeft de afgelopen drie jaar immers erg op de publicitaire trom van de Deventer Moordzaak geroffeld.

Hij zal dan wel noemen hoe hij absoluut zeker weet dat Louwes de dader is (niet alleen veroordeeld maar nee, de dader), hoe hij tevens zeker weet dat de ‘klusjesman’ niet de dader is, hoe hij de documentairemaakster Annegriet Wietsma en de rubriek Argos zover heeft weten te krijgen de omstreden podcast De Deventer Mediazaak te maken als voorspel van de verfilming De Veroordeling.
Ter relativering: zowel podcast als film worden door advocaat Peter Plasman gekarakteriseerd als een afrekening met Maurice de Hond.

Maar nee, in het interview tref je niets van dit alles aan

Hij noemt de bonnetjesaffaire die ging over zoekgeraakte bonnetjes op het toenmalige ministerie van Veiligheid en Justitie als een onthulling met grote impact, maar voor hem persoonlijk was de eerste echte grote onthulling de Schiedammer parkmoord.

Aan het einde van het interview komt de Deventer Moordzaak toch nog even heel kort – zij het op een bijzondere manier – ter sprake. Het lijkt er op dat hij zich niet meer zo graag wil profileren met deze moordzaak.

… Verder zijn mensen niet zo vaak boos hoor, meestal weten ze toch dat alles klopt wat ik naar buiten breng, kunnen ze er weinig tegenin brengen. Wat wel erg vervelend was is dat ik ten tijde van de Deventer moordzaak twee jaar lang elke dag telefonisch ben lastiggevallen door dezelfde persoon …

Dat Haan juist in dit fragment de Deventer Moordzaak aanhaalt, is wel erg ongelukkig, De auteur van deemzet.nl heeft zowel zijn boek als de podcast onder de loep genomen en dan komt Haan er niet best vanaf. Je kunt veel over beide uitingen zeggen maar dat alles erin zou kloppen is een gotspe. Beide staan vol feitelijk aantoonbare fouten en onzorgvuldigheden wat voor een onderzoeksjournalist gênant is.

Overigens is het uitermate kwalijk dat je iemand telefonisch stalkt.

Wat antwoordt de minister op Kamervragen?

Posted on 8 januari 2022 by Redactie

Attje Kuiken in 2019 en Gidi Markuszower in 2021 informeerden bij minister Grapperhaus naar de voortgang in het herzieningsonderzoek in de Deventer moordzaak.

De minister antwoordde snel op de laatste vragen, maar er is hier sprake van een kluitje in het riet.

Na het opsommen van enkele stappen in het verleden, meldt de minister:

…
De PG en het coldcaseteam van de politie verwachten dat de eerste onderzoeksresultaten over de periode tot aan de strafzaak in eerste aanleg over vier maanden beschikbaar zullen zijn. Vervolgens gaat het coldcaseteam verder met het onderzoek naar de forensische resultaten uit de periode vanaf het hoger beroep en de herzieningsvoorstellen tot op heden. De verwachting is dat deze tweede fase van het onderzoek een paar maanden in beslag zal nemen. De resultaten zullen door de AG aan de verdediging worden verstrekt.

Op het eerste gezicht lijkt dit een fraaie toezegging.

Maar de periode tot aan de strafzaak in eerste aanleg hoeft helemaal niet meer te worden onderzocht. Het Mes is al afgeserveerd en van het telefoontje is inmiddels ook genoegzaam aangetoond dat het vanaf de A28 gevoerd kan zijn. Het onderzoek naar deze periode heeft bovendien al geleid tot een herziening en kan nu gerust worden overgeslagen.

Het coldcaseteam kon eind vorig jaar eigenlijk meteen beginnen met het tweede deel van het onderzoek maar daaraan was inmiddels al bijna drie jaar gewerkt. Dat hoeft niet nog eens een paar maanden te duren.

Zullen we binnen een paar weken het resultaat tegemoet kunnen zien?

Procureur-generaal Hoge Raad moet ingrijpen in Deventer moordzaak

Posted on 3 januari 2022 by Redactie

Burgers* die geïnteresseerd zijn in de Deventer moordzaak vragen zich af hoe het herzieningsonderzoek van mr. Aben zo lang kan duren, al negen jaar. Een dergelijk lang onderzoek was nog niet eerder vertoond.

Kunnen procureur-generaal of president ingrijpen?

Aben maakt als advocaat-generaal deel uit van het parket bij de Hoge Raad en leidt dit onderzoek. Zouden de procureur-generaal van het parket of misschien wel de president van dit hoogste Nederlandse rechtscollege zelf aan deze onwenselijke gang van zaken een einde kunnen maken?

Om deze vraag te kunnen beantwoorden is het van belang te weten welke onderlinge relatie de Hoge Raad en het parket bij de Hoge Raad (procureur-generaal en de advocaten-generaal) hebben.

De website van de Hoge Raad kan ons misschien helpen een antwoord te vinden. Een aantal teksten hieronder is – al dan niet aangepast – ontleend aan deze website.

Hoge Raad en parket

De rol van de Hoge Raad in ons rechtsbestel is bij iedere burger wel globaal bekend: hij beoordeelt of een lagere rechter (rechtbank/gerechtshof) bij een uitspraak het recht juist heeft toegepast en of de procedure op de juiste wijze is gevolgd.

Minder duidelijk is de rol van het parket bij de Hoge Raad.
Aan de Hoge Raad is een parket verbonden waarvan de (plaatsvervangend) procureur-generaal en de advocaten-generaal deel uitmaken. Het parket staat los van het Openbaar Ministerie en – heel belangrijk – de leden zijn onafhankelijk van regering en parlement.

De procureur-generaal

De procureur-generaal geeft leiding aan het parket waar de advocaten-generaal werkzaam zijn. De voornaamste taak van de procureur-generaal (naast een aantal bijzondere taken) betreft het geven van juridische adviezen, zogenoemde conclusies, aan de Hoge Raad.

Meestal worden die conclusies door de advocaten-generaal in het parket namens de procureur-generaal genomen. Zij dragen daarbij zelfstandig verantwoordelijkheid voor de inhoud van hun conclusies.

Het dagelijks bestuur van de Hoge Raad

Ook belangrijk is dat de procureur-generaal samen met de president van de Hoge Raad (en de directeur bedrijfsvoering) het dagelijks bestuur van de Hoge Raad vormt en in die hoedanigheid (mede-)verantwoordelijk is voor het bestuur van alle onderdelen van de Hoge Raad, zoals raad, parket en (wetenschappelijke) ondersteuning.

Het herzieningsonderzoek

Na deze inleiding keren we terug naar de Deventer moordzaak.
De procureur-generaal gaat in 2013/14 in op het verzoek tot nader onderzoek van de advocaten mr. Knoops en mr. Acda in de Deventer moordzaak. De advocaten menen dat nader onderzoek nieuwe feiten/inzichten op zou kunnen leveren die mogelijk tot herziening van de zaak kunnen leiden. Ook de Acas (Adviescommissie afgesloten strafzaken) adviseert een aantal aspecten nader te onderzoeken.

Advocaat-generaal mr. Aben krijgt de taak dit herzieningsonderzoek uit te voeren en gaat aan de slag. Het is 2014.
Nu, in 2022, is er nog steeds geen uitzicht op afronding en dat tart het rechtsgevoel. Niet alleen van de veroordeelde maar ook van veel burgers. Kan een advocaat-generaal een herzieningsonderzoek naar eigen believen (onbeperkt) blijven rekken?

Verantwoordelijkheid procureur-generaal

De ongewenst lange duur van het herzieningsonderzoek is in de eerste plaats de verantwoordelijkheid van de advocaat-generaal zelf maar ook de procureur-generaal heeft hierin een rol. Zonder afbreuk te doen aan de zelfstandige verantwoordelijkheid voor de inhoud van het onderzoek door mr. Aben draagt de procureur-generaal verantwoordelijkheid voor de gang van zaken op het parket. En bij een zeer ongebruikelijke duur van negen jaar zou hij moeten ingrijpen.

Heeft de president hierin een rol?

Het zal ook de president van de Hoge Raad niet zijn ontgaan dat er landelijk onrust bestaat over de lange duur van het herzieningsonderzoek van mr. Aben. Zo zijn over deze kwestie al twee keer (2019, 2021) Kamervragen gesteld.
Mogelijk maakt ook zij zich zorgen dat deze zeer ongebruikelijke duur negatief afstraalt op ons rechtsstelsel in het algemeen en op de Hoge Raad in het bijzonder. En dat ze als voorzitter van ons hoogste rechtscollege hieraan wat zou willen doen.

Hoge Raad en parket onafhankelijk

Maar, hoewel het niet met zoveel woorden op de website van de Hoge Raad valt te lezen, algemeen wordt aangenomen dat de Hoge Raad geen verantwoordelijkheid heeft voor het functioneren van het parket. Er bestaat geen hiërarchische relatie tussen de president en de procureur-generaal. Het zou haar dus niet passen de procureur-generaal ambtelijk te laten weten dat het onderzoek van zijn advocaat-generaal mr. Aben veel te lang duurt en dat dit negatief afstraalt op ons rechtsstelsel in het algemeen en op de Hoge Raad in het bijzonder.

Informele contacten

Maar zo hoeft ze het ook niet te aan te pakken. Er zijn andere, minder formele mogelijkheden.

Zo treffen zij en de procureur-generaal elkaar regelmatig tijdens vergaderingen van het dagelijks bestuur van de Hoge Raad. Een uitgelezen mogelijkheid om hem – misschien wel terloops – haar ongemak kenbaar te maken, al was het maar en marge van de vergaderingen.

Natuurlijk zal de procureur-generaal zich hierdoor niet onmiddellijk geroepen voelen deze kwestie aan te pakken, maar het zal hem ook niet gemakkelijk vallen de kwestie op haar beloop te laten. Mogelijk zou hij – ook op informele wijze – mr. Aben erop kunnen wijzen dat zijn onderzoek nu toch echt veel te lang duurt.

Zo zou het in vele organisaties inderdaad gaan. Maar de Hoge Raad is niet zo maar een organisatie. Ons hoogste rechtscollege bestaat al bijna twee eeuwen, is in wetgeving verankerd en is zeer traditioneel.

Bijzondere zaak vraagt om bijzondere aanpak

Maar dat zou niet in de weg mogen staan van een mogelijk onorthodoxe gang van zaken. Het is immers niet verboden met elkaar te spreken over de dagelijkse actualiteit, over bijzondere zaken die al meer dan twintig jaar de gemoederen bezighouden, over kwesties die op een andere manier uitzonderlijk zijn (onderzoeksduur van negen jaar), over Kamervragen.

Interventie biedt perspectief

Of de procureur-generaal nu uit eigen initiatief of op instigatie van de president tegen de ongewenst lange duur van het onderzoek optreedt, in beide gevallen zal zijn interventie een snelle afronding ten goede komen.

Tenslotte nog een tweetal opmerkingen.

Hierboven wordt geciteerd: “Zij [de raadsheren, red.] dragen daarbij zelfstandig verantwoordelijkheid voor de inhoud van hun conclusies.” Begrijpelijk, een procureur-generaal moet uitgaan van de professionaliteit van een advocaat-generaal. Maar in deze kwestie gaat het niet over de inhoud van het onderzoek. Het grote bezwaar betreft de duur ervan.

Verder is het dagelijks bestuur van de Hoge Raad “verantwoordelijk voor het bestuur van alle onderdelen van de Hoge Raad, zoals raad, parket en (wetenschappelijke) ondersteuning.”
Wanneer een advocaat-generaal er maar niet in blijft slagen zijn onderzoek tot afronding te brengen, is dat geen inhoudelijke maar een bestuurlijke kwestie en dus is het aan het dagelijks bestuur hiervoor een passende oplossing te vinden.

* De auteur van dit stuk is geen jurist.

Irritante tweets

Posted on 23 december 2021 by Redactie

Het begon met de steeds weer terugkerende tweets waarin werd gevraagd: “Zijn Sywerts miljoenen al teruggestort? Nee.” Irritant, maar veel weerzinwekkender is het uitblijven van de terugbetaling.

Iets vergelijkbaars is het geval met het herzieningsonderzoek van mr. Aben. Dit onderzoek is gestart in 2013/2014 mede op verzoek van de Adviescommissie afgeronde strafzaken en advocaat mr. Knoops.

Aben ging aanvankelijk redelijk voortvarend te werk. Hij riep een commissie van forensische experts in het leven die een aantal post mortem kwesties moest onderzoeken. De processen verbaal die hiervan het resultaat waren, bleken Louwes feitelijk vrij te pleiten.

Zo vond de commissie het onder andere heel waarschijnlijk dat de moord niet op donderdagavond was gepleegd maar op vrijdagnacht. En voor vrijdagnacht heeft Louwes een alibi. Je zou verwachten dat Aben onmiddellijk in actie zou komen, maar nee.

Het werd jarenlang heel stil.

Tot Aben in 2019 een interview gaf in De Stentor. Hij deed hier een aantal opmerkelijke uitspraken. Zo sprak hij over blunders. Maar er was geen sprake van opzet, voegde hij er geruststellend aan toe.

Ondertussen liep het herzieningsonderzoek gewoon door.

In 2019 vroeg Kamerlid Attje Kuiken aan de minister hoe het ermee ging. Twee jaar later herhaalde Kamerlid Gidi Markuszower deze vraag.
Twee keer werden de Kamerleden met een kluitje in het riet gestuurd.

Dus net als met Sywerts miljoenen is het niet meer dan redelijk dat af en toe de vraag wordt gesteld:

En heeft mr. Aben na 8 jaar zijn herzieningsonderzoek in de Deventer Moordzaak afgerond?
Nee.*

Wanneer zouden we worden verrast met een nieuwsitem dat mr. Aben eindelijk zijn ei heeft gelegd?

* In juni 2022 heeft mr. Aben na meer dan 9 jaar zijn herzieningsonderzoek afgerond en het resultaat aan mr. Knoops ter beschikking gesteld.

Terugblik interview Eikelenboom in De Stentor

Posted on 10 december 2021 by Redactie

Dat Richard Eikelenboom omstreden uitspraken doet, wordt bevestigd in het inmiddels bekende interview in De Stentor (2019). Zijn rol van objectieve onderzoeker is hem kennelijk niet genoeg.

We bevelen de lezers aan de volgende fragmenten uit dat interview te (her)lezen. Eikelenboom laat het niet bij de droge (wetenschappelijke) constateringen die passen bij een gerechtelijk deskundige, maar debiteert in plaats daarvan te vaak onjuistheden.

Deze fragmenten worden in het volgende artikel ontleed aan een artikel* met de volgende samenvatting.

Ing. Eikelenboom doet in 2019 uitspraken in De Stentor over zijn bevindingen bij de Deventer Moordzaak. Vergeleken met zijn eigen rapport uit 2003 zijn dat aantoonbare leugens om de lezer er maar van te overtuigen dat Louwes de dader was en hij in 2003/2004 geen fouten heeft gemaakt.

Wie dit stuk leest met het oordeel van de rechter in Denver in het achterhoofd, zal zich wel eens op het achterhoofd krabben: hoe stond het met de deskundigheid van Eikelenboom in de Deventer Moordzaak? Kan hij zijn uitspraken wel waarmaken?

* Het artikel verscheen op maurice.nl en dat maakt velen kopschuw (met de affaire van de ‘klusjesman’ in gedachten). Lezer, zet u hierover heen. Lees en oordeel zelf.

Is website Richard Eikelenboom actief?

Posted on 10 december 2021 by Redactie

Een rechter in Denver weigerde in 2016 Richard Eikelenboom als DNA-deskundige in een strafproces. De redactie hoorde pas onlangs van deze gebeurtenis en wilde meer informatie.

Natuurlijk, want Eikelenboom is niet zo maar een deskundige. In de tijd dat hij nog bij het Nederlandse NFI werkte, speelde hij een belangrijke rol bij de veroordeling van Ernest Louwes in de Deventer Moordzaak.

Hierna verliet hij het NFI en sindsdien werkt hij bij Independent Forensic Services, een bedrijf dat hij samen met zijn vrouw Selma Schieveld oprichtte.

Al enige jaren werkt het bedrijf vanuit het Amerikaanse Colorado. Naar eigen zeggen van de Eikelenbooms ondervond het in Nederland teveel tegenwerking en zette het echtpaar de werkzaamheden in de USA voort.

Een eerste stap om meer te weten te komen van de ‘Denver-kwestie’ is vanzelfsprekend om op de Amerikaanse website ifscolorado.com van Eikelenboom naar zijn lezing te zoeken.

Helaas bleek de website niet meer online te zijn en dat werd op deze plek geconstateerd. Ook dagen na deze eerste constatering bleek de website niet te bezoeken. Daar kon het weerwoord dus niet meer worden gevonden.

Maar toch, na enkele dagen bleek de website plotseling weer online te zijn. Geen mededeling over onderhoud of anderszins, de website was er gewoon weer.

En inderdaad, Eikelenbooms versie van de gebeurtenissen in de rechtbank van Denver kon – na enig zoeken – worden gevonden. Het moet gezegd, hij maakte er zich niet met een Jantje van Leiden vanaf. Uitgebreid beschrijft hij alle gebeurtenissen die met het voorval te maken hebben.

En dat was dan dat.

Maar het eerst niet meer online zijn van de website en dan plotseling weer wel, bleef intrigeren. Reden om de website iets beter te bekijken.

Bij vrijwel alle artikelen staat een datum genoteerd en het valt op dat voor zover kan worden nagegaan de laatste toevoegingen 2 jaar oud zijn. Zou de website alleen maar weer online zijn gezet na de constatering dat die offline zou zijn? En waarom dan wel?

Normaal gesproken zijn dat geen feiten die in deze blog thuishoren.

Maar de omstreden rol van Eikelenboom (niet alleen in de Deventer Moordzaak) en de gebeurtenis in Denver veroorzaakten bij de redactie enige argwaan. Door de beslissing van een Amerikaanse rechter zou men ook kunnen twijfelen aan de deskundigheid van Eikelenboom in de Deventer Moordzaak.

En als die twijfel terecht is, wat voor consequenties zou dat kunnen hebben voor deze zaak?

Eikelenboom reageerde maar blijft omstreden

Posted on 26 november 2021 by Redactie

Het was schrikken toen de redactie hoorde van de uitsluiting van Eikelenboom als DNA-deskundige. Op de inmiddels weer online website van IFS staat zijn uitgebreide weerwoord.

Zijn reactie was eerst moeilijk te vinden, maar bleek toch al enige tijd op de IFS-website te staan. Lees hier zijn relaas.

Het moet gezegd, Eikelenboom heeft van zijn weerwoord veel werk gemaakt.

Toch blijft het knagen want zijn rol is niet alleen in de Deventer moordzaak omstreden.

Op twitter reageerde @MoordzakenPod op een tweet over de uitsluiting van Eikelenboom:

Richard en Selma Eikelenboom speelden in meerdere moordzaken een prominente en soms twijfelachtige rol. Zo ook bij de moord op Koen Everink en de Villamoord. Luister daarvoor eens naar onze Moordzaken Podcast. Wordt vervolgd.

In de Rosmalense moordzaak komt de naam van Richard Eikelenboom als bloedspoorpatroondeskundige veelvuldig voor, Niet alleen zijn eigen naam maar ook die van zijn echtgenote Selma Schieveld, een forensisch geneeskundige.

Advocaat-generaal mr. D.J.C. Aben (ja, dezelfde Aben die nu al negen jaar lang het herzieningsonderzoek in de Deventer moordzaak leidt) dient in zijn conclusie een vordering in tot herziening bij de Hoge Raad. In deze conclusie komen tientallen keren de namen van Eikelenboom en Schieveld voor. In het geval van Eikelenboom overigens niet altijd in positieve zin.

Zo haalt Aben in zijn conclusie mr. Van der Kruijs aan:

Het forensisch onderzoek van deskundige Eikelenboom waarop het hof zich heeft gebaseerd bevat een aantal fundamentele fouten. Dit betreft zowel feitelijke onjuistheden, bijvoorbeeld met betrekking tot het mechanisme van
de zogenaamde “coronasplash”, als incorrecte redeneerstappen, bijvoorbeeld met betrekking tot het bloedspoor op de schoenzool van [slachtoffer]. In de rapportages van Stad/vKoppen en Alkemade wordt aangetoond dat deze
fouten Eikelenboom tot onjuiste conclusie(s) hebben gebracht.

Dat is nogal wat.

We betoogden al eerder dat de meningen van deskundigen uiteen kunnen lopen. Maar de kwalificaties fundamentele fouten, feitelijke onjuistheden en incorrecte redeneerstappen zullen niet licht worden gegeven en zeker niet zo maar door een advocaat-generaal worden geciteerd.

In de Deventer moordzaak toont Eikelenboom tijdens de zitting van 26 januari 2003 een foto van de blouse onder crimescope licht, waarop rond donkere vlekken lichte randen te zien zijn en rept in dit verband van een zogenaamde serumuitscheiding van bloed.

Hij zegt:

Op de nu getoonde afbeelding is de voorzijde van de blouse afgebeeld zoals deze eruit ziet onder de crimescope. De donkere substanties zijn de bloedvlekken. De lichtgevende substantie is waarschijnlijk serumuitscheiding van bloed.

Het begrip serumuitscheiding was destijds in het geheel niet gedefinieerd en wordt tegenwoordig gebruikt voor cosmetische producten en bewerkte zuivelproducten. Vermoedelijk bedoelde Eikelenboom hier de Engelse term plasma secretion te vernederlandsen, maar die term slaat op het scheidingsproces van bloed in een laboratorium.

Wat er te zien moet zijn geweest, zijn de randen van waterige bloedvlekken, die in het katoen van de blouse waren getrokken en door het lagere ijzergehalte nog net oplichtten in het crimescope-licht.

