Op korte afstand

Af en toe kom je in de Deventer moordzaak lachwekkende zaken tegen. Een ervan is de plaats waar Het Mes, dat jarenlang als het moordwapen werd beschouwd, is gevonden.

Waar is het gevonden?

Op korte afstand, volgens de officier van justitie.

Oh? In de tuin? Om de hoek? In een vuilcontainer 40 meter verderop?

Nee. Het Mes is gevonden in een kelderportiek in de T.G. Gibsonstraat, een flink stuk lopen vanaf de plaats delict.

1 kilometer verderop.

Een paar dagen later, ook dat nog.

Laten we even Google Maps erbij nemen en de route tussen de Zwolseweg 157 en de T.G. Gibsonstraat bekijken, dat werkt beter dan een kaartje.

We zien dat de loopafstand inderdaad 1 kilometer is en dat je daar gewoon lopend ongeveer 12 minuten over doet.

Het moet wel lopend, want de Zwolseweg was in de richting van de T.G. Gibsonstraat afgesloten voor verkeer.

We zien het al voor ons. De dader komt onopvallend het huis uit, loopt rustig met een bebloed mes, waarschijnlijk verborgen onder zijn kleren, langs vele woonhuizen in de richting van de T.G. Gibsonstraat. (Toch niet onder zijn kleren, want op de kleding van Louwes zijn geen bloedsporen aangetroffen,)

Hij moet dan nog wel een forse, zeer overzichtelijke rotonde Noorderplein passeren, om vervolgens langs vijvers en bosschages de T.G. Gibsonstraat te bereiken.

Nee, hij heeft zijn wapen niet in het water gegooid. Had gekund, maar hij weet een betere oplossing. Hij loopt nog even door, dan rechtsaf, nog een keer rechtsaf, tenslotte een lange trap af en dan zijn we er. Daar legt hij tevreden het mes neer.

“Dat vinden ze nooit”, hoor je hem denken.

Twee dagen later wordt het gevonden.

Een scenarioschrijver zou met zo’n verhaal niet moeten aankomen. Maar een officier van justitie kan het zonder blikken of blozen aan de rechtbank voorleggen.

De rechters schieten niet in de lach, maar spreken Louwes wel vrij.

Jaren later blijkt Het Mes niet het moordwapen te zijn.

Ook dat nog.

One thought on “Op korte afstand

  1. “De rechters schieten niet in de lach, maar spreken Louwes wel vrij.” Maar later in het jaar niet.
    Ze speelden “wie het laatst lacht lacht het best” en “mens-erger-je-niet” tegelijkertijd. Het bewijst eens te meer, dat het intellectuele peil onder rechters te laag ligt.
    Wij weten als oud-docenten exacte vakken wel waarom…

Laat een antwoord achter aan demo Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *