Laten we het positief benaderen. Minister Grapperhaus heeft opnieuw aangekondigd dat er schot zit in het onderzoek van mr. Diederik Aben.

Hij deed dit in de beantwoording van Kamervragen van Gidi Markuszower (PVV).

Maar dat deed hij ook al medio 2019 toen Attje Kuiken (PvdA) naar de vorderingen in het herzieningsonderzoek vroeg. Het onderzoek was vrijwel afgerond, was de teneur van zijn antwoord.

Later dat jaar, in september 2019, was mr. Aben een stuk voorzichtiger. In een interview in De Stentor gaf hij aan dat het onderzoek ‘complex’ was en met dat DNA-onderzoek was je al gauw een paar jaar verder. Niks binnenkort afgerond dus.

Even ter herinnering, dit onderzoek loopt al sedert 2013/14. Men kan niet met droge ogen beweren dat mr. Aben in zijn onderzoek opgejaagd wordt.

Laten we nu nog even wat beter naar het artikel in De Stentor kijken.

De onderzoeksresultaten die begin volgend jaar (over vier maanden) bekend worden gemaakt, betreffen niet het gehele onderzoek maar alleen de periode tot aan de eerste zitting van de strafzaak in 2000.

Lezen wij het goed? Tot aan de eerste zitting in 2000?

Zeker, er is door de politie in die beginperiode geklungeld en de ene blunder op de andere gestapeld: gevonden mes op 1 km (!) afstand, fraude met geuronderzoek, time advance gegevens die niet werden opgevraagd, onderzoek naar eventuele andere verdachten plotseling stopgezet, geen schouwrapport (en dus geen nauwkeurig tijdstip van overlijden) omdat de schouwarts werd geweigerd onderzoek te doen, geen reconstructie, niet toegestaan politieonderzoek in het mortuarium, de misleiding van dr. Schoon, de verwijdering van vingerafdrukken op het mes en dat is nog lang niet alles.

Maar dit is al jaren oude koek. Al deze onderwerpen zijn uitentreuren onderzocht en de conclusie is uiteindelijk overduidelijk: klungelwerk, grote blunders die Louwes jarenlange celstraf hebben gekost.

Het mag dan ook geen verwondering wekken dat de rechtbank in Zwolle Louwes vrijsprak, helaas zonder motivering.

Maar het geklungel en de blunders gingen daarna gewoon door bij de behandeling door de gerechtshoven. Hierover is ook al veel gepubliceerd.

De verwachting was dat nu eindelijk, eindelijk, de resultaten van het DNA-onderzoek zouden worden gerapporteerd en zonder heimelijke weglating van cruciale details. Op deemzet.nl wordt met gedegen onderzoek aangetoond dat vlekje #10 helemaal niet belastend voor Louwes is.

Maar helaas, de resultaten van het DNA-onderzoek zouden pas later volgend jaar komen – ach ja, na negen jaar onderzoek hebben we alle tijd. En het is zeer de vraag of Grapperhaus deze keer wel zijn toezegging zal nakomen.

Want mr. Aben wist het twee jaar geleden al: met DNA-onderzoek ben zo maar een paar jaar verder.

Het antwoord van minister Grapperhaus is dus eigenlijk een ‘met een kluitje in het riet’.