Dat lijkt althans zo in de foto die Eikelenboom in 2013 in het praatprogramma van Pauw en Witteman toonde.

In datzelfde programma toont Eikelenboom een foto van de voorzijde van de blouse, vermoedelijk dezelfde foto als hierboven bedoeld. Hij wijst op twee vlekken, die DNA van Louwes zouden hebben bevat. Uit ander fotomateriaal (van latere datum) blijkt zonneklaar, dat deze twee vlekken nooit zijn bemonsterd.

Er valt hierover nog veel meer te zeggen maar laten we ons voorlopig beperken tot de opmerking dat het bijzonder vreemd is dat Eikelenboom ongeveer tien jaar na zijn vertrek bij het NFI nog over fotomateriaal uit deze zaak beschikt en dit zelfs op de televisie toont. Mag dat zo maar? Het zijn toch geen kiekjes uit zijn familiealbum?

Eikelenboom doet in de Deventer moordzaak meer eigenaardige uitspraken. Zo stelt hij:

Voor het met behulp van standaardmethoden, die door het NFI bij het DNA-onderzoek worden gehanteerd, verkrijgen van een bruikbaar DNA-profiel van huidcellen, dienen minimaal 200 cellen te zijn overgebracht. Bij zakelijk, oppervlakkig contact zoals het geven van een hand of het voeren van een gesprek op geringe afstand tussen personen wordt in het algemeen minder dan deze hoeveelheid overgedragen

Hij suggereert hiermee dat een oppervlakkig contact minder cellen oplevert en dus niet tot een bruikbaar DNA-profiel kan leiden. Nu er wel een bruikbaar DNA-profiel is, moet het aantal huidcellen meer dan 200 hebben bedragen en kan er van een zakelijk contact geen sprake zijn geweest. Het contact moet dus wel gewelddadig zijn geweest.

Later bleek evenwel dat men in een eerder op het NFI uitgevoerd onderzoek (van Prof. Kloosterman) kon nalezen dat een optimaal DNA-profiel kan worden verkregen bij een DNA-opbrengst na bemonstering van 30 tot 150 cellen. Waarom noemde Eikelenboom dan toch 200 huidcellen?

In datzelfde kader meldt Eikelenboom ook:

Weliswaar laat de huid continu cellen los, maar deze bevatten weinig DNA-materiaal, aangezien het om afstervende cellen gaat.

Nu er wel voldoende DNA-materiaal is aangetroffen, kan dat dus niet van afstervende cellen afkomstig zijn, zo wil Eikelenboom aantonen. Ze moeten dus afkomstig zijn van huidcellen die door geweld hebben losgelaten. Daarbij overstijgt hij duidelijk de stand van wetenschap op dit moment betreffende de betekenis van apoptosis (celdood) voor het DNA in de betreffende cellen.

Kortom, wat er ook waar moge zijn van zijn weerwoord, het neemt niet weg dat het optreden van Eikelenboom in nogal wat gevallen (Everink, Villamoord, Rosmalen, Deventer) omstreden is.

Eikelenboom heeft als DNA-deskundige een belangrijke rol gespeeld bij de veroordeling van Louwes. Gezien de gebeurtenissen in de USA en zijn rol in andere zaken, zou het raadzaam zijn ook zijn rol in de Deventer moordzaak nog eens nader te beschouwen.

Website Eikelenboom weer online

Posted on 23 november 2021 by Redactie

Onlangs werd de redactie opgeschrikt door het bericht dat Richard Eikelenboom in 2016 van een Amerikaanse rechter in Denver niet als DNA-deskundige mocht optreden.

De rechter deed dit in een strafzaak op verzoek van de aanklager die aantoonde dat Eikelenboom voor bekwaamheidstests was gezakt, dat zijn bedrijf Independent Forensic Services (IFS) niet was geaccrediteerd en dat hij daarover tijdens het verhoor misleidende verklaringen had afgelegd.

We kennen Eikelenboom nog van zijn optreden in de Deventer moordzaak. Toen hij nog werknemer was bij het NFI speelde hij in 2003-2004 een belangrijke rol bij de veroordeling van Ernest Louwes en dan is het groot nieuws wanneer hij jaren later in een andere zaak niet als deskundige wordt toegelaten.

Alle reden dus voor nader onderzoek.

De eerste ingeving is na te gaan wat IFS (en daarmee ook Eikelenboom) over deze aantijgingen verklaart en waar kun je deze informatie beter vinden dan op de website van IFS.

Jaren geleden toonde deze veel informatie over de werkzaamheden van het bedrijf en over de medewerkers. Zo bevatte de site een zeer uitgebreide CV van Eikelenboom.

De site was enige tijd niet bereikbaar maar is inmiddels weer online. Informatie over de beslissing van de rechter in 2016 is helaas niet te vinden.

De optredens van Eikelenboom toen hij nog in Nederland als NFI-deskundige optrad, waren niet altijd onomstreden. Op zichzelf is dit niet zo vreemd. Ook deskundigen kunnen van mening verschillen en dat wordt over en weer niet altijd op prijs gesteld.

In de komende tijd zullen we enkele optredens onder de loep nemen.

Amerikaanse rechter weigerde in 2016 Eikelenboom als DNA-expert

Posted on 19 november 2021 by Redactie

Onlangs kreeg de redactie een verhoor in Denver (US) uit 2016 onder ogen waarin een Amerikaanse aanklager in een moordzaak betwijfelt of Richard Eikelenboom een DNA-expert is.

We kennen Eikelenboom uit de Deventer Moordzaak. Hij trad hierin op als DNA-deskundige en speelde in 2003/2004 een prominente rol bij de veroordeling van Ernest Louwes. Zijn werkwijze en conclusies in die tijd zijn omstreden. In de website deemzet.nl kan men hierover veel lezen.

Na afloop van het kritische verhoor in de rechtbank waarin ook persoonlijke details over Eikelenboom uitgebreid aan bod komen, besluit de rechter hem niet als DNA-expert tot het proces toe te laten.

Dit gebeurt niet lichtvaardig. De af en toe zeer kritische vragen van de aanklager aan Eikelenboom tellen bijna 32 pagina’s. Zo houdt de aanklager Eikelenboom voor dat hij twee keer is gezakt voor bekwaamheidsexamens, in 2011 en 2012.

Well, Mr. Eikelenboom, you’re saying that you moved all your testing facilities elsewhere, when, in reality, you were failing proficiency tests in 2011 and 2012; isn’t that correct — and I reference the testimony that was taken in the David Camm trial.

Ook valt de aanklager erover dat Eikelenbooms bedrijf Independent Forensic Services (IFS) niet geaccrediteerd is, hoewel Eikelenboom bij een eerdere gelegenheid – al in 2006 – had gesteld dat de accreditatie een kwestie van maanden was. Dit levert een gênante situatie op.

Question. And you have not received ASCLD accreditation; is that correct?
Answer. Not yet.
Question. And you testified in this very courtroom, as recently as August 12th of 2016, and I quote: We expect it in a couple days?
Answer. Yes. And we’re still hoping it — I actually hoped to get it today, but it’s kind of a bureaucratic organization.
…
Question. And you’ve been hoping for that accreditation since you testified in an El Paso County case in 2006; isn’t that correct? You testified then that you were hoping for accreditation, and in 2006 you thought that it may take 12 to 18 months — and the page cite for that is 118 — and it still hasn’t arrived, has it, Mr. Eikelenboom? That’s a yes-or-no question, sir.
Answer. No.

Waarop de aanklager Eikelenboom niet als DNA-expert gekwalificeerd acht en aan de rechter vraagt hem als zodanig van het proces uit te sluiten. Wat vervolgens ook gebeurt.

De redactie wilde op de website ifscolorado.com van Independent Forensic Services een eventueel weerwoord van Eikelenboom lezen. Het gaat immers om een belangrijke kwestie. Dit is niet gelukt omdat de website niet meer bereikbaar is.

Geen financieel motief in Deventer Moordzaak

Posted on 18 november 2021 by Redactie

Wie heeft financieel voordeel van de moord? Dat is een van de eerste vragen die bij een onderzoeksteam naar voren komen. Hoe zat dat in de Deventer Moordzaak?

Lange tijd werd Ernest Louwes gezien als degene die de moord zou hebben gepleegd met als doel zichzelf te verrijken. Hij zou dus een financieel motief hebben gehad.

Maar het Hof Den Bosch maakte aan die gedachte een eind. Het achtte een financieel motief zeer onaannemelijk. Maar hij werd wel veroordeeld.

Ook Michael de Jong, de ‘klusjesman’, zou een financieel motief hebben gehad. Lange tijd werd immers aangenomen dat hij wel in het eerste testament een legataris was maar niet meer zou voorkomen in het tweede testament En dus …

Maar zijn positie in het nieuwe testament bleek ongewijzigd en dus zou ook hij geen financieel motief hebben gehad. Tenzij hij zou hebben verwacht de enige erfgenaam te zijn geweest en dat als een flinke teleurstelling zou hebben ervaren.

Het aantal personen in de kring van intieme bekenden van mevrouw Wittenberg is zeer beperkt. Het staat vrijwel vast dat de moordenaar in die kring moet worden gevonden.

Louwes is nu tot op het hoogste niveau veroordeeld, maar stel – en dat is gezien het al negen jaar lopende herzieningsonderzoek allerminst uit te sluiten – dat hij na een herziening uiteindelijk wordt vrijgesproken.

Wie blijven er dan als de meest voor de hand liggende daderkandidaten met een financieel motief over?

Zoveel zijn het er niet.

Het AD van 8 december 2003 over de Deventer Moordzaak

Posted on 17 november 2021 by Redactie

Wie bewaart heeft wat. Een oud gezegde dat ook opgaat voor de Deventer Moordzaak. Bij toeval kwam de redactie een oud krantenartikel tegen in het AD.

Dit artikel van Bob van ‘t Klooster is nog steeds de moeite van het lezen waard.

In een aantal boxjes geeft hij een overzicht van de belangrijkste aspecten van deze moordzaak.

het telefoontje (eerst onmogelijk, later toch weer wel mogelijk);
de geurproef (fraude);
Het Mes (eigenlijk kwamen er drie messen aan bod) waarvan uiteindelijk werd vastgesteld dat het niet het moordwapen kon zijn;
de twee testamenten (AD: “de politie stelde ongefundeerd vast dat L. als enige over het geld kon beschikken”); en …
de andere verdachte (“In het politiedossier zitten vele aanwijzingen voor een andere verdachte: klusjesman Michael de J. …”, waarvan de onderzoeksjournalist Haan nu keihard beweert dat “hij geen bal met de zaak te maken heeft”. Je moet als onderzoeksjournalist maar durven.

Sinds 2003 hebben zich in deze zaak nogal wat ontwikkelingen voorgedaan.

Zo is door TNO bewezen dat het telefoontje wel vanaf de A28 een station in Deventer kon bereiken; het is bewezen dat de geurproef op fraude berustte; het is door het NFI vastgesteld dat Het Mes niet het moordwapen kon zijn; een proces verbaal uit 2014 stelt dat een aantal forensisch artsen het tijdstip van overlijden misschien wel een etmaal later plaatste.

Het enige onderdeel dat nog onderwerp van onderzoek is betreft het DNA. Ook hier zijn er sterke argumenten dat een gevonden vlekje niets te maken heeft met het daderschap.

Moeilijk, moeilijk, moeilijk, want mr. Aben heeft dit al negen jaar in herzieningsonderzoek en het schiet ondanks Kamervragen maar niet op.

Wat zou het mooi zijn wanneer het AD 18 jaar na het bovenstaande artikel zich nog eens met de zaak zou bemoeien.

Misschien stelt het dan op basis van de vele betrouwbare bronnen (o.a. Leugens over Louwes van Prof. Derksen, en de website deemzet.nl; niet het onbetrouwbare boek van Haan dat vele fouten bevat) vast wat al jarenlang door vele critici wordt betoogd: het onderzoek was flut, er zijn verkeerde conclusies getrokken waardoor Ernest Louwes ten onrechte een celstraf van 12 jaar heeft moeten uitzitten.

Ongetwijfeld kan de krant rekenen op de welwillende medewerking van velen die de Deventer Moordzaak nog steeds een schande vinden.

Argos ter verantwoording geroepen

Posted on 13 november 2021 by Redactie

Het is inmiddels bekend dat de podcast De Deventer Mediazaak storende misstanden bevat. Voor een onderzoeksprogramma als Argos is dat niet acceptabel, zeker in zo’n belangrijke moordzaak.

De auteur van de website deemzet.nl heeft zowel de maakster Annegriet Wietsma van de podcast als de redactie van Argos op deze cruciale misstanden gewezen. Cruciaal omdat veel luisteraars hierdoor zijn misleid en daardoor met heel andere ogen naar de hoofdrolspelers in deze zaak hebben gekeken.

Nu hij na zovele maanden nog steeds op een reactie van Argos wacht, vat hij de misstanden in een brief aan de redactie samen.

Gezien de ernst van de misstanden heeft hij besloten deze brief niet alleen aan een aantal direct betrokkenen te sturen maar ook aan de Raad van Journalistiek.

Geachte redactie,

Nog steeds geen reactie.

Ik wijs erop, dat in de aangeduide podcast naar mijn mening journalistieke misstanden voorkomen. Het gaat dus verder dan een interpretatieverschil omtrent feiten.

Ik noem:

1.
In de podcast wordt geciteerd uit mijn werk, dat werk bestaat uit een aantal YouTube filmpjes. Deze zijn openbaar, dus op zich is daar niets mis mee. Echter is er in de podcast (deel 4 26:00, ik verwijs naar mijn bespreking van de podcast in
https://deemzet.nl/documenten/pdf/
CommPodcastDeventerMediaZaak.pdf) sprake van het hermonteren van dit werk, door het opnieuw samenvoegen van zeven verschillende fragmenten, onttrokken aan twee verschillende onderwerpen. Daarmee is een onsamenhangend beeld van mijn bijdrage aan de discussie gecreëerd. Volgens mij is een dergelijke werkwijze uit journalistiek punt een doodzonde.

Tevens word ik hier opgevoerd als meedenker met Maurice de Hond, terwijl mijn bijdragen juist geplaatst zijn in het kader van een alternatieve reconstructie van de gebeurtenissen, zowel ten opzichte van het OM, Maurice de Hond als Bas Haan.

2.
De tweede misstand betreft de wijze, waarop professor Derksen wordt opgevoerd t.a.v. de herkomst van DNA-spoor 10. In deel 6 (18:00) wordt hij sprekend opgevoerd met alternatieve verklaringen voor dit spoor, waarbij wordt opgemerkt -ook door hemzelf- dat deze niet erg plausibel zijn (de niestheorie en de troostende-arm-theorie). De contaminatietheorie, waar hij ook uitgebreid bij heeft stilgestaan, zoals hij mij heeft verzekerd, is uit zijn verklaring geknipt.

3.
De derde misstand is het introduceren van een verklaring op basis van een objectief onjuist feit. Dat feit betreft de vaststelling, dat bloedvlekje 10 zich onderop de (sier-)kraag van de blouse van het slachtoffer zou bevinden en niet bovenop (https://deemzet.nl/beeldbank/DNA/spoor10/beeldbank.htm#01 &
https://deemzet.nl/beeldbank/DNA/spoor10/beeldbank.htm#20
geven de situatie het beste weer), zoals in twee instanties wordt besproken:
a. In de al eerder gememoreerde bijdrage van Derksen, waarbij duidelijk niet uitgegaan wordt van de feitelijke situatie (nog even afgezien van de verwarrende begrippen als onderop en bovenop);
b. In de bijdrage van Wanda Waisvisz (deel 5 18:30), waarin eveneens overduidelijk niet wordt uitgegaan van de feitelijke situatie (men raadplege https://deemzet.nl/index.htm?https://deemzet.nl/8/1/links.htm#50).

Deze lijst is niet volledig, ik heb meer bezwaren aangedragen in het eerder genoemde commentaar, dat ik volledigheidshalve bijsluit.

Ik vermoed, maar zeker weten doe ik dat niet meer, dat Argos in dit soort zaken wat dieper probeert te graven. Maar dan zou ik wel een reactie hebben verwacht op mijn eerdere mails. Die reactie ontbreekt, een werkwijze, die ik eerder van de Belastingdienst zou verwachten of van het Openbaar Ministerie. Derhalve stuur ik extra kopieën van deze mail naar advocatenkantoor Knoops en naar de Raad voor de Journalistiek.

Mvg

Demo

Het is onduidelijk of hij het hierbij zal laten.

Ook de redactie van deze website deelt zijn teleurstelling in de onderzoeksrubriek Argos.

“Ze doen niet eens moeite om zichzelf te verdedigen”

Posted on 9 november 2021 by Redactie

Is hier de auteur van deemzet.nl aan het woord die een lange lijst met fouten, onjuistheden en halve waarheden in de podcast Deventer Mediazaak naar de redactie van Argos had gestuurd?

Dat had wel gekund want op zijn secuur opgestelde lijst (van minuut tot minuut) ontving hij geen enkele reactie.

En dat is bijzonder storend voor een onderzoeksrubriek die zichzelf hoog aanslaat (en vaak ook terecht). Maar in deze kwestie blijft het muisstil en dat is onverteerbaar.

Het is de arrogantie ten top om op fatsoenlijk geleverd commentaar op de podcast (die onder de paraplu van Argos tot stand kwam) niet te reageren.

Maar nee, de aangehaalde passage gaat niet over de Deventer Mediazaak.

De uitspraak is van Piet Ploeg, de voorzitter van Stichting Vliegramp MH17, gedaan in het AD van 9 november 2021. Het maakt hem boos dat de vier verdachten van dit drama ‘schokkend onverschillig’ doen over de dood van 298 inzittenden. “Ze hebben niet eens de moeite gedaan om zichzelf hier [Schiphol, red.] te verdedigen. Dat is een schoffering van de nabestaanden.”

De Deventer Moordzaak is natuurlijk niet te vergelijken met het gigantische drama dat zich in de Oekraïne heeft afgespeeld, dat behoeft geen nadere toelichting.

Maar de arrogantie bij de Russische autoriteiten is zeker vergelijkbaar met die van Argos. Die vaststelling is de onderzoeksrubriek Argos onwaardig.

Ook MoordzakenPod toont belangstelling

Posted on 2 november 2021 by Redactie

Op internet is Moordzaken de Podcast actief. De drijvende krachten achter dit account zijn Carrie en Eddie. Zij bespreken op een toegankelijke manier spraakmakende moordzaken. En dat zijn er nogal wat.

Ook op twitter laten zij regelmatig van zich horen via het account @MoordzakenPod onder de naam MoordzakenPodcast.

Regelmatig hebben Carrie en Eddie via twitter laten weten dat ze ook de Deventer Moordzaak onder de loep zullen nemen. Dat dit nog niet is gebeurd is niet zo verwonderlijk. Hun website bevat al dertig zaken.

Recent is hun podcast van de tot verbeelding sprekende moordzaak van Richard Klinkhamer. Wie herinnert zich niet de roman Woensdag Gehaktdag?

Dus ook de Deventer Moordzaak zal aan de beurt komen. We wachten geduldig af.

Paradoxaal genoeg zullen Carrie en Eddie het bij deze zaak niet gemakkelijk krijgen. Er zijn zoveel publicaties – enkele duizenden pagina’s? – rond deze zaak, er valt zoveel te interpreteren dat ze het gevaar lopen door de bomen het bos niet meer te zien.

En daarbij komt nog dat al negen jaar een herzieningsonderzoek loopt.

Het begon met Stan de Jong die al in 2003 over de zaak publiceerde, eerst met een serie artikelen in HP/De Tijd en later in boekvorm.

In 2009 verscheen een boek van Bas Haan dat onlangs opnieuw is uitgekomen. Hoewel de auteur zijn werk keer op keer als de ultieme waarheid beschouwt, bevatte het daarvoor helaas teveel aantoonbare fouten en onnauwkeurigheden. Valt erg tegen van een onderzoeksjournalist.

Heel anders was het gesteld met het boek Leugens over Louwes van Prof. Ton Derksen dat in 2011 verscheen. Zoals je van een schrijver met zijn reputatie mag verwachten was het een degelijk boek met veel voetnoten en verifieerbare referenties.

Inmiddels had ook de website geenonschuldigenvast.nl zich gemeld. Onder aanvoering van Maurice de Hond (die zich in 2005 met de zaak ging bemoeien) besteedden vele vrijwilligers hun vrije tijd om de vele fouten in de zaak op te lossen.

Onderwerpen waren er genoeg: de kwesties met de blouse die er in de loop van de tijd steeds meer vlekken bijkreeg, de frauduleuze hondengeurproef, het onmogelijke (maar in 2014 toch weer wel mogelijke) telefoontje vanaf de A28, het ochtendbezoek dat eerst niet en toen toch weer wel had plaatsgevonden, het mes dat toch weer niet het moordwapen bleek te zijn, het gegokte tijdstip van de moord vanwege het ontbrekende schouwrapport, de vele kwesties met het DNA-onderzoek, etc., etc.

Rond 2011 betrad een nieuwe speler de arena. Het was de anonieme auteur (Demo) van de website deemzet.nl die inmiddels is uitgegroeid tot de Vraagbaak van de Deventer Moordzaak. Van huis uit is hij scheikundige, maar hij beet zich niettemin vast in de kleinste details van uiteenlopende onderwerpen.

Hoewel het niet zijn op zijn vakgebied lag, wist hij niettemin de werking van het GSM-netwerk in 1999 te ontrafelen met ontluisterende resultaten. Zijn grootste wapenfeiten betroffen evenwel zijn onderzoeken naar de DNA-sporen. Een kolfje naar de hand van een chemicus.

