De ACAS (Adviescommissie afgesloten strafzaken) adviseerde in 2014 diverse aspecten van de Deventer moordzaak onderwerp te maken van een herzieningsonderzoek. Zou de commissie toen hebben voorzien dat dit meer dan 8 jaar zou duren?

In een brief van 12 pagina’s verwijst de commissie onder andere naar het onderzoek dat in de website deemzet.nl is gerapporteerd.

Deze website is een bron van gedetailleerde en bijna wetenschappelijk onderbouwde informatie over de Deventer moordzaak en staat inmiddels bijna bekend als de Vraagbaak Deventer Moordzaak.

Zo schrijft de commissie op pagina 8:

In deze passage gaat het over een belangrijk aspect: is het slachtoffer eigenlijk wel op donderdagavond vermoord, wat steeds stilzwijgend en zonder bewijs werd aangenomen? Of is de moord een dag later gepleegd, laat op de vrijdagavond?

Dat is natuurlijk extra belangrijk vanwege de gevolgen voor diverse alibi’s en het spreekt dus bijna vanzelf dat de commissie adviseert dit aspect nader te onderzoeken.

Ik zal hier niet de brief van de ACAS bespreken maar volsta ermee te melden dat de commissie eenzelfde advies uitbrengt over diverse andere aspecten van de Deventer moordzaak.

Wel wil ik in dit verband de aandacht vestigen op iets anders: de ongehoord lange duur van het herzieningsonderzoek door mr. Aben.

Het is om diverse redenen niet fatsoenlijk een dergelijk onderzoek zo lang te laten voortduren terwijl het een overzichtelijke vraagstelling kent. Veel complexere projecten worden in een aanzienlijk kortere tijd voltooid. Het duurt en duurt en niemand weet wanneer het onderzoek zal worden afgerond.

Er is bij velen een gelatenheid opgetreden die schadelijk is voor het vertrouwen van de burger in de rechtspraak.

De vraag is dus meer dan gerechtvaardigd wat de ACAS van deze gang van zaken vindt.

Was zij zich er in 2014, toen zij haar advies uitbracht, van bewust dat dit wel eens een heel lang onderzoek zou kunnen worden, dat het misschien wel eens langer dan negen jaar zou kunnen duren?

Ik ben ervan overtuigd dat de ACAS deze gang van zaken niet heeft voorzien en zelfs niet heeft kunnen voorzien.

De duur van dit herzieningsonderzoek is enig in haar soort. Vrijwel zeker heeft de commissie een dergelijke lange duur niet eens beseft en heeft, gezien vergelijkbare zaken in het verleden, onbewust gedacht aan een duur van een, misschien in het uiterste geval twee jaar.

Daarom zou het de ACAS sieren zich hierover uit te spreken.

Bijvoorbeeld dat zij afkeurt dat een door haar geadviseerd onderzoek zo lang voortduurt dat het bijna opzet lijkt. Dat zij afkeurt dat haar advies wel in theorie maar feitelijk niet wordt gehonoreerd.

Inderdaad, dat zou de ACAS sieren.