Mr. Aben geeft nu al 8 jaar leiding aan een onderzoek in de Deventer Moordzaak. Bestaat er geen wettelijke termijn voor zo’n onderzoek?

Uit een brief van 4 juli 2014 blijkt dat mr. Aben geheel zelfstandig heeft besloten het onderzoek te doen. Weliswaar adviseerde de ACAS (Adviescommissie afgesloten strafzaken) daartoe en ook mr. Knoops had daarom gevraagd, maar Aben heeft daartoe zelfstandig besloten.

En dat is het dan.

De buitenwereld verneemt jarenlang niets over de voortgang van het onderzoek. En dat is een voedingsbodem voor geruchten. Een expert team zou zich gebogen hebben over het tijdstip van overlijden (op vrijdagavond in plaats van donderdagavond), maar de uitkomst van dat overleg is pas via de Volkskrant bekend geraakt.

Ook zou de KPN-deskundige die het onmogelijk achtte dat een mobiele telefoon vanaf de A28 een zendmast in Deventer zou kunnen bereiken, na vele jaren toch zijn ongelijk hebben erkend.

En dan, na zeven jaar, in september 2019, verschijnt een interview met mr. Aben in De Stentor. Hij bevestigt dat hij een Amsterdams Cold Case team opdracht heeft gegeven nog eens naar het DNA bewijs te kijken.

Misschien is er wat over het hoofd gezien? Maar hij verwacht er niet veel van, zo lijkt de lezer uit zijn woorden te kunnen opmaken.

Daarna is het weer bijna 2 jaar stil.

Hoe lang kan mr. Aben dit volhouden? Kennelijk bestaat er geen wettelijk voorgeschreven termijn voor een herzieningsonderzoek.

Maar een redelijke termijn ligt vanzelfsprekend zeer wel voor de hand en 8 jaar is daarvan een buitensporige overschrijding. Is er in zo’n geval wellicht sprake van onzorgvuldig handelen van de staat, zo vraagt de juridische leek zich af?

Louwes zou, als hij dat wil, een kortgedingrechter kunnen vragen zich hierover uit te spreken. Of een termijn van 8 jaar in zijn/haar ogen nog redelijk mag worden genoemd.

Een uitspraak die niet op de zaak zelf ingaat, maar die mr. Aben aanspoort alsnog vaart te zetten met zijn onderzoek en zeer spoedig verslag te doen van het resultaat.

Maar Louwes is de enige die de kortgedingrechter om een oordeel kan vragen en dat moet hij na zoveel jaren wel willen. Misschien is bij hem de rek eruit.