In 2013/14 kwam de Adviescommissie afgesloten strafzaken (ACAS) onder andere onder verwijzing naar Demo met het advies onderdelen van de Deventer Moordzaak nader te onderzoeken. Ook Prof. Knoops had hierop aangedrongen.

Dat onderzoek, onder leiding van mr. Aben, is na negen jaar nog steeds niet afgerond, ondanks Kamervragen hierover van Attje Kuiken in 2019 en Gidi Markuszower in 2021.

Ondertussen was in 2019 een vierdelige podcast van De Stentor verschenen die de zaken nog eens op een rijtje zette en daarbij objectief te werk ging.

Van objectiviteit was in het geheel geen sprake bij de zesdelige podcast De Deventer Mediazaak die onder auspiciën van Argos begin dit jaar het licht zag.

Kenmerkend was dat op twitter de maakster Annegriet Wietsma zich al snel min of meer indekte met de opmerking dat de podcast was gebaseerd op het boek van Haan. Niet voor niets, want Demo had de podcast van minuut tot minuut beluisterd en kwam tot een hele serie aantoonbare fouten.

De podcast had eigenlijk ook niet zoveel te maken met de Deventer Moordzaak. Hij diende meer als trailer van de film De Veroordeling die aan hetzelfde euvel leed als de podcast. Een goed gemaakte film die feitelijk maar zijdelings met de Deventer Moordzaak te maken had. De associatie met de Deventer Moordzaak diende alleen een marketingdoel.

Lees wat mr. Peter Plasman hierover opmerkt in – opnieuw – een podcast: De schoft van de Deventer moordzaak waamee Maurice de Haan wordt bedoeld.

De podcast bestaan uit 8 delen (interviews met Pim van Galen) en nog eens 9 extra afleveringen.

En dan zijn we er wel zo ongeveer.

O nee, toch niet.

Begin dit jaar zag de weblog deventermoordzaak.info het licht. De auteur ziet het als zijn taak de belangstelling voor deze geruchtmakende zaak levend te houden. Hij is van mening dat Louwes op basis van het flinterdunne dossier nooit veroordeeld had mogen worden en zou een herziening daarom ten zeerste toejuichen.

Het valt te hopen dat Moordzaken de Podcast zich in deze enorme hoeveelheid documenten niet verslikt. Carrie en Eddie hebben het voordeel dat ze voor hulp en achtergrondinformatie (PV’s, onderzoeken) altijd bij bovengenoemde personen en websites terecht kunnen.

Winnaar Dutch Podcast Awards

Posted on 29 oktober 2021 by Redactie

“Hoe en waardoor wordt iemand slachtoffer van nepnieuws? De Deventer Mediazaak is een zesdelige podcastserie over hoe de Deventer moordzaak ontaardt in een mediazaak.”

Zo wordt de winnende podcast in de categorie Verhalend beschreven en dan is een felicitatie zeker op zijn plaats. Winnen van concurrenten is niet niks. (Wie waren er overigens nog meer in de race in de categorie Verhalend?)

Maar er moeten wel een paar nuances worden gemaakt, op het gevaar af voor zuurpruim te worden uitgemaakt.

Wie de tweets heeft gevolgd die over de podcast en de opvolgende film De Veroordeling zijn geschreven, valt op dat het enthousiasme vooral, maar niet alleen, afkomstig is van collega’s: journalisten, programmamakers, regisseurs, etc. Met al die collegiale ah’s… en oh’s… geven zij hun complimenten wel een hoog Wij van WC-eend-gehalte.

Wat verder opvalt is dat de persoon die in zowel de podcast als de film er ongenadig van langs krijgt en om wie beide eigenlijk draaien, niet in de beschrijving van de podcast voorkomt. Want hoe wordt de podcast op de website gepresenteerd?

Hoe en waardoor wordt iemand slachtoffer van nepnieuws? De Deventer Mediazaak is een zesdelige podcastserie over hoe de Deventer moordzaak ontaardt in een mediazaak. Van verslaggeving en waarheidsvinding via infotainment naar een hetze. Feit en fictie gaan een eigen leven leiden en er vallen meer slachtoffers dan alleen de vermoorde weduwe. Journalisten, redacteuren van talkshows, opiniemakers, BN’ers en andere betrokkenen vertellen hoe ze onderdeel werden van deze mediadynamiek.

Wie kan daar nu tegen zijn?

Maar de persoon die voortdurend het doelwit was bij de eerdere presentaties van zowel podcast als film wordt angstvallig verzwegen: Maurice de Hond.

Waar Bas Haan de laatste twee jaar geen gelegenheid voorbij liet gaan om De Hond “een veroordeelde crimineel” te noemen, haalt hij diens naam nu slechts terloops aan: hij moet nog een excuusje maken. Lees de volgende tweet die – afgezien van het woord ‘gesloopt’ – voor Haans doen mild aandoet:

‘Klusjesman’ Michael de Jong en zijn vriendin werden gesloopt door een afschuwelijke campagne. Rehabilitatie lukte niet met mijn boek, wel met de daarop gebaseerde podcast en de film #DeVeroordeling, dankzij drijvende kracht @joramwillink. Nu alleen nog excuses van @mauricedehond

Nu worden slechts diens excuses gevraagd en dat is andere koek dan De Hond een veroordeelde crimineel te roepen.

Verwarrend in deze passage is het woord Rehabilitatie. Wat wordt hiermee bedoeld? Dat de klusjesman door De Hond onrechtmatig als de dader is aangewezen?

Vast niet, want de rechter heeft dit al vastgesteld en Maurice de Hond veroordeeld.

Wat hier kennelijk wordt bedoeld is wat in podcast en film steeds weer werd herhaald: de klusjesman “heeft geen bal met de zaak te maken”, “hij is onschuldig” (Haan)! Maar – helaas voor Haan en zeker voor de klusjesman – niemand kan op dit moment vaststellen dat hij onschuldig is. Ook al wijst veel daarop.

Weliswaar is Louwes veroordeeld maar dat is meer een juridische gegeven. Het bewijst niet dat hij ook de dader is.

Neem als voorbeeld de zaak Lucia de Berk. Ook zij was tot in hoogste instantie veroordeeld maar werd na een aantal jaren cel alsnog vrijgesproken. Echt gerehabiliteerd.

Voor de klusjesman is het niet anders. Ook een rechter zal zelden vonnissen dat de verdachte onschuldig is, maar kan wel vrijspreken bij gebrek aan (overtuigend) bewijs.

Voor wie dit allemaal verwarrend overkomt, doet er goed aan het exposé van de bekende strafrechtadvocaat mr. Peter Plasman te lezen.

Nog even het volgende.

Harry Lensink meldde in een tweet supertrots te zijn dat de Deventer Mediazaak de Dutch Podcast Award heeft gewonnen en feliciteerde Annegriet Wietsma, Joram Willink en de rubriek Argos onderzoekt! hiermee.

Ondanks deze trots blijft het een feit dat zowel de podcast als de film vele ernstige fouten en misleidingen bevat. Ze zijn al diverse keren via diverse media genoemd. En dat is een smet op de podcast en – nog erger – op de onderzoeksreputatie van Argos.

Tenslotte nog de categorie waarin de podcast de Deventer Mediazaak de prijs heeft gewonnen. Het betreft de categorie Verhalend. Daar kan niemand bezwaar tegen hebben omdat de podcast grotendeels om fictie draait en de associatie met de Deventer Moordzaak alleen voor de marketing dienstig was.

De Deventer Moordzaak daarentegen gaat niet over fictie maar over echt ernstige zaken: heeft iemand mogelijk ten onrechte een celstraf van 12 jaar uitgezeten? Daarnaar wordt momenteel door advocaat-generaal mr. Aben al negen jaar onderzoek gedaan. Zo klaar als een klontje is de schuld van Louwes dus niet.

Indien zal blijken dat Louwes onterecht is veroordeeld, is zijn leven niet alleen gesloopt maar ook verwoest.

En daar doet geen prijs iets aan af.

Hemeltergende traagheid in herzieningsonderzoek geen uitzondering

Posted on 21 oktober 2021 by Redactie

Het herzieningsonderzoek in de Deventer Moordzaak door mr. Aben duurt al negen jaar. Onbegrijpelijk lang voor zo’n overzichtelijk onderzoek. Is dit nu een uitzondering?

Helaas niet.

De misdaadverslaggever John van den Heuvel maakt dat in zijn artikel van 21 oktober 2021 in De Telegraaf duidelijk en haalt daarbij een aantal zaken aan.

… Het onderzoeksdoel is duidelijk … Het wordt langzamerhand een patroon om door de overheid geïnitieerde onderzoeken naar mogelijke misstanden zo veel mogelijk te temporiseren. Dat ondermijnt het vertrouwen in de rechtsstaat.
We zien het niet alleen bij het onderzoek naar wat mogelijk misging voorafgaand aan de moord op De Vries. De toeslagenaffaire is een voor de hand liggend voorbeeld, maar ook de hemeltergende traagheid waarmee het onderzoek naar de mondkapjesdeal van Sywert van Lienden en zijn kompanen Bernd Damme en Camille van Gestel plaatsvindt. De drie zeiden mondkapjes ’om niet’ naar Nederland te halen toen er een tekort heerste. Ze hielden miljoenen over aan hun deal met de overheid.

En inderdaad, deze lijst kan zonder problemen worden aangevuld. Als misdaadverslaggever zou hij natuurlijk ook onmiddellijk aan de Deventer Moordzaak gedacht moeten hebben. Want de negen jaar in deze zaak is een unicum.

Waarom zou mr. Aben bij zijn onderzoek hebben gekozen voor deze ‘hemeltergende traagheid’?

De Stentor zit bovenop de Deventer Moordzaak

Posted on 18 oktober 2021 by Redactie

De redactie heeft geen abonnement op De Stentor en daarom is haar een artikel in dit dagblad van 3 oktober 2020 ontgaan. Een verwijzing ernaar komt voor in de beantwoording van Kamervragen.

Deventer ligt middenin het verspreidingsgebied van De Stentor en het is dus niet vreemd dat dit dagblad extra aandacht besteedt aan deze moordzaak.

In 2019 lanceerde het dagblad al een vierdelige podcast die een objectief verslag deed van de Deventer Moordzaak en veel werd beluisterd. Ook advocaat-generaal mr. Aben die het herzieningsonderzoek leidt, kwam daarbij aan het woord. Hij was toen al van mening dat in deze zaak flink was geblunderd.

Het genoemde krantenartikel heeft de titel Nauwelijks voortgang in nieuw onderzoek Deventer moordzaak en vat kort de stand van zaken samen. Het verscheen een jaar nadat minister Grapperhaus aan Kamerlid Attje Kuiken (PvdA) had laten weten dat het onderzoek binnenkort zou worden afgerond.

In het artikel voorziet De Stentor de gang van zaken objectief van commentaar.

Een paar toch wel ontluisterende zinsneden vallen op. Bijvoorbeeld deze:

… Het coldcase-team heeft door de corona-crisis nog niet alle documenten binnen die ze nodig hebben ….

Zo blijkt dat de corona-crisis mr. Aben te hulp schiet. Het onderzoek zou natuurlijk al zijn afgerond maar door de corona-crisis ….

Dit wordt met droge ogen beweerd: een jaar is nog niet voldoende om documenten binnen te krijgen.

Riekt dit niet naar obstructie?

Maar het kan nog erger.

… de Amerikaanse dna-onderzoekers van Knoops zitten nog te wachten op vertalingen van Nederlandse stukken.

Ok, Amerikaanse DNA-onderzoekers mogen van de advocaat-generaal het onderzoek nog eens goed bekijken maar ja, waar haal je zo gauw vertalers vandaan? Een groot probleem, je moet het maar op papier durven zetten. Je zou zelfs kunnen uitwijken naar Google Translate als de nood te hoog wordt.

Riekt dit niet naar obstructie?

Tenslotte meldt mr. Aben in oktober 2020:

Advocaat-generaal Diederik Aben, die in opdracht van de Hoge Raad het onderzoek leidt, zegt nog steeds geen zicht te hebben op een einddatum.

Dat kan ook eigenlijk niet, je moet niet overvragen. Het onderzoek loopt pas sinds 2013.

Maar nu leven we in oktober 2021 en Kamerlid Gidi Markuszower (PVV) heeft inmiddels ook weer Kamervragen gesteld met als kern: waarom het nog steeds allemaal zo lang moet duren. Wat doet de minister hieraan?

Het antwoord is ronduit beschamend.

De PG en het coldcaseteam van de politie verwachten dat de eerste onderzoeksresultaten over de periode tot aan de strafzaak in eerste aanleg over vier maanden beschikbaar zullen zijn.

Terwijl heel Nederland zit te wachten op de uitkomsten van aanvullend DNA-onderzoek dat mr. Aben nog in zijn interview noemde, komt de minister met deze toezegging. Inderdaad, het eerste politieonderzoek was een opeenstapeling van blunders maar dat weten we al bijna 15 jaar.

Riekt dit niet naar obstructie?

Tenslotte meldt de minister:

Vervolgens gaat het coldcaseteam verder met het onderzoek naar de forensische resultaten uit de periode vanaf het hoger beroep en de herzieningsvoorstellen tot op heden. De verwachting is dat deze tweede fase van het onderzoek een paar maanden in beslag zal nemen. De resultaten zullen door de AG aan de verdediging worden verstrekt.

Dit forensische onderzoek had mr. Aben al in oktober 2019 aangekondigd maar zal dus pas halverwege of eind 2022 zijn afgerond. Tenminste dat is opnieuw de toezegging.

Dit alles riekt niet alleen naar obstructie maar het is obstructie.

Slachtoffers van de Toeslagenaffaire herkennen deze gang van zaken maar al te goed.

Blouse op plaats delict in 1999 en in 2003

Posted on 16 oktober 2021 by Redactie

De blouse die mevrouw Wittenberg droeg tijdens de moord is op de plaats delict in 1999 gefotografeerd maar ook jaren later in 2003. De verschillen zijn meer dan opmerkelijk.

Deze afbeelding heeft een leeg alt-attribuut; de bestandsnaam is 14.jpg

Waar komen al die nieuwe vlekken vandaan?

Door contaminatie, bijvoorbeeld door onprofessionele behandeling. Bij het inpakken, tijdens het transport. Voorschriften zijn heel streng, maar daar hadden de politiemensen in 1999 geen boodschap aan.

Sterker nog. De blouse is zelfs een tijdlang zoek geweest.

Wat dat voor consequenties wordt haarfijn uitgelegd op de website deemzet.nl .

Bart Schut ‘zonder enige voorkennis’ over de klusjesman

Posted on 14 oktober 2021 by Redactie

De Deventer Moordzaak is geen eenvoudige zaak. Het dossier is omvangrijk en naarmate de zaak zich langer voortsleept worden de onderzoeken steeds specialistischer: GSM-protocollen, DNA-onderzoek.

Niemand zal het Bart Schut dus kwalijk nemen dat hij van de Deventer Moordzaak praktisch niets afwist toen hij naar de bioscoop ging om naar De Veroordeling te kijken.

Vandaar dat ik vorige week zonder enige voorkennis de bioscoopzaal betrad om de film De Veroordeling te bekijken.

schreef hij in het artikel Veroordeeld (10 oktober 2021) in het Nieuw Israëlietisch Weekblad.

Hij zat ruim twee uur op het puntje van zijn stoel en vond de film ‘fan-tas-tisch (vijf sterren)’. Wel wat overdreven. Zeker, De Veroordeling is een goede film, maar gaat het niet ver deze ‘een van de beste drie Nederlandse producties die ik ooit gezien heb’ te noemen? Maar goed, ieder zijn smaak.

Tot zover niets bijzonders.

Later in het artikel doet hij enkele opmerkelijke uitspraken.

Zo schrijft hij:

Ernst (moet Ernest zijn, red.) Louwes. Die is keurig veroordeeld, heeft zijn straf uitgezeten en over zijn schuld kan nauwelijks twijfel bestaan.

Deze opmerking is goed verdedigbaar. Louwes is tot op het hoogste niveau veroordeeld, al loopt er nog wel al negen jaar lang een herzieningsonderzoek. Zo heel duidelijk is het dus ook weer niet.

Hij vervolgt:

Maar gaandeweg wordt duidelijk hoe het leven van een volstrekt onschuldige man – en daarmee ook zijn partner – willens en wetens kapot is gemaakt door de kwade genius in de zaak: Maurice de Hond.

Dat Maurice de Hond een grote fout heeft gemaakt is bekend, hij is daarvoor – lang geleden – ook veroordeeld.

Maar hoe weet Bart Schut toch, dat de klusjesman een volstrekt onschuldige man is. Wat weet hij wat wij niet weten?

Later in het artikel komt hij er nog op terug:

In De Veroordeling, gebaseerd op het werk van onderzoeksjournalist Bas Haan, wordt duidelijk dat De Hond bleef beschuldigen en manipuleren, lang nadat duidelijk was dat ‘klusjesman’ De Jong de dader helemaal niet kon zijn.

Niet kon zijn? Opnieuw, hoe weet Bart Schut dat toch allemaal? Wat weet Bart Schut die geen enkele voorkennis bezit, wat al die anderen die zich al jaren met de zaak bezighouden, niet weten?

Het is overigens heel wel mogelijk dat de ‘klusjesman’ niet de dader is. Maar om te stellen dat hij de dader niet kon zijn, vraagt toch op zijn minst wel enige toelichting.

Zeker van iemand die naar eigen zeggen over geen voorkennis beschikt, terwijl er honderden onderzoeken zijn geweest, talloze artikelen zijn verschenen, het boek Leugens over Louwes van Prof. Ton Derksen een geheel ander beeld geeft dan het boek van Bas Haan dat zoveel fouten en tekortkomingen telt.

De Stentor deelt opvatting over De Veroordeling

Posted on 12 oktober 2021 by Redactie

De film De Veroordeling wordt steeds geafficheerd als een film over de Deventer Moordzaak, maar is in feite een aanklacht tegen Maurice de Hond.

Die opvatting is in deze blog regelmatig verkondigd. De link naar de Deventer Moordzaak is niets anders dan een marketingtruc.

Wie zou de gang naar de bioscoop hebben ondernomen wanneer de trailer zou hebben aangegeven dat de film een aanklacht is tegen het optreden van de media (behalve de tv-rubriek Nieuwsuur natuurlijk, want daar is Bas Haan onderzoeksjournalist) en met name van Maurice de Hond in publieke kwesties?

Het antwoord op deze vraag laat zich raden.

Maar veel mensen weten nog wel (vaag) van de intrigerende Deventer Moordzaak met de klusjesman en de boekhouder. Hoe zat het ook al weer en wie is de dader?

Maar wie de inderdaad goed gemaakte film heeft gezien en op de hoogte is van de zaak zelf, ziet al gauw dat de Deventer Moordzaak er met de haren is bijgesleept. Niks Deventer Moordzaak, het is gewoon fictie. En marketing.

Het deed de redactie van deze blog dan ook goed in een artikel van De Stentor de volgende passage te lezen:

De Deventer moordzaak is weer in de actualiteit vanwege de film De Veroordeling, die sinds vorige maand te zien is in bioscopen. In die film gaat het vooral over de nasleep van de moordzaak en de rol van opiniepeiler Maurice de Hond, die sinds 2005 via de media campagne voert voor heropening van de zaak. Volgens De Hond is Louwes onterecht veroordeeld.

Antwoord Grapperhaus is ‘met een kluitje in het riet’

Posted on 12 oktober 2021 by Redactie

Laten we het positief benaderen. Minister Grapperhaus heeft opnieuw aangekondigd dat er schot zit in het onderzoek van mr. Diederik Aben.

Hij deed dit in de beantwoording van Kamervragen van Gidi Markuszower (PVV).

Maar dat deed hij ook al medio 2019 toen Attje Kuiken (PvdA) naar de vorderingen in het herzieningsonderzoek vroeg. Het onderzoek was vrijwel afgerond, was de teneur van zijn antwoord.

Later dat jaar, in september 2019, was mr. Aben een stuk voorzichtiger. In een interview in De Stentor gaf hij aan dat het onderzoek ‘complex’ was en met dat DNA-onderzoek was je al gauw een paar jaar verder. Niks binnenkort afgerond dus.

Even ter herinnering, dit onderzoek loopt al sedert 2013/14. Men kan niet met droge ogen beweren dat mr. Aben in zijn onderzoek opgejaagd wordt.

Laten we nu nog even wat beter naar het artikel in De Stentor kijken.

De onderzoeksresultaten die begin volgend jaar (over vier maanden) bekend worden gemaakt, betreffen niet het gehele onderzoek maar alleen de periode tot aan de eerste zitting van de strafzaak in 2000.

Lezen wij het goed? Tot aan de eerste zitting in 2000?

Zeker, er is door de politie in die beginperiode geklungeld en de ene blunder op de andere gestapeld: gevonden mes op 1 km (!) afstand, fraude met geuronderzoek, time advance gegevens die niet werden opgevraagd, onderzoek naar eventuele andere verdachten plotseling stopgezet, geen schouwrapport (en dus geen nauwkeurig tijdstip van overlijden) omdat de schouwarts werd geweigerd onderzoek te doen, geen reconstructie, niet toegestaan politieonderzoek in het mortuarium, de misleiding van dr. Schoon, de verwijdering van vingerafdrukken op het mes en dat is nog lang niet alles.

Maar dit is al jaren oude koek. Al deze onderwerpen zijn uitentreuren onderzocht en de conclusie is uiteindelijk overduidelijk: klungelwerk, grote blunders die Louwes jarenlange celstraf hebben gekost.

Het mag dan ook geen verwondering wekken dat de rechtbank in Zwolle Louwes vrijsprak, helaas zonder motivering.

Maar het geklungel en de blunders gingen daarna gewoon door bij de behandeling door de gerechtshoven. Hierover is ook al veel gepubliceerd.

