Al negen jaar is mr. Aben bezig met zijn herzieningsonderzoek. Dat is ongekend lang. Natuurlijk moet het zorgvuldig, maar dit is buitensporig. En niet fatsoenlijk.

Het gaat er op deze website niet om te bewijzen dat Louwes feitelijk onschuldig is. Dat is ook praktisch onmogelijk.

Evenmin is het doel een andere potentiële dader aan te wijzen.

Nee, de bedoeling is aan te tonen dat Louwes op grond van een dergelijk flinterdun dossier nooit veroordeeld had mogen worden.

Of hij nu de feitelijke dader is of niet.

Al in het eerste begin van deze zaak bleek het dossier dusdanig dubieus dat de rechtbank Zwolle Louwes vrijsprak wegens gebrek aan bewijs.

De jaren daarna is er veel gebeurd.

Het gerechtshof Arnhem veroordeelde Louwes vervolgens op hetzelfde dossier waarin Het Mes zo’n grote rol speelde.

Later, na een geslaagd herzieningsverzoek veroordeelde Het gerechtshof Den Bosch Louwes opnieuw. Het Mes had van de ene dag op de andere plaats gemaakt voor Het Vlekje.

Vervolgens hebben vele partijen zich met het bewijs bemoeid.

Prof. Ton Derksen, toch niet de eerste de beste gezien zijn succes in de zaak Lucia de Berk, schreef er in 2011 een boek over met diepgaande analyses en uitgebreid bronnenonderzoek.

De auteur van de website deemzet.nl heeft vrijwel alle aspecten van de zaak grondig doorgespit en bracht in 2014 zelfs de ACAS zover dat deze aan Aben een herzieningsonderzoek adviseerde.

Een team van forensische experts besprak in 2013/14 op aangeven van de auteur van deemzet.nl de postmortale verschijnselen.

In 2014 stelde een inspecteur van de Nationale Recherche van de twee vergaderingen van deze experts een proces verbaal op waarin zij tot de conclusie kwamen dat de moord zeer waarschijnlijk veel later dan op donderdagavond moet zijn gepleegd.

Het onderzoek door mr. Aben was inmiddels begonnen maar tot september 2020 wordt niets meer vernomen.

Dan kondigt hij in een interview met De Stentor de installatie van een Cold Case team aan dat het DNA-bewijs nog eens rustig moet bekijken. Al verwacht deze magistraat er niet veel van.

In tijden dat ongelooflijk ingewikkelde strafzaken (Holleeder, Taghi) in een paar jaar worden afgerond, neemt mr. Aben in een overzichtelijke en door en door bestudeerde moordzaak niet minder dan zeven jaar de tijd.

En het einde is nog steeds niet in zicht.

Dat is niet alleen buitensporig lang, maar ook nodeloos onfatsoenlijk.

Niet alleen tegenover Louwes die graag ziet dat hij na al die jaren wordt vrijgepleit.

Maar ook tegenover al diegenen die hebben bijgedragen aan succesvol onderzoek.

Het vertrouwen in een transparante en betrouwbare overheid is de laatste jaren al ernstig geschokt door onder meer de toeslagenaffaire.

De gang van zaken in het herzieningsonderzoek door mr. Aben maakt het er niet beter op.