Het zal niet vaak voorkomen dat een advocaat-generaal zo hard uithaalt naar een deskundige. In de zaak die de Rosmalense flatmoord is gaan heten, deed zij ongekend harde uitspraken over de forensisch onderzoekers Richard Eikelenboom en zijn vrouw Selma Eikelenboom-Schieveld.

We zullen op deze zaak zelf niet verder ingaan. Eén schrijnende zaak, de Deventer moordzaak, is de redactie al meer dan genoeg. De aanleiding om toch een paar woorden aan de flatmoord te wijden is de rol die het forensisch echtpaar hierin heeft gespeeld. Voor wie meer over de zaak en de herziening wil weten is het voortreffelijke artikel van Wil Thijssen in de Volkskrant voldoende.

Richard Eikelenboom heeft ook in de Deventer moordzaak een belangrijke maar omstreden rol gespeeld. Zijn conclusies als deskundige hebben in sterke mate bijgedragen aan de definitieve veroordeling van Louwes. Vele andere deskundigen waren het niet met hem eens. Voor meer informatie over de rol van Eikelenboom in de Deventer moordzaak is het de moeite waard de artikelen op deemzet.nl te lezen: artikel 1 en artikel 2.

Maar nu blijkt dat zijn onderzoek in de flatmoord eveneens omstreden is, en wel zodanig dat de advocaat-generaal zijn conclusies als vergezochte redenatie en te stellig kwalificeert.

Wil Thijssen vat dit in haar artikel als volgt samen.

Rob B. werd in 2004 en na hoger beroep in 2008 opnieuw veroordeeld op basis van rapporten van twee forensisch onderzoekers, Richard Eikelenboom en Selma Eikelenboom-Schieveld. Eikelenboom concludeerde dat de – relatief geringe – bloedspetters op de broek en schoenen van Rob B. erop duiden dat hij de dader is. Omdat het om een slagaderlijke bloeding ging en de bloedspetters op een niet logische plek op B.’s broek zaten, zou zijn broek ‘gedraaid’ om zijn been hebben gezeten.

Volgens de advocaat-generaal heeft deze onderzoeker in zijn ‘vergezochte’ conclusie belangrijke informatie genegeerd, zoals een loslopend hondje op de plaats delict en het feit dat Rob B. enkele keren in de nauwe ruimte over het lichaam is gestapt toen hij 112 belde.

Zijn echtgenote Selma Eikelenboom-Schieveld krijgt er ook ongenadig van langs.

Eikelenboom-Schieveld blijkt het lichaam zelf niet te hebben onderzocht. Zij concludeert ‘op basis van literatuur‘ dat de snijwond in de hals niet past bij zelfdoding. ‘Deze literatuur vermeldt zij niet en kan ook niet worden gevonden‘, stelt de advocaat-generaal. ‘Er is wel literatuur waaruit blijkt dat zo’n wond wel degelijk mogelijk is bij zelfdoding.’

Dit is nogal wat. ‘niet zelf onderzocht’, ‘op basis van literatuur’ die niet bestaat, en andere literatuur die het tegenovergestelde meldt. Het gaat hier over iemand die als deskundige is opgetreden in een belangrijke rechtszaak. Het gaat hier over moord en langdurige vrijheidsstraffen.

Het kan haast niet anders dan dat de uitspraken van de advocaat-generaal over de rol van Richard Eikelenboom in de flatmoord, samen met de eerdere forse kritiek over zijn rol in de Deventer moordzaak ook consequenties krijgen voor de laatste zaak. Wat voor waarde moet je immers toekennen aan een deskundige wiens deskundigheid zo wordt betwist?

Overigens staat Eikelenboom ook op andere wijze ter discussie. Zo werd hij in 2016 door een Amerikaanse rechter niet toegelaten als deskundige, wordt de website van zijn bedrijf op een enkele post na al jaren niet meer onderhouden en is van enige andere activiteit van hem op internet niets te bespeuren. Wel trad hij in de tv-serie over de Arnhemse villamoord onverwacht op als ballistisch deskundige.

Overigens is ook op deze website ruimschoots aandacht besteed aan Richard Eikelenboom, onder andere wat minister Yeşilgöz van Justitie en Veiligheid over hem schreef.