De verwachting was dat nu eindelijk, eindelijk, de resultaten van het DNA-onderzoek zouden worden gerapporteerd en zonder heimelijke weglating van cruciale details. Op deemzet.nl wordt met gedegen onderzoek aangetoond dat vlekje #10 helemaal niet belastend voor Louwes is.

Maar helaas, de resultaten van het DNA-onderzoek zouden pas later volgend jaar komen – ach ja, na negen jaar onderzoek hebben we alle tijd. En het is zeer de vraag of Grapperhaus deze keer wel zijn toezegging zal nakomen.

Want mr. Aben wist het twee jaar geleden al: met DNA-onderzoek ben zo maar een paar jaar verder.

Het antwoord van minister Grapperhaus is dus eigenlijk een ‘met een kluitje in het riet’.

OM moet bewijzen, verdachte hoeft alleen aannemelijk te maken (2)

Posted on 11 oktober 2021 by Redactie

Het OM moet verwijtbare handelingen bewijzen. De rechter oordeelt of dit overtuigend is. Een verdachte hoeft zijn verweer niet te bewijzen, alleen voldoende aannemelijk te maken. Aan het OM de taak dit te ontkrachten.

Neem het voorbeeld van Het Telefoontje,

Voorbeeld 2: Het Telefoontje

Louwes heeft van begin af aan verklaard dat hij mevrouw Wittenberg donderdagavond rond acht uur heeft gebeld toen hij op de A28 stond of reed. Misschien kon het ook later zijn geweest, want hij stond of reed in een file met veel gedoe. Hij zou dus een alibi hebben.

Hij wist precies waar hij zich toen bevond: ter hoogte van Harderwijk of Nunspeet. (Nadrukkelijk niet bij ‘t Harde zoals het OM lange tijd bijna kwaadwillend bleef volhouden, wat voor de verdere bewijsvoering een groot verschil zou maken).

Louwes kon zijn verklaring goed staven. In zijn boek Leugens over Louwes gaat Prof. Derksen er tot in details op in. Ook op de website deemzet.nl valt hierover veel te lezen.

Het waren details over de file, wanneer en waar die zich precies bevond. Ook verklaringen van wegwerkers ter plaatse ondersteunden zijn verklaring. Verder was de file niet over de radio bekend gemaakt, dus informatie over de file moest Louwes uit eigen waarneming hebben verkregen.

Zijn verklaring met zoveel details klonk zeer aannemelijk en zijn verweer dat hij niet in Deventer zou zijn geweest, moest daarom zeer serieus worden genomen. Louwes zou het voordeel van de twijfel zeker hebben verdiend.

Maar daar dacht het OM anders over en zijn verklaringen werden nauwelijks onderzocht.

Het OM ging ervan uit dat het telefoontje niet vanaf de A28 gevoerd kon zijn mede op basis van een deskundigenverklaring die exemplarisch en tegelijkertijd hilarisch was: ten tijde van de moord in september zou er sprake zijn geweest van winterse buien!

En ook had het OM verzuimd tijdig gegevens bij KPN op te vragen die de locatie van Louwes hadden kunnen vaststellen.

Bij deze stand van zaken zat er voor Louwes niets anders op dan zelf te bewijzen dat hij wel degelijk vanaf de A28 met mevrouw Wittenberg had gebeld. Hij kreeg hierbij in 2017 hulp van TNO dat vaststelde dat deze mogelijkheid wel bestond, in tegenstelling tot eerdere verklaringen.

Hiermee stond de wereld op zijn kop: de verdachte moet zijn eigen verklaringen bewijzen. Aannemelijk maken is voor het OM kennelijk niet meer voldoende.

OM moet bewijzen, verdachte hoeft alleen aannemelijk te maken (1)

Posted on 11 oktober 2021 by Redactie

Neem het voorbeeld van het ‘ochtendbezoek‘ op donderdagmorgen.

Voorbeeld 1: Het ochtendbezoek

Louwes vertelde de politie dat hij die morgen rond kwart over negen bij mevrouw Wittenberg langs was gegaan omdat zij hem had verzocht belangrijke documenten op te halen.

Dit bezoek speelt in de zaak een cruciale rol. Zou Louwes niet al eerder die dag bij mevrouw Wittenberg op bezoek zijn geweest, hoe kwam dan zijn DNA (speeksel) op haar blouse?

De politie geloofde zijn verhaal niet, ook niet toen hij diverse details gaf die zijn verweer zouden staven.*

De details waren gevarieerd: zijn aanwezigheid ter plaatse, schilders die vlakbij aan het werk waren, de reuk van spiritus in het huis, de bedoelde documenten die werden aangetroffen in Louwes’ archief, maar het mocht allemaal niet baten. De politie geloofde hem niet.

Een extra belangrijk detail is het volgende.

Na het ochtendbezoek belde mevrouw Wittenberg nog met een kennis. En die kennis meldde vervolgens bij de politie, dat mevrouw Wittenberg hem had verteld dat Louwes bij haar was langs geweest.
Dit gegeven werd achter gehouden.

Alle details waren verifieerbaar en zeer aannemelijk en dus ontlastend voor Louwes. Tenzij de politie toch kon aantonen dat zijn verklaring niet klopte en hij niet op bezoek was geweest. Maar dat is niet gebeurd.

Op deze wijze dwingt de politie Louwes tot iets waar hij niet toe verplicht is: te bewijzen dat zijn relaas juist is. Zijn verhaal was meer dan aannemelijk en dat zou voor rechters voldoende moeten zijn.

Maar zo ging dat dus niet, zo blijkt.

* De details blijken wat genuanceerder te zijn. Zie de reactie op dit artikel.

Topje van de ijsberg?

Posted on 29 september 2021 by Redactie

Bij een groot aantal geruchtmakende rechtszaken is nogal wat misgegaan. En nu dus bij Deventer Moordzaak. Tijdens het verloop van de zaak werden veel fouten gemaakt, zelfs blunders. Is dit een topje van de ijsberg?

De Deventer Moordzaak is de laatste 22 jaar grondig onderzocht. Nee, niet door politie en Openbaar Ministerie. Die hebben er vanaf het allereerste begin een potje van gemaakt.

Wie hebben hun werk dan wel goed gedaan?

Stan de Jong beet in 2003 het spits af met een boek waar zijn vele twijfels vanaf sprongen.

In 2005 verscheen Maurice de Hond op het toneel en het onderzoek in de Deventer Moordzaak werd toen pas echt serieus aangepakt.

Hij wist veel deskundigen te mobiliseren; oud-politiemensen die PV’s kunnen lezen als een jongensboek, forensisch specialisten, textieldeskundigen die vouwen in de blouse konden ‘lezen’, en vele anderen. Lees hun resultaten nog maar eens rustig na op de omvangrijke website geenonschuldigenvast.nl.

De Hond zelf liet zich evenmin onbetuigd. Aan wie het maar horen wilde, gaf hij zijn kritische en gedegen commentaar op het onderzoek van politie, NFI en OM. En dat ging niet geruisloos. Zijn enthousiasme kostte hem zelfs een veroordeling.

Een paar jaar later (2009) verscheen het boek De Deventer moordzaak, het complot ontrafeld (herdruk 2020) van onderzoeksjournalist Bas Haan. Ondanks zijn ongetwijfeld goede bedoelingen, bevat het boek teveel fouten en tekortkomingen om als onderzoek serieus te worden genomen.

Prof. Ton Derksen daarentegen maakte in 2011 zijn reputatie meer dan waar met het boek Leugens over Louwes. Een degelijk werk dat veel verantwoord onderzoek bevat, met vele na te trekken voetnoten en pagina’s lang wetenschappelijke referenties. Dat is pas onderzoek.

Hij onderzocht nauwgezet het bestaan van de file op de A28 die in het verweer van Louwes zo’n grote rol speelde. Hij verifieerde uitspraken van het OM en kwam met schokkende resultaten (de leugenbox). Ook Het Telefoontje werd uitgebreid behandeld en – last but not least – hij besteedde eveneens uitgebreid aandacht aan de gevonden DNA-sporen. Na het boek van Haan een verademing.

Ondertussen verscheen nog een onderzoeker op het toneel, de auteur (een chemicus) van de website deemzet.nl. De site heeft zich de afgelopen tien jaar ontwikkeld tot Vraagbaak van de Deventer Moordzaak.

Hij gaat in detail in op de diverse onderdelen van de zaak en zijn onderzoek naar de werking van de mobiele telefonie in 1999, post mortem verschijnselen en DNA is indrukwekkend.

Hij onderzocht de werking van het mobiele netwerk in 1999 en toonde aan dat Louwes wel degelijk vanaf de A28 naar Deventer heeft kunnen bellen, wat jaren later door TNO werd bevestigd. Jarenlang had het OM echter het tegendeel beweerd. Oeps.

Zijn analyse van de post mortemverschijnselen van het slachtoffer maakte duidelijk dat de moord zeer waarschijnlijk niet op donderdag- maar op vrijdagavond was gepleegd. Een commissie van forensisch experts was het daarmee eens wat in 2014 in een proces verbaal werd vastgelegd. Sindsdien is van het OM niets meer vernomen. Oeps.

Tenslotte toonde hij aan dat Louwes’ DNA-sporen geen gewelddadige oorsprong hadden maar hoogstwaarschijnlijk speeksel betroffen dat bij zijn bezoek op donderdagmorgen was overgedragen.

Zijn resultaten brachten het Adviescollege afgeronde strafzaken (ACAS) ertoe mr. Aben te adviseren een herzieningsonderzoek te beginnen. Dat is niet mis.

Al deze onderzoeken tonen de vele fouten en soms ronduit blunders aan die in een belangrijke rechtszaak als de Deventer Moordzaak door politie, OM, NFI en raadsheren zijn gemaakt. Dat is behoorlijk verontrustend.

Bij de Deventer Moordzaak zijn deze aan het licht gekomen doordat vele professionals zich als vrijwilligers in de zaak hebben verdiept. Doordat zoveel diepgravend onderzoek is gedaan. Maar dat is natuurlijk niet bij elke moordzaak het geval.

Het is een verontrustende gedachte dat ook bij strafzaken die zoveel minder geruchtmakend zijn door politie en OM vele fouten en blunders worden gemaakt. Maar dat die nooit aan het licht komen omdat niet elke strafzaak zoveel deskundige burgers mobiliseert. Er vindt dan gewoon een veroordeling plaats en dat is dat.

Daarom is de vraag opportuun: zou de Deventer Moordzaak wel eens een topje van de ijsberg kunnen zijn?

Advocaat Peter Plasman over de Deventer Moordzaak

Posted on 13 september 2021 by Redactie

De podcast De schoft van de Deventer Moordzaak heeft veel minder aandacht gekregen dan de Mediazaak. Dat is niet terecht want in 16 afleveringen worden wel alle aspecten feitelijk behandeld. Zoals het hoort.

Een hoogtepunt van De Schoft is de laatste aflevering Het laatste woord is aan Peter Plasman. Zowel in geschreven als gesproken tekst belicht hij de diverse onderdelen van de zaak.

Zo komen de volgende kwesties aan bod: de rol van Maurice de Hond, het DNA-bewijs, de zaak zelf, de overtuiging van de rechters, mevrouw Waisvisz en de anonieme briefjes, en natuurlijk De Deventer Mediazaak.

Je merkt meteen dat hier een topadvocaat aan het woord is. Zijn analyse is evenwichtig en zakelijk geschreven en juridisch verantwoord.

Iedereen wordt aangeraden het stuk van ongeveer 7 kantjes rustig te lezen of via Spotify naar zijn heldere uitleg te luisteren. Het is zeker de moeite waard.

Voor degenen die niet zo lang kunnen wachten, hieronder alvast een aantal treffende passages.

Afrekening in de podcast Deventer Mediazaak

Deze zomer werd onder de titel De Deventer Mediazaak een nieuw hoofdstuk geschreven. Alhoewel de titel van deze podcast suggereert dat het hier gaat om een beschouwing van de manier waarop de media met de Deventer Moordzaak zijn omgegaan is de podcast in feite één grote afrekening met Maurice de Hond. In september [2021, red.] verschijnt de film De Veroordeling en naar verwachting zal deze afrekening daarin een vervolg krijgen.

Pot verwijt de ketel …

Wat de podcast [De Deventer Mediazaak; red.], zo merkwaardig maakt is dat het centrale verwijt daarin is dat De Hond zich schuldig heeft gemaakt aan “trial by media” maar dat de luisteraar door de makers van de podcast eenzelfde “trial by media” wordt voorgeschoteld. En dan ook nog eens voor gedrag dat door rechters al onherroepelijk is afgehandeld. De Hond heeft de prijs voor zijn gedrag al betaald, lang voor de lancering van de podcast waarin alles nog eens dunnetjes wordt overgedaan. De Deventer Mediazaak is een “trial by media” met een evidente schending van het ne bis in idem beginsel, iemand mag niet twee keer voor hetzelfde gedrag bestraft worden. Dat de inhoud van de podcast een afstraffing van De Hond is staat buiten kijf, sterker, hij is ook zo bedoeld en getuige reacties in de media is het ook zo opgevat.

Blunders

Waar De Hond aanvankelijk heeft betoogd dat Louwes onschuldig vast zat en De Jong de dader is heeft De Hond zijn standpunt later bijgesteld en is zijn overtuiging geworden dat het onderzoek in de Deventer Moordzaak zodanig beheerst wordt door blunders dat bij de huidige stand van zaken niemand voor deze moord veroordeeld zou mogen worden. Dát er sprake is van blunders in het opsporingsonderzoek in de Deventer Moordzaak is ook de opvatting van de advocaat-generaal bij de Hoge Raad, mr. Aben.

DNA dubieus

Maar ten aanzien van beslissende bewijsmiddelen in een strafzaak moet toch verwacht worden dat vastgesteld wordt dat contaminatie uitgesloten is. Die vaststelling heeft het hof echter niet gedaan.

Scenario’s

Het ten onrechte melden aan de rechters dat het onderzoek in andere richtingen alibi’s had opgeleverd is de belangrijkste trigger voor De Hond geweest om zich op De Jong te richten. In feite heeft De Hond twee wegen bewandeld. De eerste was om met behulp van deskundigen de gehanteerde bewijsmiddelen trachten te ontkrachten. De tweede weg was om aan te tonen dat er wel degelijk sprake was van een alternatief scenario.

Afserveren

Wat in de podcast (De Deventer Mediazaak; red) ontbreekt is een inhoudelijke reactie op de vele punten die De Hond naar voren heeft gebracht. Alle fouten en tekortkomingen die De Hond heeft benoemd worden gepareerd met de stelling dat hij het niet goed ziet omdat het daderschap van Louwes boven elke twijfel verheven is. Op deze manier is er ook niet de noodzaak om de vele terechte en voor de hand liggende vragen die De Hond aan de orde heeft gesteld van een inhoudelijke reactie te voorzien. Wellicht is dat te verklaren door de drijfveer om De Hond af te serveren.

Oud zeer Bas Haan leidt af van hoofdzaak

Posted on 12 september 2021 by Redactie

Door zijn gedoe met De Deventer Mediazaak en de film De Veroordeling leidt hij de aandacht af van waar het in de Deventer Moordzaak werkelijk om draait: is Louwes terecht veroordeeld?

Een recente tweet van @geertrb riep Haan op bij zinnen te komen:

Het zit je wel bijzonder diep hè. Tip: misschien eens stoppen met kruistocht jegens De Hond en serieus in gesprek gaan met bijv. Ton Derksen, @demoriginal5 of @DeventerMoord?

Ook op deze website is al eerder het vermoeden uitgesproken dat de acties van Haan zijn ingegeven door rancune jegens De Hond waarvan de oorzaak onbekend is. Zijn uitspraken zijn nauwelijks zakelijk, gaan vrijwel niet over feiten en zijn meestal ronduit (te zeer) op de persoon van De Hond gericht.

Wat de kwestie verergert, is dat Haan de Deventer Moordzaak sedert januari 2019 (DWDD) misbruikt als vehikel voor de promotie van zijn film (via de podcast De Deventer Mediazaak).

Ondanks allerlei uitspraken die anders doen vermoeden, gaat de film helemaal niet primair over de Deventer Moordzaak, komt de rol van de media nauwelijks aan bod, maar zijn de podcast en de film een kruistocht jegens De Hond.

Zeker, het zal voor Michael de Jong een groot drama zijn geweest dat hij door Maurice de Hond onrechtmatig van de moord werd beschuldigd. Die is daarvoor ook veroordeeld.

Maar hoe vreselijk ook en hoeveel medeleven De Jong en diens partner daarvoor verdienen, daar ging en gaat de Deventer Moordzaak niet over.

Deze zaak gaat al 22 jaar over de enige belangrijke vraag, waarover zovelen zich al jaren druk maken: is de veroordeling van Louwes tot in hoogste instantie terecht of niet. Is het bewijs waarop Louwes is veroordeeld overtuigend.

En hierover bestaat zacht uitgedrukt nogal wat twijfel die de laatste tijd eerder toe- dan afneemt. Dat blijkt recentelijk eens te meer nu blijkt dat advocaat-generaal mr. Aben al negen jaar bezig is onderdelen van het bewijs te onderzoeken.

Zo evident duidelijk als Haan suggereert (Louwes is de moordenaar) liggen de zaken dus niet.

Wie Haan aanspreekt over het bewijs van de zaak zelf krijgt slechts nul op rekest. Hij focust zich op het randgebeuren van de Deventer Moordzaak (Michael de Jong, de media, De Hond) en gaat daarbij vaak als een wildeman te keer.

Misschien leidt zijn status als gelauwerde onderzoeksjournalist tot deze arrogantie en alle overdreven complimenten uit het kamp van ‘tout journalistiek’ (Haan) zullen daar ook wel toe bijdragen.

De oproep in de aangehaalde tweet zal dus wel aan dovemans oren zijn gericht. Wat zou het een goede ontwikkeling zijn wanneer enkele hoofdrolspelers in deze zaak op een zakelijke wijze over hun eigen schaduw zouden kunnen heenstappen en met elkaar hun overtuigingen zouden kunnen bespreken.

Op zoek naar de waarheid.

Te denken valt aan Prof. Ton Derksen, Maurice de Hond, de auteur van deemzet.nl en natuurlijk ook Bas Haan. De leiding van dit gespreksgroepje zou in handen van mr. Aben kunnen liggen. Misschien schiet het dan ook met zijn herzieningsonderzoek een beetje op.

Maar deze wens zal wel een illusie blijven.

Herzieningsonderzoek Deventer Moordzaak na 9 jaar nog steeds niet klaar

Posted on 10 september 2021 by Redactie

Niet alleen op deze site, maar zelfs in de Tweede Kamer (twee keer Kamervragen) is er schande van gesproken dat het herzieningsonderzoek van advocaat-generaal bij de Hoge Raad mr. Diederik Aben nog steeds niet is afgerond.

Dit heeft zelfs tot een opinieartikel in De Volkskrant geleid door Henk de Swaan Arons, Ton Derksen, Hans Dooremalen en Herman de Regt.

Samengevat komt het artikel neer op drie zaken.

1. Negen jaar!
De belachelijk lange duur van het onderzoek. In negen jaar worden wereldoorlogen gewonnen, worden VWO-ers medisch specialisten, et cetera. Maar mr. Aben slaagt er in die tijd niet in om een overzichtelijk onderzoek af te ronden. Hij vindt het daarvoor te complex.

2. Twee keer Kamervragen
De minister laat medio 2019 een ongeduldig PvdA-Kamerlid Attje Kuiken desgevraagd weten dat het herzieningsonderzoek vrijwel klaar is. Twee jaar later is er nog steeds geen voortgang merkbaar en moet PVV-Kamerlid Gidi Markuszower (de irritatie is kennelijk Kamerbreed) de vragen in aangepaste vorm herhalen.

3. Rechtsstaat Nederland
Zoals in de kop van het artikel wordt geconcludeerd: niemand zegt er wat van. Niemand maakt zich er zorgen over dat in de rechtsstaat Nederland een advocaat-generaal een onderzoek eindeloos kan rekken zonder daarover verantwoording af te (hoeven) leggen. Met name binnen tout journalistiek zou je de verontwaardiging over deze gang van zaken moeten verwachten. Maar daar blijft het ijzingwekkend stil. Daar houdt men zich liever bezig met persoonlijk leed.

Film: “Michael de Jong is onschuldig”

Posted on 7 september 2021 by Redactie

Om deze conclusie kan de filmbezoeker niet heen. Na een korte inleiding in de Deventer Moordzaak komen Michael en zijn partner nadrukkelijk als onschuldige slachtoffers in beeld.

Nadat het toegestroomde publiek zich naar binnen heeft gewurmd om De Veroordeling te kunnen zien*

Wanneer het de bedoeling van de makers is geweest dit stel onschuldig te verklaren aan de moord van Jacqueline Wittenberg en daarmee te rehabiliteren, dan zijn ze daarin royaal geslaagd.

Michael en Meike worden extra zielig in beeld gebracht en dat was niet nodig geweest.

Het is nogal wat om publiekelijk (door Maurice de Hond) van de moord te worden beschuldigd. Dan krijg je schandelijke telefoontjes, dan wordt een steen door je ruit gegooid, wordt je huis besmeurd en krijgen de honden stukjes vlees met partyprikkers toegeworpen. Vreselijke ervaringen die je leven tot een hel maken.

Maurice de Hond is daarvoor veroordeeld tot 2 maanden cel voorwaardelijk en een geldboete van 35.000 euro.

Maar de Deventer Moordzaak gaat niet over wie er onschuldig is aan de moord, maar wie de moord wel heeft gepleegd. En als er iemand als dader is veroordeeld, is de vraag gerechtvaardigd of het vonnis niet alleen wettig maar ook overtuigend is. En daar wringt de schoen.

