Over fatsoen gesproken

Toen Ernest Louwes was gearresteerd en alleen met zijn advocaat contact mocht hebben, werd het zijn vrouw Anneke Louwes te veel. Ze schreef haar echtgenoot een briefje en verzocht de rechter-commissaris mevrouw mr. S.E. Bins-van Waegeningh of haar man dat mocht ontvangen.


De rechter-commissaris stond dit verzoek toe, maar van de wijze waarop dit gebeurde krijg je de koude rillingen.


Welk belang was gediend met deze aangespoorde vertraging? Ze had ook kunnen schrijven: “Zeker mag dat. Kijk even naar de inhoud of er geen bezwarende dingen in staan.” Dat zou een menselijke reactie zijn geweest op een verzoek van een vrouw die met de zaak niets van doen had.

Mevrouw Bins-Van Waegeningh werd op 14 oktober 2014 benoemd tot ridder in de Orde van Oranje Nassau. We mogen hopen dat deze misstap niet heeft bijgedragen aan haar benoeming.

Dit incident heeft weliswaar niets te maken met de Deventer moordzaak, maar mag toch niet onopgemerkt blijven.

One thought on “Over fatsoen gesproken

  1. E.L. vertelt in zijn boek dat deze rechter-commissaris hem tijdens zijn bezoek op de derde dag van zijn arrestatie geheel niet aankeek….
    Terwijl hij op dat moment niet veroordeeld was.
    Vreemd, en natuurlijk ongepast….

    Ging de rechter-commissaris toen al uit van het daderschap van E.L.?
    Schreef ze daarom op het briefje: maak er absoluut geen haast mee ?
    Ofwel: was de rechter-commissaris op beide momenten bevooroordeeld….?
    Horen rechters niet onbevooroordeeld te zijn?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *