Een verzoek tot herziening in de Deventer moordzaak ligt momenteel ter beoordeling bij de Hoge Raad. Louwes’ advocaat mr. Knoops heeft zijn uiterste best gedaan een of meer nova aan te tonen op grond waarvan ons hoogste rechtscollege deze zaak zal kunnen verwijzen naar een van de gerechtshoven.
Helaas zijn er ook nogal wat bijzonderheden in deze zaak die mogelijk weliswaar geen novum zijn – de rechter was er immers mee bekend – maar waarvan het onvoorstelbaar is dat eerdere rechters er geen of onvoldoende aandacht voor hadden.
De achtste schande in een serie.

Schande 8. Cruciaal bewijsmateriaal zoekgeraakt
Dagblad De Stentor stelt advocaat-generaal mr. Aben in 2019 de volgende pijnlijke vraag:
‘Maar u weet wel zeker dat bepaalde zaken al vanaf het begin ontbreken?’
Het moet Aben moeite hebben gekost te antwoorden:
‘Ja, dat klopt. De broek en het vest van het slachtoffer zijn al vrij snel in het onderzoek kwijtgeraakt. We hebben geen idee waar ze gebleven zijn. Politie en NFI wijzen naar elkaar.’
Hij voegt er nog ter geruststelling aan toe dat er geen sprake is van opzet:
‘Dat vermoed ik niet en daar heb ik ook geen aanwijzingen voor. De meeste missers zijn te verklaren door vergissingen, fouten en blunders. Opzet is meer uitzondering dan regel. Ik heb dit al zo vaak meegemaakt. Maar het blijft een blunder.’

Bewijsmateriaal in een moordzaak is zoek geraakt. Inderdaad, dat kun je wel een blunder noemen. Niet een potlood of een stukje gum is zoek geraakt, nee, kleding die het slachtoffer tijdens de moord heeft gedragen. Cruciaal bewijsmateriaal dus.
Niemand zou ervan hebben opgekeken wanneer een hof op grond van een dergelijk incident zou hebben besloten de zaak te beëindigen. Maar niet in de Deventer moordzaak. Naast de twijfel over het tijdstip van de moord, het ontlastende getuigenis van de werkster, de 5% kans op onschuld etc. gaat het hof gewoon over tot de orde van de dag.

Mogelijk is hier geen sprake van een novum maar een schande is het wel.