De film maakt duidelijk dat in de ogen van de makers Michael de Jong onschuldig is.

Minder expliciet wordt Louwes als de dader aangewezen en zeker niet met zoveel verbaal geweld als Haan deed in talkshows (o.a. DWDD in januari 2019) en in de introductie van de podcast De Deventer Mediazaak. Hierin riep hij (veel te) luid en duidelijk dat Michael de Jong “geen bal” met de zaak te maken heeft en dat Louwes de moordenaar is. Beide uitspraken kan hij overigens niet hard maken.

Fedja van Huêt speelt een prima rol.

Sterker, de Haan die hij speelt komt een stuk sympathieker over dan de echte Haan. Niet zo’n alleswetende drammer: Haan duldt immers geen tegenspraak, praat door de vragenstellers heen, neemt de regie van de vragensteller luidruchtig over en vergeet vooral niet Maurice de Hond een veroordeelde crimineel te noemen.

De argeloze kijker of luisteraar zal zich bij die laatste kwalificatie toch wel een ander beeld voorstellen.

Wat in de film ook opvalt is de heldenrol die Haan krijgt toegemeten. Onverschrokken, zoekend, sympatiek, vasthoudend en … de enige in de media die het goed ziet. Zo’n verheerlijking had wel een onsje minder gemogen.

De Veroordeling boeit de kijker ruim twee uur. De rollen worden overtuigend gespeeld. Dat er nogal wat valt aan te merken op de feiten zoals ze worden gepresenteerd, is begrijpelijk. Het is een speelfilm en geen documentaire. Toch zijn er nogal wat scenes die meer suggereren dan in werkelijkheid het geval was (geld op eigen rekening zetten, het bekende vlekje #10, bijvoorbeeld).

Ook in dat opzicht was De Deventer Mediazaak het voorspel van de film.

* De foto aan het begin van dit artikel is genomen vlak voor de voorstelling op dinsdagmorgen 10:50. Er was dus natuurlijk geen sprake van gedrang bij de ingang. In de kleine zaal 3 zaten vijf personen.

Prof. Ton Derksen vs. Bas Haan

Posted on 31 augustus 2021 by Redactie

Het boek De Deventer Moordzaak van Bas Haan verscheen in 2009. Twee jaar later publiceerde Prof. Ton Derksen zijn boek Leugens over Louwes. Waarom is de film De Veroordeling niet op het boek van Derksen gebaseerd?

Dat is een terechte vraag.

Prof. Derksen heeft een grote reputatie opgebouwd. Zo werd eerder Lucia de Berk op basis van zijn boek Lucia de B. uiteindelijk in hoogste instantie vrijgesproken. Dat kon ook niet anders, want dit boek toonde haar onschuld op ondubbelzinnige wijze aan. Geen wonder dus dat het succesvol werd verfilmd.

Het boek Leugens over Louwes is op dezelfde degelijke wijze geschreven. Prof. Derksen debiteert geen meningen, maar presenteert keiharde feiten op basis van eigen onderzoek en tientallen bladzijden referenties en voetnoten.

Je zou dus verwachten dat de film De Veroordeling die De Deventer Moordzaak als een belangrijk thema heeft – zo profileert de film zich althans nadrukkelijk – het boek van Prof. Derksen als uitgangspunt zou nemen.

Maar misschien leent een dergelijk bijna wetenschappelijke aanpak zich niet voor een spannende film. Dat is goed voorstelbaar en dan ligt het voor de hand dat naar een tweede keus van Haan wordt gegrepen. Goed voor een script maar ongeschikt voor een feitelijk relaas van de Deventer Moordzaak, gezien de vele onjuistheden, aannames, meningen en onnauwkeurigheden.

Het is ook goed mogelijk dat de makers helemaal niet van plan waren een feitelijk juist beeld te scheppen van deze complexe zaak maar op last van Haan de bedoeling hadden Maurice de Hond aan te pakken en Michael de Jong te rehabiliteren.

“Twee hele lieve mensen …”

Posted on 31 augustus 2021 by Redactie

De marketing van de film De Veroordeling draait op volle toeren. Dat begon al met de podcast die als voorwerk van de film diende. Natuurlijk moesten de hoofdrolspelers ook nog even in de talkshow bij Jinek verschijnen.

Ze kwamen rechtstreeks van de première naar het programma gesneld: Fedja van Huêt, Yorick van Wageningen en Lies Visschendijk die in de film achtereenvolgens Bas Haan, Michael de Jong en diens partner Meike speelden.

Wie deemzet.nl en deze website heeft gevolgd, zal begrijpen dat een kijker met veel kennis van de zaak niet op zijn gemak naar de film kan kijken. Daarvoor worden in het boek, de podcast en ook in de film veel te vaak de feiten geweld aangedaan. Dat neemt niet weg dat de film in de categorie fictie een goede film is en met uitstekende rollen van de acteurs.

Maar in dit geval werd van hen nog wat meer verwacht. Ze moesten ook de film promoten en de Deventer Moordzaak duiden: hun mening over van alles en nog wat geven.

En daar ging het behoorlijk mis.

Yorick van Wageningen kwam hierbij het moeilijkst uit zijn woorden. Hij stamelde dat de klusjesman en hijzelf eigenlijk ook aliens waren en wist niet goed uit te leggen wat hij daarmee bedoelde en wat dit met de film te maken had.

Michael de Jong en diens partner zijn allebei twee ‘hele lieve mensen’, rondde hij zijn betoog af. Twee ‘hele lieve mensen’.

Waar advocaat-generaal mr. Diederik Aben al negen jaar bezig is in zijn herzieningsonderzoek allerlei moeilijke haken en ogen van de zaak te ontrafelen (duurt overigens veel te lang), komt Van Wageningen in zijn analyse niet verder dan twee ‘hele lieve mensen’.

Ook Lies Visschendijk vond Michael en zijn partner twee ‘hele lieve mensen’ en gaf een aantal voorbeelden. Wel vreesde ze alle commotie die zou ontstaan na het verschijnen van de film. En inderdaad, niemand gunt haar alle gedoe vanwege de rol die zij speelt.

Ronduit tegenvallend was Fedja van Huêt. Ook hij ontkwam er niet aan Michael en Meike twee ‘hele lieve mensen’ te noemen, maar vertelde ook waarom de film juist in deze tijd van ‘fake news’ zo belangrijk was. Natuurlijk werd Trump erbij gehaald en ook Maurice de Hond werd niet vergeten, want uiteindelijk is deze film tegen hem gericht. En dat was het dan.

Uit geen enkel commentaar bleek dat deze auteurs zich goed in de zaak hadden verdiept. Dat mag je toch wel verwachten wanneer de film expliciet wordt geassocieerd met de Deventer Moordzaak. Het bleef voornamelijk bij ‘feel good’ informatie: twee ‘heel lieve mensen’.

Niemand verwacht van auteurs dat ze zich verdiepen in de finesses van deze complexe zaak. Maar wat meer feitelijke informatie dan alleen het boek van Haan is toch niet teveel gevraagd? Bijvoorbeeld hadden ze het boek van Prof. Derksen kunnen lezen, bekend geworden van de vrijspraak van Lucia de Berk door zijn boek Lucia de B.

Dan zouden ze meer te melden hebben gehad dan ‘hele lieve mensen’.

Financiers minder overtuigd dan Bas Haan

Posted on 30 augustus 2021 by Redactie

Het AD besteedde op 30 augustus 2021 een hele pagina aan de film De Veroordeling. De financiering bleek niet zo eenvoudig: “… onze producent kreeg het ook ontzettend moeilijk om de film gefinancierd te krijgen …|”

Dat was ook wel te voorzien.

Financiers willen geen tonnen steken in een film, alleen maar omdat Bas Haan van Louwes’ schuld overtuigd is. De financiers willen graag keiharde feiten en dat is nu precies waar het in de Deventer Moordzaak aan ontbreekt. De feiten zijn niet voor iedereen duidelijk en worden allerwegen en op goede gronden betwist. Kennelijk ook daarom doet advocaat-generaal Aben al negen jaar over zijn herzieningsonderzoek (overigens veel te lang).

Bas Haan mocht dan wel in de media (te) hard roepen (zoals in DWDD in januari 2019) dat er geen twijfel over bestaat dat Louwes de dader is en dat de ‘Klusjesman’ geen bal met de zaak te maken heeft en dat Maurice de Hond een veroordeelde crimineel is. De financiers lieten zich door zulke oneliners kennelijk toch niet overtuigen. Wanneer het om de knikkers gaat, is men wel voorzichter dan een soms roekeloze onderzoeksjournalist van Nieuwsuur.

Regisseur Sander Burger hierover in het AD:

“Geen enkele omroep durfde zich namelijk te wagen aan de film. Waarom? Toch de angst dat Maurice de Hond misschien een klein beetje gelijk heeft…”

En misschien dachten de financiers niet alleen dat Maurice de Hond er zo over dacht, maar ook de vele anderen die weliswaar niet zijn 100.000 volgers op Twitter hebben, maar eveneens al vele jaren grote twijfels hebben bij Louwes’ veroordeling. En misschien twijfelden de financiers zelf ook wel aan de overtuiging van Haan.

Er is ook iets bijzonders aan de hand met de film, het boek en de podcast De Deventer Mediazaak.

Haan: “Tout journalistiek omarmde mijn boek, maar het bereikte niet het grote publiek …”. Afgezien van dit snufje Frans een knap staaltje WC-eend.

Ook de podcast werd door ‘tout journalistiek’ bejubeld en waarvan regisseur Burger meldde dat deze ‘veel voorwerk’ voor de film heeft gedaan.

Veel voorwerk? Hoezo veel voorwerk? De podcast De Deventer Mediazaak die in januari werd uitgezonden was toch geen trailer van de film? Of toch wel? Een onderzoek onder de vlag van het programma Argos wordt toch niet gedaan om als voorwerk voor een commerciële film te dienen?

En dan: ,,Het beeld van de klusjesman is al aan het kantelen.”

Aan het kantelen? Bedoelde de regisseur dat ‘de mensen’ eerder dachten dat de klusjesman mogelijk de dader is, en dat dit beeld nu aan het kantelen is? Dat er nu meer mensen in zijn onschuld geloven, maar toch nog lang niet alle mensen?

Haan heeft nog geregeld contact met de klusjesman. ,,Hij is heel blij dat deze rehabilitatie nu plaatsvindt. En daar gaat het me vooral om.”

Heel nobel van Haan dat hij het opneemt voor de verdrukte medemens. Hij mag in de onschuld van de klusjesman geloven, dat is zijn goed recht. Maar hoezo is Michael de Jong gerehabiliteerd? En door wie dan wel? Gaat Haan hierover?

Hier gaat het helemaal mis. Inderdaad had Maurice de Hond de klusjesman niet publiekelijk en bij herhaling mogen aanwijzen als de dader. Zo werkt dat niet in een rechtsstaat en de rechter heeft hem gecorrigeerd.

Maar wat ook buiten de orde van een rechtsstaat is, is een nauw betrokkene – en dat was de klusjesman zeker – als absoluut onschuldig te betitelen. Men mag denken dat hij het niet gedaan heeft. Maar een rehabilitatie? Dat gaat veel te ver.

We gaan gauw naar de film kijken en die zal zeker spannend en meeslepend zijn. Scriptschrijvers, acteurs en regisseur zullen daar zeker voor hebben gezorgd. Toch blijft het bij de echt ingevoerde kijker knagen dat de film steeds weer met met de feiten in deze complexe zaak een loopje neemt.

Kijk daarvoor maar naar de vele onderwerpen in deze website en deemzet.nl deze, dan is het duidelijk wat hiermee wordt bedoeld.

Advocaat-generaal Diederik Aben

Posted on 31 juli 2021 by Redactie

In de Deventer Moordzaak komt zijn naam de laatste jaren herhaaldelijk voor. Hij geeft sinds 2013 leiding aan het herzieningsonderzoek in deze zaak. Hier een kennismaking aan de hand van een recent interview met NRGD.

Hoewel in het interview met het Nederlands Register Gerechtelijke Deskundigen de Deventer Moordzaak niet ter sprake komt, bevat het ook voor deze zaak interessante uitspraken.

Het gehele interview is te lezen op de website van het NRGD. In dit artikel beperken we ons tot een aantal belangwekkende passages.

Herzieningsonderzoek

In 2013/2014 kreeg mr. Aben de leiding over het herzieningsonderzoek in de Deventer Moordzaak. De advocaat van Louwes had hierom verzocht en de Adviescommissie afgesloten strafzaken (ACAS) had hiertoe geadviseerd.

Dit onderzoek duurt inmiddels negen jaar, wat buitensporig lang is.

In het interview lezen we hoe Aben tegen herzieningen en herzieningsonderzoeken aankijkt.

Blunders

Hoewel Aben in 2019 in een interview met De Stentor ondubbelzinnig vaststelt dat tijdens het onderzoek in de Deventer Moordzaak blunders zijn begaan, wil hij bepaalde personen daarvan nu niet de schuld te geven. Dat valt te billijken.

Anderzijds hebben die blunders er mogelijk wel voor gezorgd dat iemand ten onrechte een lange celstraf heeft moeten uitzitten, zoals Louwes is overkomen.

Maar die fouten moeten wel kunnen worden hersteld, vindt Aben, bijvoorbeeld omdat nieuwe informatie beschikbaar komt.

In de Deventer Moordzaak was hier zeker sprake van. Zo werd aanvankelijk door deskundigen betoogd dat een bepaald telefoongesprek onmogelijk vanaf de A28 gevoerd had kunnen worden. Inmiddels weten we beter. Aben schat de kans dat dit toch mogelijk zou zijn conservatief in, 5%, maar zeer waarschijnlijk is die kans een stuk groter.

Deskundigen niet altijd nodig

En zo komen we op een passage waarover onder andere op deze website vaak is gewezen. Rechters weten niet alles, daarom verschijnen deskundigen op het toneel. Maar er zijn ook vragen waar je geen deskundigen voor nodig hebt. Die kun je rechtstreeks aan het OM stellen. Zo zouden de raadsheren hebben kunnen vragen waarom er er geen schouwrapport is, waarom er geen reconstructie is gedaan?

Die vragen hebben de raadsheren niet gesteld en dus weten we tot op de dag van vandaag niet het tijdstip van overlijden met grote gevolgen voor alibi’s. Evenmin is de toedracht officieel duidelijk geworden.

Nieuwe onderzoeksresultaten, geen acties

Zijn er nieuwe redenen om te denken dat die veroordeling onjuist is, etc.? En hier verschijnt de advocaat-generaal. Hij kan zo nodig onderzoek laten doen, ook door deskundigen.

Al in 2014 heeft hij een dergelijk onderzoek in gang gezet. Zo heeft een team met forensische experts het tijdstip van overlijden onderzocht en had grote twijfel aan het tot dan veronderstelde tijdstip van overlijden. Maar waarom laat Aben dat onderzoek eigenlijk uitvoeren als met het resulterende proces verbaal niets wordt gedaan?

Zo heeft een deskundige van KPN die tijdens de behandeling voor het hof Den Bosch nog beweerde dat een telefoontje absoluut onmogelijk was, bij nader inzien zijn verklaring herroepen. Wat heeft Aben hiermee gedaan?

Het is dus wel lovenswaardig dat Aben nieuw onderzoek doet, maar als hij daarmee vervolgens niets doet, zijn we geen steek opgeschoten.

Kwaliteit rechercheurs

Later in het interview komen valse bekentenissen aan bod en Aben noemt een aantal bekende voorbeelden. Gelukkig lijken die nu volgens hem minder vaak voor te komen. Onder andere omdat de kwaliteit van de rechercheurs aanmerkelijk is verbeterd.

De vraag is wel wat een veroordeelde uit de jaren 2000 hieraan heeft. Weliswaar vindt de onderzoeksleider van toen dat niet alles vlekkeloos is verlopen, maar dat dit geen gevolgen heeft gehad voor het resultaat. Maar misschien behoorde hij wel tot de rechercheurs met mindere kwaliteit.

De Deventer Moordzaak heeft gelukkig geen last gehad van valse bekentenissen. Louwes heeft vanaf de eerste minuut stelselmatig ontkend dat hij de moord had gepleegd en heeft daartoe veel argumenten aangevoerd: het ochtendbezoek, de rit over de A28 met de voor outsiders onbekende file, die zijn alibi ondersteunen, het tijdstip van zijn thuiskomst in Lelystad en nog vele andere argumenten.

Geen valse bekentenissen, wel veranderende getuigenissen

Wel heeft de zaak te maken gehad met verklaringen van getuigen die bij herhaling hun getuigenis veranderden of verdraaiden. Zelfs jaren later was dat nog het geval. Dus weliswaar geen valse bekentenissen maar steeds wisselende verklaringen. Wat is erger?

Hier heeft de Deventer Moordzaak wel hinder van ondervonden. De politie zou deze verklaringen veel indringender hebben moeten onderzoeken maar heeft dat helaas nagelaten.

Zijn deskundigen wel altijd deskundig?

Ook komen de deskundigen aan bod, uiteindelijk werd het interview gegeven aan het Nederlands Register Gerechtelijke Deskundigen. Hier pleit hij voor registratie van forensische wetenschapsgebieden.

Ook in de Deventer Moordzaak komt statistiek om de hoek kijken. Wat is bijvoorbeeld de kans dat Louwes alle handelingen in de veronderstelde tijd heeft kunnen afronden? Wat is de kans dat het telefoongesprek vanaf de A28 is gevoerd? Wat is de kans dat in twee onafhankelijk veronderstelde briefjes dezelfde bijzondere passage voorkomt?

Of daarmee alle problemen zijn verholpen is zeer de vraag. Wanneer een getuige gespecialiseerd is in gebied A en ter zitting uitspraken mag doen over een aanpalend gebied B waarin hij geen expertise heeft, en dit wordt niet gecorrigeerd, dan zijn we met de registratie niets opgeschoten. Dit heeft zich in de Deventer Moordzaak voorgedaan bij het DNA-onderzoek en het belast de zaak nog steeds.

En zo leren we via een interview de man kennen die aan het herzieningsonderzoek in de Deventer Moordzaak leiding geeft en dat al meer dan 8 jaar doet.

De Veroordeling

Posted on 29 juli 2021 by Redactie

Op 2 september 2021 is de film De Veroordeling voor het eerst te zien in de Nederlandse bioscoop. Eindelijk, want de film had behoorlijk veel last van de coronacrisis. Maar na enkele keren uitstel is het dan zo ver.

De veroordeling

De film zou wel eens een succes kunnen worden met acteur Fedja van Huêt. En ook Pathé doet daar zijn uiterste best voor. Op de webpagina van de film lezen we:

Televisiejournalist Bas Haan (Fedja van Huêt) creëert zijn eigen monster wanneer hij in zijn onderzoek naar de Deventer moordzaak steeds meer in het kamp wordt gezogen van degenen die ‘de klusjesman’ van moord beschuldigen.Een media-hetze is het gevolg waardoor het leven van ‘de klusjesman’ en zijn vrouw verandert in een ware nachtmerrie. Onthutst door deze ‘trial by media’ besluit Bas de complotten te bestrijden met de feiten, maar tot zijn frustratie blijkt de beeldvorming sterker dan de werkelijkheid. Hij gaat tot het uiterste om de waarheid boven tafel te krijgen: is er iemand ten onrechte veroordeeld door de rechter of is er juist sprake van een onschuldig slachtoffer?

Een pakkende tekst maar we hebben niet voor niets een paar zinsneden vet afgedrukt.

Het is een lovenswaardige stap dat Haan besluit complotten te bestrijden met de feiten. Nog daar gelaten op welke complotten wordt gedoeld, vooral die feiten zitten ons dwars.

De feiten

Overal en aan wie het maar wil horen, wordt betoogd dat de film is gebaseerd op het boek van Bas Haan. Maar dat is wel een probleem. Juist dit boek bevat veel fouten en onjuistheden. Zo heeft onder anderen Maurice de Hond de auteur al diverse keren uitgenodigd hierover in debat te gaan, maar deze houdt de boot af.

Ook de website deemzet.nl geeft gedocumenteerd aan waar het in het boek aan schort. Maar net zoals de belastingdienst bij vragen over de toeslagen geen gehoor geeft, zo houdt ook Haan zich muisstil. Kennelijk een beproefd recept.

Ten onrechte veroordeeld

Hier wordt natuurlijk Ernest Louwes bedoeld. Inmiddels is hij tot in hoogste instantie veroordeeld tot een gevangenisstraf van 12 jaar. Sinds 2009 is hij weer op vrije voeten.

Wel loopt al negen jaar een herzieningsonderzoek onder leiding van mr. Aben. Het kan dus nog alle kanten op want lang niet iedereen is ervan overtuigd dat hij op basis van een flinterdun dossier en vele forensische fouten terecht is veroordeeld.

Maar Haan windt er geen doekjes om: Louwes is niet ten onrechte veroordeeld. Sterker nog, bij diverse gelegenheden (DWDD, trailer Deventer Mediazaak) roept hij dat Louwes de moordenaar is. Inderdaad, Louwes is veroordeeld maar of hij ook de moord heeft gepleegd, blijft onbekend. Ook Haan was niet ter plaatse.

Onschuldig slachtoffer

Hier wordt de klusjesman bedoeld. Net zo min als we zeker weten dat Louwes de moord heeft gepleegd, zo weten we ook niet dat de klusjesman niet de dader is. Het gaat dus te ver om hem een onschuldig slachtoffer te noemen. Hij is er in elk geval niet voor veroordeeld en dus heeft hij met elke Nederlander gemeen dat hij onschuldig wordt geacht tot het tegendeel is bewezen.

Maar dat is Haan te zoetsappig. Hij gaat diverse keren in het openbaar veel verder dan deze simpele constatering. Luid en duidelijk roept hij dat de klusjesman ‘geen bal met de zaak te maken heeft’.

Hier overspeelt Haan zijn hand. De klusjesman is vier keer als getuige verhoord, hij was immers een huisvriend van mevrouw Wittenberg. En tijdens een van die verhoren werd hem door de rechercheurs meegedeeld:

Voor aanvang van het verhoor werd aan de getuige medegedeeld dat er door ons ook een aantal vragen in zijn richting zouden worden gesteld die belastend voor hem konden zijn.
Aan de verdachte werd medegedeeld dat hij in die gevallen niet tot antwoorden verplicht was.

Dit is geen kwestie van ‘… helemaal geen bal …’

Fictie dus, maar misschien toch een spannende film

Gezien het voorgaande kunnen we de film dus niet zien als een film die recht doet aan de feiten van de Deventer Moordzaak. Maar er zijn meer films die het met de feiten niet zo nauw nemen en toch een groot succes bleken.

Het is dus niet uitgesloten dat het publiek ademloos naar een spannende film zit te kijken. Het is Fedja van Huêt en andere medewerkers van harte gegund.

NFI had bij vlekje #10 geen oog voor proporties

Posted on 17 juli 2021 by Redactie

Dat kun je wel zeggen over de NFI-onderzoekers die bezig zijn geweest met spoor #10. Zij stelden botweg dat dit spoor bestond uit een bloedvlek van Louwes, want zijn DNA werd aangetroffen.

En verder niets.

Deze conclusie is van twee kanten onjuist.

Véél later werd het electroferogram van spoor #10 beschikbaar gesteld; er bleken drie extra pieken in voor te komen die niet van Louwes afkomstig waren. Dat werd nooit eerder gemeld.

Het bijzondere daarbij was dat deze pieken precies lagen op de plek, waar het profiel van mevrouw Wittenberg de hoogste pieken vertoont. En de pieken waren zo hoog, dat ze volgens Butler – zo ongeveer de aartsvader van de DNA-profilering – niet voor uitsluiting in aanmerking komen. Het waren dus echte pieken.

Kijk je met een vergrootglas, dan zie je nog veel meer kleine piekjes van mevrouw Wittenberg – waarbij één flink grotere. Al deze gegevens werden bewust door het NFI achtergehouden. Het zou anders maar ingewikkeld worden.

Daar komt nog bij dat het profiel van Louwes veel overgewicht in de schaal legt. Het vertoont pieken tot waarden van bijna 4000 RFU. Dat is heel veel, want het bloedvlekje is superklein.

Dat wordt vooral duidelijk, als je kijkt naar andere bemonsterde bloedvlekken van mevrouw Wittenberg. Die lagen tussen de 2000 en 6000 RFU.

Maar deze vlekken waren wel 15 tot 25 x zo groot. Zoveel DNA (4000 RFU) van Louwes kan dus helemaal niet uit zo’n klein vlekje afkomstig zijn. Bij zo’n klein vlekje zou je hooguit 200 RFU mogen verwachten. De details kunnen in een een nogal technisch verhaal worden nagelezen.

Het aangetroffen DNA van Louwes kan dus niet afkomstig van zijn bloed. Maar als het niet van zijn bloed afkomstig is, waar komt het dan wel vandaan?

Zijn DNA is gewoon afkomstig van het speeksel dat al veel eerder, op donderdagmorgen, op de blouse terecht was gekomen toen hij met mevrouw Wittenberg de grafrechten besprak.

Het is in dit verband belangrijk op te merken dat uit een DNA-spoor niet kan worden afgeleid of het van bloed dan wel van speeksel afkomstig is.

Verder is het belangrijk te weten dat speeksel heel rijk is aan DNA, het DNA-gehalte is vergelijkbaar met dat van bloed, blijkt uit meerdere onderzoeken. En je ziet het niet.

Na de moord ging de technische recherche prutsen met het stoffelijk overschot.

Het behandelde de blouse niet volgens de voorschriften waardoor vele bloedvlekjes onbedoeld naar andere delen van de blouse werden overgebracht (contaminatie), hetgeen op fotografisch materiaal eenvoudig kan worden aangetoond.

Deze vlekjes kwam ook terecht op plaatsen waar massief veel speeksel aanwezig was, zie ook de toelichting in de beeldbank, zoals op de plaats van spoor #10.

Er bestaat een eenvoudige en tegelijkertijd doorslaggevende test om het bovenstaande aan te tonen.

Meng het profiel van Louwes met 10% van het profiel van mevrouw Wittenberg. Et voilà, het gevormde profiel komt volledig overeen met spoor #10, zie afbeeldingen 16 en 17.

Een andere eenvoudige test volgens het principe van de blanco-bepaling, waarover je op de middelbare school leert, werd ook achterwege gelaten: gewoon een paar monsters rond spoor #10 nemen en op DNA van Louwes onderzoeken. Dan was je met een paar uurtjes werk klaar geweest.

Kan nog steeds trouwens.

Alles over de Deventer Moordzaak

Posted on 15 juli 2021 by Redactie

Wanneer je geïnteresseerd bent in de Deventer Moordzaak wil je al snel alle details weten. Het meest recente overzicht biedt de website deemzet.nl.

De belangrijkste onderwerpen in dit overzicht worden keurig in rubrieken onderverdeeld: het moment van overlijden, de doodsoorzaak en het motief. Zeker wordt ook veel aandacht besteed aan het alibi van Ernest Louwes.

Het DNA-onderzoek neemt natuurlijk een voorname plaats in. Dat is niet zo vreemd, want de laatste jaren staat dit onderzoek centraal.

Is dit alles? Zeker niet.

Nadat de lezer het overzicht heeft doorgenomen, kan hij/zij in uitgebreide en degelijk gedocumenteerde artikelen – waaronder een verhelderende beeldbank en diverse youtube-video’s – de verantwoording lezen en bekijken.

De website claimt niet de waarheid in pacht te hebben. Over enkele onderdelen wordt door sommige betrokkenen anders gedacht.

Dat neemt niet weg dat bijna iedereen het erover eens is dat na 22 jaar nog steeds enorme twijfel bestaat over de veroordeling van Louwes.

De lezer zal er zeker geen spijt van krijgen dat hij/zij eens rustig alle elementen van de Deventer Moordzaak langsloopt.

Waar blijft de rectificatie van Argos?

Posted on 15 juli 2021 by Redactie

In aflevering 5 van de podcast De Deventer Mediazaak geeft Wanda Waisvisz van 18:04 tot 18:43 min aan, hoe ze Louwes uiteindelijk als dader heeft ontmaskerd.

Deze episode volgt onmiddellijk op de scene, waarin Annegriet Wietsma over de rode rok / de rode jurk / het rode mantelpakje verwarring heeft gezaaid. Die faux pas is al eerder beschreven in Twee halve waarheden is driekwart leugen.

Over de heer en mevrouw Waisvisz zegt Annegriet Wietsma, de maakster van de podcast :

De Waisviszen geven tevens een verklaring hoe het bloed van Louwes in de kraag van de weduwe kan zijn beland.

Vervolgens laat ze Wanda Waisvisz aan het woord:

En toen dacht ik hé, de nagelriemen, daar eet die aan, aan de bovenkant van zijn hand, daar bloedt het dus, niet aan de onderkant, aan de bovenkant. Nou ga je iemand wurgen die een blouse aan heeft met zo’n strook, dus waar komt het bloed? Aan de onderkant van die kraag en daar zit het ook, daar is het ook gevonden.
Toen kon die van ons hoog en laag springen, maar dat wij dit nieuwe bewijs voor ons inderdaad acuut een moment is om te zeggen nu stoppen we met de zaak, want meneer Louwes, die heeft ons eigenlijk voorgelogen, daar komt het op neer, hij is wel degelijk de dader.

Het gaat er dus om, dat de vinger van Louwes gebloed zou hebben aan de bovenzijde, om zo een bloedvlek aan de onderzijde van de kraag te veroorzaken. Of dat zo gegaan kan zijn (dus niet moet zijn, maar kan zijn) valt heel gemakkelijk te controleren. Namelijk met de foto van de vlek op de kraag.

Zou Annegriet dat hebben gedaan?

Nee dus. De vlek zit helemaal niet onder de kraag, maar bovenop de sierkraag. Het hele verhaal klopt niet en dat kan eenvoudig worden gecontroleerd, bijvoorbeeld hier in de beeldbank.

Dat hadden de Waisviszen natuurlijk ook moeten doen. Maar die omissie zou je nog kunnen wijten aan hun inmiddels vergevorderde leeftijd.

Maar Wietsma? Een journaliste van het onderzoeksprogramma Argos? Ze heeft de genoemde website geraadpleegd, dat bewijst de podcast.

Toch liet ze deze verkeerde voorstelling van zaken begaan. Het is een lekker verhaal maar helaas weer niet waar.

Waar blijft de rectificatie van Argos?

Twee halve waarheden is driekwart leugen

Posted on 13 juli 2021 by Redactie

De podcast De Deventer Mediazaak van Annegriet Wietsma maakt een uitvoerig nummer van een dagboekfragment, dat de familie Waisvisz alsnog had opgedoken.

Hier het bericht, zoals dat door De Telegraaf naar buiten werd gebracht:

Op de witte blouse die Jacqueline Wittenberg droeg toen ze ‘s avonds om het leven werd gebracht, is alleen het DNA van Louwes en van het slachtoffer zelf aangetroffen. Louwes heeft zich er altijd op beroepen dat de overdracht van zijn genetisch materiaal op de blouse tijdens een zakelijk contact overdag moet hebben plaats gehad. Maar in zijn dagboek rept de fiscaal jurist helemaal niet over een witte blouse. Hij is er vrijwel zeker van dat de weduwe die ochtend een rode jurk droeg, zo schrijft hij. Het zou volgens hem ook een rood mantelpak kunnen zijn geweest, maar daar paste volgens derden het type blouse niet bij dat de weduwe ‘s avonds aan had. Ze zou bij het mantelpak ongetwijfeld een truitje hebben gedragen, zeggen directe vriendinnen van het slachtoffer.

Bij Annegriet komen we de optie mantelpak helemaal niet meer tegen. We stellen eerst vast dat we het hebben over een verklaring van Louwes. Als hij zegt niet met zekerheid te kunnen stellen of het een jurk of een mantelpak was en je laat dit weg, dan is er sprake van een eerste halve waarheid. Daarachter gaat een waarheid als een koe schuil: Louwes heeft geen verstand van dameskleding.

Dan kun je nog stellen, dat het mantelpak er niet toe doet, want dat hebben die directe vriendinnen van het slachtoffer verklaard. O, is dat zo? Bij welke gelegenheid dan wel? En over welke vriendinnen hebben we het dan?

Uit het tactisch journaal, de enige betrouwbare bron in dit verband, kun je drie directe vriendinnen ‘definiëren’.

Dat zijn:

Bij de eerste vriendin ging mevrouw Wittenberg elke week op zaterdag koffie drinken. Zij is met naam en toenaam in het tactisch journaal terug te vinden. Maar ze is niet gehoord door de recherche.

Een andere vriendin ontmoette mevrouw Wittenberg wekelijks op de markt van Diepenveen. Met deze vriendin had ze in de week na haar vervroegde overlijden nog een koffieafspraak staan.

Dit was zo duidelijk een vriendin dat de groenteman van de markt van Diepeveen deemzet.nl op de vriendschap attendeerde. Ze staat met naam en toenaam in het tactisch journaal genoemd, evenals de opmerking dat de recherche haar (nog) niet heeft gesproken. Overigens is deze vriendin inmiddels overleden.

De weduwnaar berichtte deemzet.nl nog dat zij zich bij de recherche had gemeld en nul op het rekest had gekregen. Nog een saillant detail: ze bekleedde een vertrouwensfunctie bij de gemeente en had wellicht meer dan enig andere vriendin inzicht in het dagelijks leven van mevrouw Wittenberg.

Een derde vriendin is de bridgepartner van mevrouw Wittenberg. Haar heeft de recherche wel gesproken, in de avond van 25 september. Hierover staan zes nietszeggende regels in het tactisch journaal en later volgen nog vier regels, omdat ze een opmerking over de klusjesman had gemaakt. Nergens iets over kleedgewoonten.

Die onbenoemde vriendinnen vormen een tweede halve waarheid.

Dus op dit punt aanbeland kunnen we al spreken over driekwart leugen, maar het wordt nog erger.

Voor zover valt na te gaan, zijn de opmerkingen van de huishoudster over de kleding van mevrouw Wittenberg nog het meest concreet (26-01-2004 rechtszitting Den Bosch):

Volgens mij droeg mevrouw Wittenberg op die bewuste ochtend een rok met een witte blouse. Als werkkleding droeg mevrouw Wittenberg normaliter een donkerblauwe broek, een witte blouse en een rode trui. De broek was steeds dezelfde. Ze had meerdere witte blouses, ook met een streepje. Ook droeg ze wel eens een lang, rood vest.
Tegenover de rechter-commissaris heb ik verklaard dat ik me herinnerde dat er op 23 september 1999 een rok met knopen aan de zijkant klaar hing. Het is echter zo dat mevrouw Wittenberg die rok al aan had. Het kan zijn dat die rok rood van kleur was, maar daar ben ik niet zeker van.

En dan kunnen we dus wel van driekwart leugen spreken. En bepaald geen leugen om bestwil.

Had Annegriet Wietsma, de maakster van de Argos-podcast, dit kunnen weten? Wel, naar haar eigen zeggen voer ze blind op Bas Haan. Diens boek diende immers als het fundament van haar podcast?

Bas Haan beroemt zich op zijn dossierkennis in deze zaak. Maar die had haar ook in deze kwestie niet geholpen.

Ernstige blunders in 3 categorieën

Posted on 12 juli 2021 by Redactie

In de Deventer moordzaak is vanaf de eerste dag heel veel misgegaan. In 2019 sprak advocaat-generaal mr. Aben over blunders. Maar die zijn niet allemaal even belangrijk.

Wanneer je de belangrijkste blunders (want het zijn er nogal wat) op een rij zet, kun je drie categorieën onderscheiden.

Blunders in een moordzaak als deze zijn natuurlijk altijd uit den boze. Sommige hebben gelukkig alleen in de beginfase een grote rol gespeeld maar zijn inmiddels irrelevant geworden want ze hebben geen consequenties meer. Deze blunders delen we in in categorie 3.

Categorie 2 bevat de blunders die in de beginjaren doorslaggevend waren, maar inmiddels hebben hun consequenties aan belang ingeboet. Ze zijn nog wel steeds belangrijk, maar zijn voorbij gestreefd door de blunders in categorie 1.

Er zijn blunders die al in het begin van de moordzaak erg belangrijk waren, maar hun consequenties zijn nog steeds erg groot, zelfs bepalend voor de afloop. Ze worden ingedeeld in categorie 1,

Hierna zullen we een aantal blunders (maar lang niet alle) noemen en aangeven in welke categorie ze moeten worden ingedeeld.

Categorie 3 (ook wel belangrijk)

Het Mes
In deze categorie staat Het Mes natuurlijk met stip bovenaan. Weliswaar gevonden op 1 km van de plaats delict (‘op korte afstand’ volgens de officier van justitie) op een onmogelijke plek, zonder sporen. Toch was dit mes volgens het OM jarenlang het vanzelfsprekende moordwapen.
Later bleek dit mes helemaal niets met de moord te maken hebben en een dergelijke gang van zaken kun je toch wel een blunder noemen.

Het 2e en 3e mes
Het OM was zeer overtuigd van Het Mes als moordwapen. Ondanks deze overtuiging liet het gedurende het onderzoek ook nog een tweetal andere messen onderzoeken met hetzelfde resultaat. Een blunder herhalen is ook een blunder. Maar ook deze blunder heeft geen consequenties meer.

Fraude geurproef
Hoewel er in de podcast De Deventer Mediazaak nauwelijks over wordt gerept, sjoemelde de politie met de geurproeven: procedures werden willens en wetens niet gevolgd, valse handtekeningen werden onder rapporten gezet. Dit gebeurde jarenlang onder de ogen van het OM in duizenden zaken. Dan mag je toch wel van een blunder spreken? Maar ook deze blunder speelt nu in de moordzaak geen rol meer. Verontrustend en irritant blijft die wel.

Wel of geen financieel motief?
Toch wel beschamend wanneer het hof in Den Bosch een financieel motief vrijwel uitsluit, terwijl dit voor politie en OM jarenlang een vaststaand gegeven was. Testamenten, het openen van een rekening bij SNS-bank, executeur-testamentair, financieel adviseur, nou dan weet je het wel, dacht de politie. Jarenlang was dit motief een driver voor de politie. Dan mag je dit toch wel een blunder noemen, al heeft deze nu geen consequenties meer.

Categorie 2 (belangrijk)

Geen reconstructie
Elke televisiekijker weet hoe belangrijk een reconstructie is bij een moord. In de Deventer Moordzaak heeft een reconstructie nooit plaatsgevonden hoewel er meer dan alle reden toe was. Waar had de moord plaatsgevonden, hoe is het lichaam versleept, hoe ging de dader te werk bij het toebrengen van de messteken? Niets van dat alles. Zo bleven vele belangrijke vragen onbeantwoord. Ook nu nog is de gang van zaken van belang.

Schouwarts mocht zijn werk niet doen
En kon dus het tijdstip van overlijden niet nauwkeurig schatten. Een blunder van de eerste orde. Hierdoor bleef het onduidelijk of de moord op donderdagavond had plaatsgevonden of een etmaal later. Voor de alibi’s van doorslaggevend belang, niet alleen voor Louwes maar natuurlijk ook voor de ‘klusjesman’. De consequenties van deze blunder zijn nog steeds voelbaar, maar er kan weinig meer aan worden gedaan.

Geen professioneel tactisch onderzoek
Natuurlijk is niet alle onderzoek slecht uitgevoerd maar de politie heeft bij het tactisch onderzoek behoorlijke steken laten vallen. Onderzoek in de keuken was ondermaats. Op donderdag gekochte levensmiddelen konden niet meer in de woning worden aangetroffen; of wanneer werd het chemisch afval afgehaald (van belang vanwege de aantekening op een kalender). Tot op de dag van heden is het onduidelijk wat professioneel uitgevoerd onderzoek had kunnen opleveren.

Categorie 1 (ontzettend belangrijk)

Pantalon en vest van slachtoffer zoek
Zoek! In een moordzaak!
Met name het vest was van groot belang vanwege eventuele DNA-sporen en het had veel kunnen verklaren, maar nee, zoek!
Mr. Aben noemt dit in zijn interview met De Stentor in 2019 een blunder.
Ja, hoe zou hij het anders moeten noemen?
Nee, deze blunder zou geen gevolgen hebben gehad voor het onderzoek, vond hij ook.
Misschien wel, misschien niet, maar een Blunder in de buitencategorie is het in een zaak waar de verdachte uiteindelijk werd veroordeeld tot 12 jaar gevangenisstraf.

Mishandeling van een blouse
DNA-onderzoeken zijn sedert 1999 aanzienlijk verfijnd, maar ook toen al was het zaak heel voorzichtig en volgens protocollen om te gaan met bewijsmateriaal dat op DNA moet worden onderzocht.
Worden deze gulden regels met voeten getreden, dan is het materiaal waardeloos. Sporen kunnen van de ene plek naar de andere worden ‘gekopieerd’. Sporen verschijnen op plaatsen waar ze eerder niet werden aangetroffen. Wat moet je dan nog met het onderzoek?
En de blouse in de Deventer Moordzaak is zeker niet volgens protocol behandeld, zo wijzen sporen uit. Sterker nog, de blouse is zelfs een tijdlang zoek geweest en bleek veel later ergens in een envelop te zijn teruggevonden. Wat in de tussentijd met de blouse is gebeurd, was niet te achterhalen. Maar dat zat wel snor, zo overtuigde het OM de raadsheren.
Op deze blouse werd het DNA-onderzoek uitgevoerd. Het kan niet anders dan dat het NFI nu het schaamrood op de kaken krijgt, wanneer ze terugkijken op deze onprofessionele handelwijze.
Toch werd Louwes hierop veroordeeld.

Timing-advance gegevens niet (of te laat) opgevraagd
Tot een paar jaar geleden werd de verklaring van Louwes dat hij vanaf de A28 naar mevrouw Wittenberg had gebeld, leugenachtig genoemd. Jarenlang was voor het OM het Telefoontje de belangrijkste aanwijzing van Louwes’ leugenachtig gedrag en dus schuld.
Dat konden politie en OM gemakkelijk zeggen want ze hadden de timing-advance gegevens niet of te laat bij KPN opgevraagd. Hadden ze dat maar wel gedaan. Dan hadden ze vrij nauwkeurig Louwes’ locatie tijdens het telefoontje kunnen vaststellen. Dat had een boel ellende voorkomen.
Een ‘recent’ rapport van TNO concludeert dat Louwes’ relaas wel mogelijk is. Wat mr. Aben in zijn herzieningsonderzoek met deze conclusie doet, is onduidelijk. In het interview met De Stentor noemt hij de kans daarop 5%, wat voor het verweer van Louwes behoorlijk veel is.
Afwachten dus, ook na meer dan 9 jaar onderzoek.

‘De Schoft van de Deventer Moordzaak’

Posted on 8 juli 2021 by Redactie

Op 7 juli is de 10-delige podcast De Schoft van de Deventer Moordzaak van Maurice de Hond te beluisteren en deels te bekijken. Deze podcast is een reactie op de 6-delige podcast De Deventer Mediazaak die in januari bij Argos verscheen.

Het verschil tussen beide podcasts kan niet groter zijn.

