In onze rechtspraak geldt dat een rechter pas tot een veroordeling kan komen als het bewijs wettig en overtuigend is. Hoe staat het met het bewijs in de Deventer moordzaak?

Wanneer gerede twijfel bestaat over het bewijs, moet de verdachte worden vrijgesproken.

Laten we eens zien hoe overtuigend het bewijs is dat door het OM werd aangedragen.

Het OM moet immers overtuigend bewijs van schuld aandragen. Niet minder belangrijk is het verweer dat Louwes heeft aangedragen. Het verweer dat zijn alibi ondersteunt.

Wanneer hij redelijk verweer voert, is het niet zijn taak dat verweer te bewijzen. Het OM moet aantonen dat het verweer niet deugt.

Is het OM daarin geslaagd? Laten we eens een paar verklaringen nader bekijken in het verweer van Louwes.

1. Louwes was niet in Deventer maar reed op de A28
Louwes verklaarde van meet af aan dat hij mevrouw Wittenberg belde toen hij op de A28 reed, tussen Harderwijk en ‘t Harde, waarschijnlijk ergens bij Nunspeet.

Aanvankelijk werd dit door getuigen-deskundigen als onmogelijk bestempeld.

Jaren later kwam een getuige-deskundige op zijn verklaring terug (een andere getuige-deskundige is inmiddels overleden).

Ook TNO bevestigde dat de verklaring van Louwes wel degelijk juist zou kunnen zijn.

Advocaat-generaal mr. Aben die het herzieningsonderzoek leidt, was het met deze conclusie eens, hoewel hij de kans op 5% schatte. Deze schatting wordt overigens erg conservatief gevonden.

Deze verklaring van Louwes over zijn locatie is cruciaal voor zijn alibi. Het OM slaagde er niet in zijn verklaring te ontkrachten.

2. Forensisch-medische experts: moord 24 uur later
Een aantal forensisch-medische experts bestudeerde de claim van een chemicus (de auteur van deemzet.nl) dat de moord niet op donderdagavond was gepleegd, maar ongeveer 24 uur later.

Hij kwam tot die conclusie op grond van onderzoek naar de lijkvlekken (livor mortis), de mate van vertroebeling van het hoornvlies (cornea) en de waargenomen lijkstijfheid tijdens de sectie op zondag.

De experts waren het grotendeels met hem eens. Hun conclusies zijn vastgelegd in het proces verbaal van 12 maart 2014 dat op ambtsbelofte is opgemaakt door de Nationale Recherche. Eigenlijk pleit dit proces verbaal Louwes feitelijk vrij, maar er is wellicht ruimte voor een ietsiepietsie twijfel.

Deze twijfel heeft het OM 8 jaar na dato niet kunnen wegnemen.

3. Het bloedvlekje
Het OM liet vlak voor het herzieningsproces voor het Hof Den Bosch heel onverwacht Het Mes als bewijs vallen. Als een baksteen.

Geen nood, want het OM kwam geheel onverwacht met nieuw bewijs: een bloedvlekje waarin volgens het OM het DNA van Louwes was aangetroffen.

Maar er is nogal wat aan de hand met dat vlekje.

Vlekje was niet waargenomen in 1999
Wel heel raar. Foto’s uit 1999 laten het vlekje niet zien, maar in 2003 staat het wel op een foto. Verklaring: contaminatie. Geen gekke verklaring want de blouse zat in 2003 onder de vlekjes die er in 1999 niet zaten

Speeksel Louwes, bloed mevrouw Wittenberg
Er is sterk bewijs dat het vlekje speeksel van Louwes bevatte en met dus zijn DNA en bloed van mevrouw Wittenberg.

Louwes DNA op plaats delict!
Maar hoe komt zijn DNA dan op haar blouse op plaats delict?

Louwes is volgens zijn eigen verklaring op donderdagmorgen bij mevrouw Wittenberg op bezoek geweest om grafrecht-documenten op te halen. Aanvankelijk hechtte het OM geen geloof aan deze verklaring, maar later is deze wel komen vast te staan.

Het speeksel is hoogstwaarschijnlijk tijdens het gesprek op die ochtend op de blouse van mevrouw Wittenberg terecht gekomen. Met een grote mate van zekerheid dus.

Het verweer van Louwes bij deze drie aspecten: 1. A28; 2. Forensisch bewijs; 3. Vlekje; is heel sterk en zorgt op zijn minst voor heel veel twijfel over de schuld van Louwes.

Hoe zou een rechter dan kunnen oordelen dat het bewijs overtuigend is?