De laatste tijd is er sprake van een drieluik. In 2019 verscheen een herziene versie van Haans eerste boek, dit jaar een podcast en later dit jaar een film in de bioscoop.
Ter introductie een tweet d.d. 21 april 2021;
Alexander Klöpping schreef:
De inhoudelijke kritiek op De Hond is daarmee verzopen en daar kan ik vrede mee hebben. Ik heb het niet zo op podcasts, dat eindeloze geleuter van mensen die meestal te lui zijn om schriftelijk iets onder woorden te brengen.
Dat was kennelijk tegen het zere been van Bas Haan die als door een wesp gestoken reageerde:
Anderen zijn dan weer te lui om een beetje op te letten voordat ze hun mening in een column knallen (of die retweeten). De podcast is namelijk gebaseerd op een boek, met daarin nog veel meer inhoudelijke kritiek op De Hond. Gewoon te lezen.
Haan kan het maar niet laten. Elke keer dat hij iets over de Deventer moordzaak te berde brengt, moet hij een sneer uitdelen aan het adres van Maurice de Hond. In DWDD in januari 2019 doet hij dat en ook in de trailer van de Deventer Mediazaak. Eigenlijk te pas en te ompas. Dat maakt niet uit. Zo ook dus deze keer.
Maar daarover willen we het hier niet hebben. Het gaat om de passage … gebaseerd op een boek …. Goh, een boek.
Het zijn eigenlijk zelfs twee boeken. Het eerste boek De Deventer moordzaak, het complot ontrafeld verscheen in 2009. In 2019 volgde een herdruk met dezelfde titel met een extra hoofdstuk.
Daarom kijken we eens wat beter naar de boeken. Tenminste, dat is al gedaan door de website deemzet.nl, inmiddels bekend als de Vraagbaak Deventer Moordzaak.
Op die website worden beide boeken besproken. Niet in globale termen. Nee, heel precies. Bijna elke regel wordt getoetst aan de feiten. Het gaat immers om belangrijke details die het verschil maken tussen wel of niet een veroordeling.
Het commentaar op het eerste boek betreft 14 pagina’s.
Het commentaar op de herziene uitgave nog steeds niet minder dan 7 pagina’s.
En het moet worden gezegd, daar komt Haan als onderzoeksjournalist van NRC niet goed vanaf.
Via bovenstaande links kunnen alle onnauwkeurigheden of fouten rustig worden nagelezen. In latere artikelen zullen ook hier diverse voorbeelden worden besproken.
We bekijken er alvast een paar.
Op pagina 46-47 lezen we:
Haan: Louwes, die zelf zegt dat hij dertig kilometer verderop bij ‘t Harde op de snelweg reed, was volgens het hof in Deventer en is dus een leugenaar.
deemzet.nl: In commissie met het recherche onderzoek wordt hier een voor Louwes nadelige vermelding herhaald: Louwes wist helemaal niet, vanwaar hij belde, maar uit zijn verklaringen volgt, dat het ergens tussen Harderwijk en Nunspeet of ‘t Harde was (hoor 19 november 1999, narijden traject op 24 november 1999 en verslag daarvan d.d. 25 november 1999).
Was het bij Nunspeet, dan is de verklaring van Louwes ineens veel waarschijnlijker. Op basis van ‘presumed innocent’ moet men in afwegingen van “Nunspeet” uitgaan.
Nog een voorbeeld, nu over Haans geliefde prooi De Hond.
Op pagina 152 lezen we:
Haan: Nu, jaren later, heeft Maurice de Hond een heel nieuw alibi voor Louwes geconstrueerd.
deemzet.nl: Onjuiste voorstelling van zaken. Op 19 november 1999 meldt Louwes al, dat hij vanuit de file gebeld heeft. Uit [Tactisch Journaal; red.] TJ 941 (20 november 1999), TJ964 (22 november 1999), TJ999 (23 november 1999), TJ1011 (24 november 1999), TJ1031 en TJ1032 (26 november 1999) blijkt duidelijk, dat de recherche dit als een potentieel alibi ziet. [Niks jaren later geconstrueerd, toch wel heel slordig; red.]
Voorlopig een laatste voorbeeld.
Op pagina 163 lezen we:
Haan: Hij stort het geld echter niet op een rekening van de Dokter Wittenberg Stichting, want daar had hij nog geen rekening voor geopend. Ook stort hij het niet op een rekening van het accountantskantoor waarvoor hij werkt. In plaats daarvan stort hij het geld op een rekening die hij, een dag voordat hij het geld ophaalt, heeft geopend bij de SNS-bank in zijn woonplaats Lelystad. Het is een privérekening op naam van Ernest Louwes. Dat is verdacht.
[Leuk verzonnen. Maar het is in werkelijkheid anders in zijn werk gegaan, zoals kan worden gelezen in het proces verbaal van de betreffende bankmedewerkster; red.]
deemzet.nl: De auteur gaat hier verder dan de recherche, dus stelt dit ter eigen overtuiging en doet daarbij een onterechte suggestie. Storting op de rekening van VVAA zou betekenen, dat Louwes als executeur-testamentair gelden onder zijn beheer toegankelijk zou maken aan derden, de gemachtigden van desbetreffende rekening. Vermoedelijk een illegale actie. Voorts staat geheel niet vast dat Louwes überhaupt vanuit zijn functie toegang had tot een dergelijke rekening, het gaat immers om storting ‘op eigen rekening’. Dat kan zomaar niet. Ook de wel geuite suggestie, dat het wijzer was om het geld op de rekening van de weduwe te storten gaat vermoedelijk niet op.
Voorts was het de recherche bekend, dat de genoemde SNS-rekening tijdens het openen ‘geoormerkt’ was als ‘boedelrekening’ met als titel ‘beheer Wittenberg’.
Voor een onderzoeksjournalist van NRC zijn dit toch wel vervelende onnauwkeurigheden.
Zeker wanneer de film is gebaseerd op zo’n boek.