In een serie interviews van de voormalige parlementair journalist Pim van Galen met Maurice de Hond geeft De Schoft veel feitelijke informatie over de ins en outs van de veelbesproken moordzaak. Van Galen maakt het De Hond zeker niet makkelijk.

Zowel Van Galen als De Hond en Prof. Ton Derksen (in de epiloog) hebben geen ander belang dan het streven naar – in hun ogen – gerechtigheid. Klopt het dossier wel, hoe erg zijn de blunders in deze zaak, welke zijn de gevolgen en was de veroordeling van Louwes eigenlijk wel terecht? Ze geven voortdurend blijk van hun objectiviteit en onafhankelijkheid.

Zeker Prof. Derksen is dat aan zijn stand verplicht.

De Deventer Mediazaak daarentegen gaat niet zozeer over de moordzaak zelf maar claimt de rol van de media daarin aan de kaak te stellen. Ook dat is niet juist, de podcast is in feite slechts een kruistocht tegen De Hond. Hij bevat aantoonbare fouten en onzorgvuldigheden, maar de maakster Annegriet Wietsma zegt hierover in een tweet:

… Graag wil ik nogmaals benadrukken dat het fundament voor dit project ligt bij de analyse van @bas_haan over de rol van de media, zie ‘De Deventer Moordzaak, het complot ontrafeld’ …

De Hond stelt dat dit boek meer dan 100 fouten en onzorgvuldigheden bevat en heeft Haan meermalen gevraagd daarover met hem in debat te gaan. Maar de onderzoeksjournalist geeft steeds niet thuis. Jammer, want zo’n debat zou veel duidelijk hebben kunnen maken.

In de Mediazaak krijgt de ‘klusjesman’ bijna zes afleveringen lang de gelegenheid te jeremiëren over wat hem door De Hond is aangedaan. Inderdaad, deze heeft de klusjesman aangewezen als de dader. Dat had hij volgens de rechter niet mogen doen en hij is daarvoor veroordeeld tot 2 maanden voorwaardelijke gevangenisstraf en een geldboete.

Dus de ‘klusjesman’ heeft zeker reden tot klagen, maar dat ontslaat de maakster van de Mediazaak niet van de plicht zich aan de feiten houden. En dat doet ze vaak niet.

En Haan? Is hij wel zo objectief?

Dat is belangrijk omdat Wietsma zo zwaar leunt op zijn boek.

Al in januari 2019 meldde hij in DWDD dat zijn boek zou worden verfilmd (De Veroordeling) maar gaat hij ook en passant los op zijn opponent die hij bij herhaling een veroordeelde crimineel noemt.

Dat is schieten met een kanon en Haan onwaardig. De Hond is geen lid van een criminele organisatie, heeft geen grootschalige fraude gepleegd en is ook niet betrokken bij een liquidatie. Niets van dat alles. Hij kijkt anders tegen de moordzaak aan en heeft daarbij een fout gemaakt. Dat is het.

Afgelopen januari in een trailer van de Mediazaak kan Haan zich opnieuw niet beheersen. Ook vergeet hij niet op twitter zijn film te pluggen.

Objectief?

N.B. Zowel Wietsma als Haan zijn volgens De Hond uitgenodigd voor hun reactie in De Schoft. Opnieuw zonder resultaat, terwijl het toch gaat over een gevangenisstraf van 12 jaar.

Moet Argos blij zijn met podcast Deventer Mediazaak?

Posted on 6 juli 2021 by Redactie

Wie de naam Argos hoort, denkt terecht aan de vele radioprogramma’s met gedegen feitenonderzoek. Het zijn meestal belangrijke onderwerpen die worden behandeld en de conclusies zijn vaak schokkend.

Om die reden halen de programma’s van Argos regelmatig de nationale pers en – dat is opvallend – niemand vraagt zich af of het wel klopt wat in die programma’s te berde wordt gebracht. Argos heeft in de loop der jaren een enorme reputatie opgebouwd. De onderzoeken zijn onafhankelijk, objectief, diepgravend en gedetailleerd en dus wordt nooit aan de resultaten getwijfeld.

Maar begin dit jaar gebeurde er iets bijzonders.

Bij Argos verscheen de podcast De Deventer Mediazaak.

Eerst wat over de titel want die is al opvallend.

De Deventer Moordzaak houdt in Nederland al 22 jaar de (juridische) gemoederen bezig en nog steeds is die niet definitief ten einde gebracht. De podcast De Deventer Mediazaak evenwel gaat voornamelijk over de rol van de media in deze zaak.

Hoewel de podcast dus niet over de moordzaak zelf gaat, maar voornamelijk over de rol van de media daarin, wordt door de keuze van de titel wel nadrukkelijk een link gelegd met de naam van een moordzaak die bijna iedere Nederlander kent.

Men kan hiervoor wel begrip opbrengen omdat een titel De rol van de media bij nepnieuws ongetwijfeld niet dezelfde aandacht zou hebben getrokken.

De Deventer Mediazaak gaat dus over de rol van de media. Tenminste, dat suggereert de titel.

Maar in werkelijkheid komen de media in de zes afleveringen van de podcast maar sporadisch aan de orde. De pijlen zijn niet op de media gericht maar vooral op Maurice de Hond. De Mediazaak is vooral één lange aanklacht tegen Maurice de Hond.

De luisteraars hebben dat ook zo begrepen, gezien de gebruikelijke reacties in zijn richting op twitter.

De titel is dus eigenlijk dubbel misleidend: de podcast gaat niet echt over de moordzaak en gaat ook nauwelijks over de media.

De maakster van de podcast, Annegriet Wietsma, wordt na het verschijnen al snel verweten dat ze de waarheid op veel plaatsen geweld aandoet. Ze mag dan wel een zekere overtuiging hebben over de ‘kwalijke’ rol van Maurice de Hond, maar in een dergelijk journalistiek onderzoeksproject (onder de paraplu van Argos) moeten de feiten wel kloppen. En dat is aantoonbaar niet het geval.

Maar zij reageert nauwelijks of niet op deze aantijgingen en dat op zich is al opmerkelijk. En als ze al reageert is dat niet rechtstreeks. Zo laat ze in een tweet plotseling weten:

… Graag wil ik nogmaals benadrukken dat het fundament voor dit project ligt bij de analyse van @bas_haan over de rol van de media, zie ‘De Deventer Moordzaak, het complot ontrafeld’ …

Lijkt dit niet erg op het afschuiven van verantwoordelijkheid? Zo van: als er onjuistheden in mijn podcast voorkomen, moet je bij Bas Haan zijn, niet bij mij?

En zo komen we bij de inhoud van de podcast.

In de afgelopen 22 jaar hebben velen De Deventer Moordzaak tot in detail bestudeerd en hun conclusies zijn zeker niet altijd eensluidend. Een kenmerk van goed onderzoek, zou je zeggen. Maar hun onderzoeksresultaten komen in De Deventer Mediazaak niet of nauwelijks aan bod.

Dat is opmerkelijk.

De analyse van Bas Haan mag dan wel het fundament van het project zijn maar hoe zit het dan met belangrijke andere bronnen, want een onderzoek als dit baseer je toch niet op één boek van slechts één persoon?

Een zo’n bron is het boek Leugens over Louwes van Prof. Ton Derksen die een grote reputatie geniet vanwege zijn prominente rol in de zaak Lucia de Berk en ook in De Deventer Moordzaak een wetenschappelijke aanpak kiest. Zo worden vele, vele pagina’s besteed aan referenties en bevat het vele noten.

Maar op een paar quotes na komen zijn bevindingen nauwelijks in de podcast voor en, nog belangrijker, ook blijkt niet dat de maakster goed kennis heeft genomen van zijn boek.

Er is nog een andere bron die ook zeker niet had mogen ontbreken. Al sedert 2011 is een imposante website deemzet.nl opgebouwd, waarin de moordzaak tot in de kleinste details (onder andere het DNA-onderzoek is bekend) wordt onderzocht. Ook deze bron is niet merkbaar gebruikt, zo tonen diverse onvolkomenheden aan.

Dus nee, voor een gedegen onderzoek heeft Annegriet Wietsma aan één fundament blijkbaar meer dan voldoende.

En dat brengt ons op de schrijver van dat fundament, Bas Haan. Is deze journalist wel zo’n objectieve bron?

In januari 2019 kondigde hij in De Wereld Draait Door de film De Veroordeling aan die is gebaseerd op zijn boek uit 2009. De film zou in 2020 in de bioscoop uitkomen, maar daar stak Covid-19 een stokje voor. De première werd uitgesteld naar voorjaar 2021, maar ook die ging niet door. Inmiddels is de verschijningsdatum vastgesteld op 2 september 2021.

Zou het toeval zijn dat de podcast De Deventer Mediazaak begin januari 2021 vlak voor de toen nog geplande première van de film in een trailer wordt aangekondigd? Weliswaar is Annegriet Wietsma de maakster maar ook in deze trailer meldt Bas Haan zich meer dan nadrukkelijk en opnieuw gaat hij tussen de bedrijven door los op Maurice de Hond.

Inmiddels is zijn favoriete uitspraak: Maurice de Hond is een veroordeelde crimineel.

Ook zal het geen toeval zijn dat Annegriet Wietsma te gast is in Het Perstribunaal in De Deventer Mediazaak. Natuurlijk ook nu weer samen met onderzoeksjournalist Bas Haan en ook deze keer wordt niet vergeten de film De Veroordeling te pluggen (“… wiens boek is verfilmd …”).

Wanneer je deze gebeurtenissen en feiten terugleest, dan kun je je afvragen waar Argos (dat “onderzoekt en duidt”) in verzeild is geraakt.

Een podcast van Argos wordt bestookt vanwege de vele feitelijke onvolkomenheden en fouten, maar de maakster reageert niet.

Een podcast van Argos raakt via trailers betrokken bij het pluggen van de commercieel uitgebrachte film De Veroordeling.

Een podcast van Argos wordt gebruikt door een onderzoeksjournalist die zijn haat tegen Maurice de Hond herhaaldelijk niet kan bedwingen en die waar en wanneer mogelijk deze een veroordeelde crimineel noemt. Een onderzoeksjournalist die niet wil ingaan op de vele vastgestelde fouten in zijn boek en dus ook in de podcast (zie het interview in DWDD uit 2019).

Een podcast van Argos waarin de goede tradities van goed onderzoek categorisch terzijde worden geschoven.

De vraag is dus gerechtvaardigd: Moet Argos blij met de podcast De Deventer Mediazaak?

Bas Haan verlaagt zich tot schelden

Posted on 23 juni 2021 by Redactie

Bas Haan kan het niet laten. Elke keer wanneer Maurice de Hond ter sprake komt, begint hij te schelden: “Maurice de Hond is een veroordeelde crimineel”. Zijn afkeer van ‘de opiniepeiler’ moet wel heel diep zitten.

Het is duidelijk dat beide heren verschillend naar de Deventer Moordzaak kijken en dat zou op een zakelijke manier moeten kunnen, zou je verwachten.

Inderdaad heeft Maurice de Hond een faux pas begaan. Hij mocht Michael de Jong niet als schuldige aanwijzen, zo heeft de rechter bepaald. Hij is daarvoor veroordeeld tot 2 maanden voorwaardelijk.

En dat is dat.

Maar Haan kan het niet opbrengen zakelijk over de zaak zelf te spreken.

Dat hij De Hond ook als persoon aanspreekt, is geen probleem. Deze is een publieke figuur die alleen al om die reden tegen een stootje moet kunnen.

Maar wat een diepgewortelde persoonlijke afkeer moet Haan van De Hond hebben dat hij zich geregeld niet kan inhouden en begint te schelden.

Schelden begint waar argumenten ophouden.

Maar Haan kan het dus niet laten, zo ook nu weer.

Na de podcast de Deventer Mediazaak (een soort trailer van de film De Veroordeling) die nauwelijks over de media gaat maar waarin De Honds hoofd op het hakblok wordt gelegd, reageert Maurice de Hond met een eigen ‘keurige’ podcast: Maurice de Hond, de schoft van de Deventer Moordzaak.

De gekozen vorm is een gesprek van De Hond met een gerespecteerde, objectieve oud-journalist Pim van Galen. Heel veel onderwerpen komen aan bod en beiden blijven bij de feiten. Geen gescheld, geen steken onder water, maar het bespreken van de Deventer Moordzaak zoals De Hond die ziet.

De reactie van Haan is voorspelbaar.

In een tweet schrijft hij:

#TrueCrime Oud collega van me in gesprek met een veroordeelde crimineel.

Nog afgezien van de taalfout – daar heeft Haan wel vaker last van – vraagt de lezer zich toch wel af: is schelden nu echt het enige dat Haan te berde kan brengen? Opnieuw het vertrouwde veroordeelde crimineel en voor de gelegenheid aangevuld met de hashtag TrueCrime.

Ja, daar lijkt het inderdaad op. Maar het is wel het niveau van het schoolplein.

Wat vindt de ACAS ervan dat onderzoek al 9 jaar duurt?

Posted on 20 juni 2021 by Redactie

De ACAS (Adviescommissie afgesloten strafzaken) adviseerde in 2014 diverse aspecten van de Deventer moordzaak onderwerp te maken van een herzieningsonderzoek. Zou de commissie toen hebben voorzien dat dit meer dan 8 jaar zou duren?

In een brief van 12 pagina’s verwijst de commissie onder andere naar het onderzoek dat in de website deemzet.nl is gerapporteerd.

Deze website is een bron van gedetailleerde en bijna wetenschappelijk onderbouwde informatie over de Deventer moordzaak en staat inmiddels bijna bekend als de Vraagbaak Deventer Moordzaak.

Zo schrijft de commissie op pagina 8:

In deze passage gaat het over een belangrijk aspect: is het slachtoffer eigenlijk wel op donderdagavond vermoord, wat steeds stilzwijgend en zonder bewijs werd aangenomen? Of is de moord een dag later gepleegd, laat op de vrijdagavond?

Dat is natuurlijk extra belangrijk vanwege de gevolgen voor diverse alibi’s en het spreekt dus bijna vanzelf dat de commissie adviseert dit aspect nader te onderzoeken.

Ik zal hier niet de brief van de ACAS bespreken maar volsta ermee te melden dat de commissie eenzelfde advies uitbrengt over diverse andere aspecten van de Deventer moordzaak.

Wel wil ik in dit verband de aandacht vestigen op iets anders: de ongehoord lange duur van het herzieningsonderzoek door mr. Aben.

Het is om diverse redenen niet fatsoenlijk een dergelijk onderzoek zo lang te laten voortduren terwijl het een overzichtelijke vraagstelling kent. Veel complexere projecten worden in een aanzienlijk kortere tijd voltooid. Het duurt en duurt en niemand weet wanneer het onderzoek zal worden afgerond.

Er is bij velen een gelatenheid opgetreden die schadelijk is voor het vertrouwen van de burger in de rechtspraak.

De vraag is dus meer dan gerechtvaardigd wat de ACAS van deze gang van zaken vindt.

Was zij zich er in 2014, toen zij haar advies uitbracht, van bewust dat dit wel eens een heel lang onderzoek zou kunnen worden, dat het misschien wel eens langer dan negen jaar zou kunnen duren?

Ik ben ervan overtuigd dat de ACAS deze gang van zaken niet heeft voorzien en zelfs niet heeft kunnen voorzien.

De duur van dit herzieningsonderzoek is enig in haar soort. Vrijwel zeker heeft de commissie een dergelijke lange duur niet eens beseft en heeft, gezien vergelijkbare zaken in het verleden, onbewust gedacht aan een duur van een, misschien in het uiterste geval twee jaar.

Daarom zou het de ACAS sieren zich hierover uit te spreken.

Bijvoorbeeld dat zij afkeurt dat een door haar geadviseerd onderzoek zo lang voortduurt dat het bijna opzet lijkt. Dat zij afkeurt dat haar advies wel in theorie maar feitelijk niet wordt gehonoreerd.

Inderdaad, dat zou de ACAS sieren.

Hoge Raad*

Posted on 8 juni 2021 by Redactie

De Hoge Raad behandelt herzieningsverzoeken maar is daarin terughoudend. Het recht heeft op diverse niveaus zijn loop gehad en dat is dan dat. Wanneer een herziening wordt gevraagd, kijkt eerst een advocaat-generaal ernaar.

De advocaat-generaal bij de Hoge Raad dient als een soort buffer tussen de verzoeker van een herziening en de Hoge Raad die zo’n herziening moet beoordelen. Deze procedure voorkomt dat de Hoge Raad a priori kansloze verzoeken in behandeling moet nemen.

Een herzieningsverzoek kan worden gedaan door de veroordeelde; een advocaat-generaal beoordeelt (namens de procureur generaal bij de Hoge Raad) het verzoek en schrijft een conclusie (advies aan de Hoge Raad).

Ook is het mogelijk dat een advocaat-generaal een herzieningsonderzoek doet alvorens een verzoek daartoe wordt gedaan. Dit onderzoek kan bijvoorbeeld worden geadviseerd door de Adviescommissie afgesloten strafzaken (ACAS), maar hij kan zo’n onderzoek ook eigener beweging beginnen.

De Deventer moordzaak heeft een tumultueus verleden. Diverse gerechtshoven, hoger beroepen, cassaties en herzieningen hebben gedurende de afgelopen 22 jaar de revue gepasseerd en dat is zeker niet alledaags.

Op dit moment doet advocaat-generaal mr. Aben (nog steeds) onderzoek in deze slepende zaak.

Op 21 januari 2014 adviseert de ACAS de procureur-generaal bij de Hoge Raad onderdelen van de zaak nog eens nader te bekijken. Bijvoorbeeld over het volgende onderwerp eindigt de commissie haar verzoek:

… een patholoog-anatoom de vraag voor te leggen in hoeverre en hoe nauwkeurig een overlijdenstijdstip kan worden vastgesteld aan de hand van gegevens als lijk-stijfheid en lijkvlekken.

Op 20 maart 2013 had Louwes’ advocaat mr. G.J. Knoops al een dergelijk verzoek ingediend bij de procureur-generaal bij de Hoge Raad.

We zijn nu bijna 8 jaar verder en het land wacht samen met Ernest Louwes op de resultaten van dit onderzoek.

Maar die blijven uit, ook nadat PvdA-kamerlid Attje Kuiken meer dan twee jaar geleden hierover Kamervragen stelde aan minister Grapperhaus. Deze stelde de vragenstelster gerust. Heel binnenkort zou het onderzoek zijn afgerond.

Een half jaar later deed advocaat-generaal iets bijzonders. Hij liet zich over de Deventer Moordzaak interviewen door De Stentor.

Hij gaf toe dat er blunders en missers waren geweest, sprak uit dat hij daarbij geen opzet vermoedde (pfff!) en dat een Amsterdams cold case team zou kijken naar bijvoorbeeld het DNA-bewijs. En dan zou het onderzoek zijn afgerond.

Dit ontzettend trage proces voltrekt zich niet alleen onder de ogen van de geïnteresseerde burger maar ook van de procureur-generaal en de president van de Hoge Raad, niet de eersten de besten.

Dit artikel gaat dus duidelijk niet over de (on)schuld van Louwes of iemand anders. Het gaat over de ongekend trage afhandeling van een juridisch onderzoek.

Nee, iedereen zou zich er ongerust over moeten voelen dat een in feite eenvoudig onderzoek niet in 8 jaar wordt afgerond. Vergelijk dit onderzoek met echt complexe projecten die soms in een paar jaar of nog sneller zijn afgerond.

En dat niemand, zelfs niet de president of de procureur-generaal van de Hoge Raad, zich hierover uitspreken.

* De schrijver van dit artikel is niet juridisch geschoold en dus niet altijd op de hoogte van de precieze termen en procedures.

‘De Veroordeling’ berust op drijfzand

Posted on 3 juni 2021 by Redactie

De film De Veroordeling komt later in september alsnog in de bioscoop. Spannend voor de makers: wat zal er eerst zijn, de film of de uitkomst van het herzieningsonderzoek van mr. Aben?

Gezien het moordende tempo van Abens onderzoek hoeven de makers van de film zich niet al teveel zorgen te maken.

Wat weten we over de film die eigenlijk vorig jaar zou verschijnen maar door de corona-pandemie zoveel vertraging opliep? Binnenkort zal hij daadwerkelijk te zien zijn. Op de website van Pathé valt te lezen dat de release van de film op 2 september 2021 zal zijn.

Hoe kondigt Pathé de film aan?

Televisiejournalist Bas Haan (Fedja van Huêt) creëert zijn eigen monster wanneer hij in zijn onderzoek naar de Deventer moordzaak steeds meer in het kamp wordt gezogen van degenen die ‘de klusjesman’ van moord beschuldigen.

Een cryptische aankondiging die geen rush op de bioscoopzalen zal veroorzaken, maar zo te lezen lijkt de film over de Deventer moordzaak te gaan.

Maar dat is schijn. Deze geruchtmakende zaak die de gemoederen al 22 jaar bezighoudt, is slechts een vehikel. Het boek gaat grotendeels over de rol van Maurice de Hond die de ‘klusjesman’ aanwees als de echte dader. De rechter vond dit onrechtmatig en veroordeelde hem daarvoor.

De filmbezoeker wordt dus eigenlijk op het verkeerde been gezet. Hij denkt dat de film over de Deventer moordzaak gaat: over de vele blunders (ook volgens advocaat-generaal Aben), over het onderzoek door TNO naar het mobiele netwerk, het nieuwe DNA-onderzoek, de nieuwe post mortem inzichten vastgelegd in diverse processen verbaal, een zeer waarschijnlijk onschuldige Louwes. Maar niets van dit alles.

Hij krijgt een jacht op Maurice de Hond voorgeschoteld.

