Bij een moord wordt door de politie al snel gekeken naar eventuele financiële motieven. Zijn geld of kostbaarheden verdwenen, wie zou profiteren van de dood van het slachtoffer?

In de Deventer moordzaak doet zich inderdaad iets dergelijks voor.

Er is sprake van twee testamenten, een oud testament uit 1997 en een nieuw testament dat mevrouw Wittenberg tien dagen voor haar dood had opgesteld.

Zij had op 7 februari 1997 een testament opgesteld. Hierin noemde zij zestien legatarissen: neven, goede bekenden, een paar instellingen en zo meer. Ieder van hen kreeg wat. Verder benoemde ze iemand tot enige erfgenaam.

Bijzonder is dat ze dit testament op 13 september 1999 heeft aangepast, tien dagen voordat zij werd vermoord.

Dit was ook de politie opgevallen en tijdens enkele verhoren van getuigen zijn beide testamenten ter sprake gekomen.

Ongetwijfeld heeft de politie gedacht in de testamenten aanknopingspunten te vinden voor een of meer verdachten.

Het uiteindelijke resultaat van hun onderzoek is geweest dat executeur-testamentair Louwes de verdachte werd. Veel verder zijn ze niet gekomen.

Hij moest immers de afwikkeling van het testament regelen en was door mevrouw Wittenberg bovendien benoemd als voorzitter van de Dr. Wittenberg stichting.

Hoe verdacht kun je het krijgen, moet het OM hebben gedacht?

Een ding staat vast, het aandeel van de ‘klusjesman’ is in het tweede testament niet veranderd. Dat kan dus niet een motief zijn geweest.