De vrijwel ongewijzigde herdruk van Haans boek De Deventer moordzaak (2020) lijdt aan hetzelfde manco. Daar is al veel over geschreven. Niet zo gek, want de film is gebaseerd op dit boek. Op de voorkaft staat te lezen: ‘Nu verfilmd als De Veroordeling’. Inderdaad, het boek gaat maar zeer ten dele over de Deventer moordzaak en bevat vele fouten, maar de associatie met deze moordzaak verkoopt wel beter.

De Deventer moordzaak van Bas Haan gaat over een van de langstlopende en meest omstreden Nederlandse strafzaken. Verfilmd als De Veroordeling met Fedja van Huêt in de hoofdrol.

Als teaser voor de film De Veroordeling ziet eerder dit jaar een podcast het licht: de Deventer mediazaak. Gemaakt door Annegriet Wietsma, met een dikke vinger in de pap van Bas Haan.

Er wordt niet vergeten te noemen dat het over de Deventer moordzaak gaat, want de naamsbekendheid van deze zaak is groot. Wanneer de podcast de titel De rol van de media en nepnieuws zou hebben gekregen, zou er geen Haan naar hebben gekraaid. Maar dit terzijde, marketing is een vak.

Maar verder dekt de titel van de podcast de inhoud al wat beter. Hoewel, het lijkt erop dat de media in het verdachtenbankje zitten, maar de luisteraar komt er al gauw achter dat het voornamelijk Maurice de Hond is die op de korrel wordt genomen.

De luisteraars is dat zeker niet ontgaan. De reacties, bijvoorbeeld op twitter, hebben het dan ook nauwelijks over de media. Het is Maurice de Hond die van velen de volle laag krijgt. Ach, we kennen dit type reacties op de social media wel.

Maar er zijn ook andere, serieuzere reacties. Weliswaar veel minder, dat moet worden toegegeven. Maar zeker niet onbelangrijk.

De maakster van de podcast, Annegriet Wietsma, krijgt het verwijt dat de waarheid op veel plaatsen geweld wordt aangedaan. Ze mag dan wel een zekere overtuiging hebben over de kwalijke rol van Maurice de Hond, in een dergelijk journalistiek onderzoeksproject (onder de paraplu van Argos) moeten de feiten wel kloppen. En dat is aantoonbaar niet het geval.

Annegriet Wietsma reageert op deze aantijgingen niet rechtstreeks, maar laat dan plotseling in een tweet weten:

… Graag wil ik nogmaals benadrukken dat het fundament voor dit project ligt bij de analyse van @bas_haan over de rol van de media, zie ‘De Deventer Moordzaak, het complot ontrafeld’ …

Lijkt dit op afschuiven van verantwoordelijkheid? Als er onjuistheden in mijn podcast voorkomen, moet je bij Bas Haan zijn, niet bij mij?

De vele feitelijke onjuistheden in de podcast worden haar in een document van minuut tot minuut voorgelegd. In de onderzoekswereld is het gebruik dat hierop wordt gereageerd. Dat brengt ons dichter bij de waarheid. Maar niets van dit alles. Ze blijft muisstil.

Een sterke reactie is dit niet.

Nog even een korte samenvatting van het voorafgaande.

Een boek van Bas Haan dat slechts zeer ten dele over de Deventer moordzaak gaat, vele aantoonbare fouten bevat, en het vooral heeft gemunt op Maurice de Hond.

Een podcast die zich baseert op het boek van Bas Haan moet dienen als een teaser van de film, maar aan dezelfde kwaal lijdt.

Een film die ook is gebaseerd op dit boek, idem, idem.

Wat wordt de bezoeker van de film wijzer van de Deventer moordzaak? Niets.

Weggegooid geld dus.

20 redenen voor onschuld Louwes

Posted on 26 mei 2021 by Redactie

Wie de website deemzet.nl goed heeft gevolgd, wist het al: Louwes is ten onrechte veroordeeld in de Deventer moordzaak. Maar anderen aarzelen en zijn nog niet overtuigd.

Voor deze laatste categorie heeft de auteur van deze website (die inmiddels te boek staat als de Vraagbaak Deventer Moordzaak) een lange lijst met 20 redenen samengesteld waarom Louwes de moord niet gepleegd kan hebben.

Eigenlijk zou deze lijst moeten worden aangevuld met nog een reden: Louwes had niet voldoende tijd om de moord te plegen en alle andere handelingen te verrichten (doorzoeken en grondig reinigen huis, slepen met loodzwaar lichaam, dwaalsporen aan te brengen, lopen naar zijn auto en de rit van bijna een uur naar huis) in anderhalf tot twee uur tijd.

Elk onderdeel van de lijst bevat een of twee verwijzingen naar de betreffende argumenten in de website waarin dieper op de uitspraak wordt ingegaan.

Zo verwijst de reden moord was op vrijdag/zaterdag, heldere ogen op zaterdag naar paragraaf 3.4.4 waarin wordt toegelicht wat de ogen kunnen vertellen over het tijdstip van overlijden.

Voor de lezers met aarzelingen een nuttige opsomming. Maar een prettig leesbare opfrisser voor diegenen die al overtuigd waren.

Ook Louwes verdient medeleven!

Posted on 26 mei 2021 by Redactie

Waarschijnlijk is mevrouw Wittenberg niet op donderdagavond rond 21 uur vermoord maar minstens 24 uur later. Dat zou Ernest Louwes vrijpleiten en waarschijnlijk ook Michael de Jong.

Niet dat De Jong “… geen bal met de zaak te maken heeft …”, zoals Bas Haan zo luid maar even onterecht verkondigde. De Jong was in die tijd een belangrijke getuige, is meermalen verhoord en is zelfs enige tijd als verdachte aangemerkt.

Nee, dat is het dus niet. Er is een andere reden.

De moord is volgens een team van forensische experts in 2014 niet op donderdagavond gepleegd maar met grote zekerheid in de nacht van vrijdag op zaterdag.

Voor die vrijdagnacht hebben Ernest Louwes (zeker) en Michael de Jong (zeer waarschijnlijk) alibi’s en ze zouden de moord dus niet gepleegd kunnen hebben.

Voor Michael de Jong zou dit betekenen dat hij door Maurice de Hond inderdaad onterecht als dader is aangewezen en zijn de emoties in de podcast Deventer Mediazaak volledig terecht.

En is het medeleven van de luisteraars anno 2021 in die podcast met hem en zijn vriendin evenzeer goed te begrijpen. Het zal je maar gebeuren dat je onschuldig bent en toch als moordenaar wordt aangewezen.

Maar er is nog iemand die medeleven verdient, en nog wel meer dan Michael de Jong.

Ook Ernest Louwes zou de moord dus niet hebben kunnen plegen, maar is meermalen veroordeeld en heeft een gevangenisstraf van 12 jaar uitgezeten. Dat is andere koek.

Afgezien van deze zware straf heeft hij het ook op ander gebied niet gemakkelijk gehad. Hij had grote moeite een baan te vinden, mocht geen advocaat worden en werd op diverse terreinen tegengewerkt.

We willen het onrecht dat Michael de Jong is aangedaan zeker niet bagatelliseren, maar wat Ernest Louwes is overkomen behoort tot de buitencategorie.

Ook die vaststelling zou in de podcast Deventer Mediazaak niet hebben misstaan.

Video over Vlekje #10

Posted on 18 mei 2021 by Redactie

Vlekje #10 is voor veel mensen het ultieme bewijs dat Louwes de moord heeft gepleegd. Zijn bloed zit toch op haar blouse!? Maar het is helemaal niet het bloed van Louwes. De video legt uit hoe dat zit.

We hebben dit vlekje al eerder beschreven, natuurlijk onder verwijzing naar de Vraagbaak Deventer Moordzaak. De vraag die we ons toen stelden was: Hoe belastend is Het Bloedvlekje eigenlijk? Het antwoord is ondubbelzinnig: Vlekje #10 combineert een bloedvlekje van het slachtoffer met een speekselspoor van Louwes.

Niks geen bloed van Louwes dus.

In de video (een van de vele die zijn te vinden op deemzet.nl) wordt uitgegaan van hetgeen Hof Den Bosch in zijn arrest schrijft over Vlekje #10 (het noemt het vlekje een bloedspoor).

We lezen in dat arrest onder punt 2.1.2 het volgende:

Deze passage bevat niet minder dan zes fouten. Toch wel slordig voor een gerechtshof.

En het zijn ook niet zo maar fouten. Ze vormden de belangrijkste basis voor de veroordeling van Louwes.

In de video worden ze stuk voor stuk langsgelopen. Van elke fout wordt in woord en beeld uitgelegd waarom we ondubbelzinnig met een fout te maken hebben.
1. Het vlekje zat niet op de kraag;
2. Het spoor zat op de ruche en wel op de voorzijde;
3. Het waren meerdere sporen;
4. Het spoor is voor hooguit 10% bloed, de rest is niet zeker;
5. Het DNA profiel komt vrijwel zeker uit die rest;
6. Het spoor is geen enkelvoudig profiel.

Kijk naar de video die minder dan 10 minuten duurt en laat je overtuigen.

Video’s op deemzet.nl

Posted on 17 mei 2021 by Redactie

De website over de Deventer moordzaak is een haast onuitputtelijke bron van informatie over de Deventer moordzaak. Feiten, feiten en nog eens feiten. Het resultaat is eigenlijk een Vraagbaak Deventer Moordzaak.

De website bevat veel artikelen over van alles en nog wat in de Deventer moordzaak.

Over het alibi van Louwes, waarom hij wel in de buurt vanaf Harderwijk heeft kunnen bellen, waarom de moord zeer waarschijnlijk niet op donderdagavond maar 24 uur later is gepleegd, waarom de vlekken en vlekjes op de blouse niet zijn wat ze lijken, waarom vele stille getuigen (bijvoorbeeld de post) geënsceneerd zijn, en ga zo maar door.

De artikelen zijn geen eenvoudige bedenksels of suggesties, maar ze vormen het resultaat van degelijk en verifieerbaar onderzoek, met veel referenties.

Nog indrukwekkender zijn de niet minder dan 16 YouTube video’s over bijvoorbeeld de stille getuigen, het DNA-onderzoek, de atmosferische omstandigheden tijdens het telefoontje, of hoe post mortem waarnemingen het tijdstip van overlijden kunnen schatten.

Ben je geïnteresseerd in de Deventer moordzaak en ben je visueel ingesteld, dan zijn de video’s zeer de moeite waard.

Podcast Deventer mediazaak (2)

Posted on 16 mei 2021 by Redactie

De auteur (noemt zich Demo) van de website deemzet.nl (Vraagbaak Deventer Moordzaak) heeft kritisch gekeken naar de inhoud van deze veel beluisterde podcast. Het resultaat: de podcast neemt het niet zo nauw met de feiten.

Het volledige verslag is hier te lezen, maar in dit artikel vatten we zijn belangrijkste conclusies samen over de podcast Deventer mediazaak van Annegriet Wietsma.

Om te beginnen kijkt hij naar de rol van de heer A. Godlieb die ten tijde van de moord hoofd was van de Technische Recherche (TR) en het Bureau Technische Ondersteuning (BTO).

Godlieb geeft in de podcast een samenvatting van gebeurtenissen rond de moord maar onder zijn leiding is toen nogal wat misgegaan. Demo geeft daarvan een uitgebreid exposé. En ook nu debiteert Godlieb een aantal onjuistheden die de argeloze luisteraar op het verkeerde been zetten. Slager en eigen vlees, dus.

In de podcast wordt ook een veilingmeester ten tonele gevoerd die op suggestieve toon zijn verhaal doet. Zo zou hij de auto zeker voor meer hebben kunnen verkopen dan op de veiling zou lukken, laat hij weten, maar dat mocht niet van Louwes. Dat was natuurlijk heel verdacht, concludeert de luisteraar.

Demo weet waarom dit van Louwes niet mocht: onderhandse verkoop is verboden in deze situatie (Pitlo: Erfrecht Gouda 1997 ISBN 90-387-0567-0; KB 4103019 pagina 259).

Maar de veilingmeester geeft de luisteraar het gevoel (ook bij enkele andere voorbeelden) dat er iets niet klopt. Waarom zou Louwes dit doen? Verdacht! De maker van de podcast had dus een kanttekening moeten plaatsen bij de opmerkingen van de veilingmeester.

Demo behandelt op zijn website deemzet.nl alle ins en outs van de DNA-aspecten en het is dus niet vreemd dat hij uitgebreid stilstaat bij de rol van Richard Eikelenboom.

Deze NFI-medewerker heeft in het DNA-onderzoek een belangrijke maar verre van foutloze rol gespeeld. Demo somt in zijn artikel een groot aantal gevallen op waarin Eikelenboom de plank behoorlijk misslaat.

De maker van de podcast presenteert hem evenwel als een onafhankelijke en belangrijke speler in deze zaak. Maar de podcast laat de luisteraar onwetend over de cruciale fouten die zo bepalend zijn geweest voor het verloop van deze zaak.

Het is op deze plaats al eerder geconstateerd: de podcast gaat niet zozeer over de rol van de media in de Deventer Moordzaak maar veel meer over die van Maurice de Hond. En die wordt sinds de podcast verscheen – vele tweets getuigen daarvan – door luisteraars gezien als de Nationale Schurk.

Dus, wanneer je door de podcast in het kamp van De Hond wordt ingedeeld, ben je nog niet jarig en is je reputatie aan gruzelementen.

Dit overkwam Demo doordat de podcast hem op een bedenkelijke wijze indeelde in het kamp van de personen ‘… die met Maurice meedenken …’, terwijl hij zich diverse malen nadrukkelijk heeft gedistantieerd van de wijze waarop Michael de Jong door De Hond als dader werd aangewezen.

Door deze gang van zaken wordt de website deemzet.nl indirect gepositioneerd als een platform van De Hond en wordt de onafhankelijkheid van Demo in de Deventer moordzaak impliciet in twijfel getrokken.
Terwijl deemzet.nl van begin tot eind slechts een doel dient: feiten, feiten, feiten.

Tekenend voor de aanpak van Annegriet Wietsma is ook dat zij niet de moeite heeft genomen met Demo contact op te nemen, al was het maar om haar bevindingen te verifiëren.

Een soortgelijke behandeling viel ook Prof. Ton Derksen ten deel. Deze hoogleraar geniet een grote reputatie, onder andere door zijn boek Lucia de B. en de succesvolle verfilming daarvan.
Lucia de Berk die al een levenslange gevangenisstraf onderging, werd door zijn bemoeienis in een herzieningsproces vrijgesproken.

Omdat hij in 2011 ook een boek over de Deventer moordzaak had geschreven (Leugens over Louwes), zou je verwachten dat de maker al in het eerste begin van de voorbereidingen uitgebreid met Derksen zou hebben gesproken.

In plaats daarvan komt hij in de podcast maar even aan het woord. Maar belangrijke scenario’s die hij met haar heeft besproken en die in zijn boek worden genoemd, komen in de podcast niet voor. Dit riekt naar misleiding, zo concludeert Demo.

Een geheel ander maar niet minder ernstig bezwaar van Demo tegen de podcast nemen we hier integraal over.

Een ernstig bezwaar tegen de podcast is, dat een belangrijk deel ervan is ingeruimd om Ernest Louwes als de dader af te schilderen, voornamelijk in het voetspoor van het boek van Bas Haan.
Ernest Louwes is weliswaar veroordeeld hiervoor, maar er loopt een procedure met uitzicht op een herziening. Het uiten van beschuldigingen in zijn richting kan gelijkgesteld worden aan het hier bestreden feit: het uiten van beschuldigingen van Maurice de Hond aan het adres van Michaël de Jong. Precies zoals de wetenschapsfilosofen van de Tilburgse Universiteit De Regt en Dooremalen betogen in het Brabants Dagblad van 11 mei 2021: Podcast ‘Deventer Mediazaak’ is zelf typisch ‘trial by media’.

Het uitgebreide commentaar van Demo op de podcast is dus het lezen meer dan waard.

Het zet bovendien de Deventer moordzaak weer in het juiste perspectief.

Podcast Deventer Mediazaak van minuut tot minuut

Posted on 14 mei 2021 by Redactie

De podcast de Deventer Mediazaak riep bij luisteraars vooral emoties op over het onrecht dat Michael de Jong door de media was aangedaan. Dit ging helaas ten koste van de feiten in de Deventer Moordzaak.

[Voor wie zijn geduld niet kan bewaren: de pdf-file met van minuut tot minuut alle fouten en tekortkomingen in de podcast is hier beschikbaar.]

Het waren trouwens niet zozeer de media in het algemeen die door de podcast op de korrel werden genomen, maar het was veel meer Maurice de Hond.

Dat is ook niet zo verwonderlijk wanneer men bedenkt dat de podcast zich voornamelijk baseert op het boek van Bas Haan. Daarom tweet de maakster Annegriet Wietsma van de podcast op 1 mei 2021:

… Graag wil ik nogmaals benadrukken dat het fundament voor dit project ligt bij de analyse van @bas_haan over de rol van de media, zie ‘De Deventer Moordzaak, het complot ontrafeld’ …

Waarom zou ze dit nogmaals willen benadrukken?

Zijn uitspraken in DWDD van 9 januari 2019 en de trailer van de podcast op 2 januari 2021 maken duidelijk dat Haan zich in zijn uitspraken over De Hond ternauwernood kan beheersen.

De wijze waarop hij over De Hond spreekt, wordt in de volgende twee fragmenten geïllustreerd (het gaat niet zozeer om de inhoud maar om de woordkeus in beide uitspraken):

Er zijn meerder misdadigers [!] die slachtoffers maken die oprecht menen dat ze weer een slachtoffer hebben gemaakt.

Het is een beetje als iemand die heeft aangerand [!] na de veroordeling nog steeds over zijn slachtoffer zegt: ja, maar ze heeft het zelf gewild.

Beide zijn bedenkelijke uitspraken. Recentelijk spreekt Haan herhaaldelijk over Maurice de Hond als een veroordeelde crimineel.

De podcast zou daarom aanzienlijk aan kwaliteit hebben gewonnen wanneer Wietsma zich bij de voorbereiding niet alleen had gebaseerd op een Boze Bas, maar ook en misschien voornamelijk op personen die wel hun sporen in deze complexe zaak hebben verdiend.

Denk bijvoorbeeld aan Prof. Ton Derksen, een man met een grote reputatie. Door zijn boek Lucia de B. kon Lucia de Berk na een herzieningsproces aan een levenslange gevangenisstraf ontsnappen.

Deze hoogleraar wetenschapsfilosofie publiceerde in 2011 opnieuw een boek met een titel die er niet om liegt: Leugens over Louwes. Een wetenschappelijk opgebouwd werk met vele noten en uitgebreide referenties. Wél een degelijk boek dus.

Maar dan heeft Wietsma hem natuurlijk uitgebreid geraadpleegd bij het maken van de podcast?

Dat zou je verwachten, maar dat is niet gebeurd. In een geredigeerd interviewtje van een paar minuten mocht hij enkele weinig zeggende uitspraken doen. Andere relevante opmerkingen waren eruit geknipt (!).

Een andere zeer goed ingevoerde bron is de auteur van de website deemzet.nl. Sinds 2011 onderzoekt hij alle ontwikkelingen, met belangrijke successen op het gebied van ‘het telefoontje’, post mortem verschijnselen en DNA. Dat er een herzieningsonderzoek is ingesteld, kan voor een belangrijk deel op zijn conto worden geschreven (de Adviescommissie Afgesloten Strafzaken ACAS verwijst zelfs in haar advies rechtstreeks naar hem).
Zijn website kan worden gezien als een Vraagbaak Deventer Moordzaak.

Dus dan spreekt het vanzelf dat Wietsma voor de zekerheid haar bevindingen bij de Deventer Moordzaak ter verificatie aan hem voorlegt?

Dat zou je zeggen, want de feiten moeten wel kloppen, ook als een podcast voornamelijk appelleert aan de emoties van de luisteraar.

Maar helaas, hij is niet door Wietsma benaderd. Wel werd hij op een bedenkelijke wijze ingedeeld in het kamp van de personen ‘… die met Maurice meedenken …’, terwijl hij zich diverse malen heeft gedistantieerd van de wijze waarop Michael de Jong door De Hond als dader werd aangewezen.

Slechts een kort fragment uit een video van zijn website was – zonder zijn medeweten – zijn enige betrokkenheid bij de productie van de podcast.

Op zijn beurt heeft de auteur van deemzet.nl de podcast van minuut tot minuut beoordeeld op zijn betrouwbaarheid. Kloppen de feiten wel? Worden er geen belangrijk feiten weggelaten of slechts gedeeltelijk genoemd, waardoor de luisteraar op het verkeerde been kan worden gezet?

Het resultaat stelt niet gerust.

Het volgende voorbeeld dient als illustratie.

De heer A. Godlieb was ten tijde van de moord hoofd van de Technische Recherche (TR) en de dienst Bijstand Technische Ondersteuning (BTO). Hij wordt in de podcast opgevoerd als een belangrijke zegsman. Maar zijn bijdragen zijn slechts van horen zeggen, zo blijkt.

In een fragment uit een correspondentie op 28 oktober 2003 schrijft de Officier van Justitie:

… A.H. Godlieb heeft zoals gemeld diverse processen-verbaal getekend over informatie die door andere opsporingsambtenaren is ingewonnen; ook al omdat hij het afgelopen halfjaar ziek is geweest zal hij zich opnieuw grondig moeten laten bijpraten om adequaat vragen te kunnen beantwoorden …

Het is dan ook geen wonder dat Godlieb in zijn bijdrage aan de podcast een paar belangrijke fouten maakt die voor de luisteraar van de podcast van groot belang zijn.

De auteur van deemzet.nl begrijpt dat iedereen nieuwsgierig is naar de belangrijkste tekortkomingen in de podcast en heeft ze daarom van minuut tot minuut opgetekend in een pdf-file.