Op donderdagavond om 20:36 uur belt Louwes gedurende 16 seconden met mevrouw Wittenberg, het slachtoffer van de moord.
Tijdens een verhoor zegt Louwes (proces verbaal van 29 november 1999):
Ik heb u reeds eerder verklaard dat ik toen dus onderweg was van Utrecht naar Lelystad. Voor zover ik mij herinner vond dit gesprek plaats tussen Harderwijk en ‘t Harde.
Het OM en rechters waren er echter van overtuigd dat hij dit gesprek niet vanaf de A28 kon hebben gevoerd maar wel in of in de omgeving van Deventer en vonden zijn verklaring leugenachtig.
Immers, het gesprek was door een zendmast in Deventer afgehandeld en deskundigen stelden (naar later bleek ten onrechte) dat die vanaf de A28 niet door een mobiele telefoon kon worden bereikt en zeker niet vanaf ‘t Harde, ‘zoals Louwes had verklaard’.
Maar Louwes had helemaal niet verklaard dat hij bij ‘t Harde was. Hij had bij herhaling verklaard dat hij tussen Harderwijk en ‘t Harde reed, waarschijnlijk in de buurt van Nunspeet.
Waarom wilden het OM en rechters hem zo graag in ‘t Harde positioneren?
De volgende verklaring is aannemelijk.
Zelfs bij zekere atmosferische omstandigheden zou een gesprek vanuit ‘t Harde de zendmast niet hebben kunnen bereiken, maar wel vanuit Nunspeet.
Door nu te blijven stellen dat Louwes vanaf ‘t Harde zou hebben gebeld werd hem een belangrijk verweer ontnomen. Vanaf Nunspeet zou een gesprek eventueel nog wel mogelijk zijn geweest, maar vanaf ‘t Harde niet.
In deemzet.nl wordt duidelijk zichtbaar gemaakt dat bij ‘t Harde alleen het bakensignaal van Nunspeet – 10515 kan doordringen en niet het bakensignaal Deventer 14501.
Maar bij Nunspeet ligt dit totaal anders. Daar kan Deventer 14501 wel ontvangen worden. En dat zou het verweer van Louwes ondersteunen.
Zou het opzet zijn dat het OM volhardt in ‘t Harde en hem hierdoor leugenachtig gemaakt?
Dat zou je in een rechtstaat toch niet moeten geloven?
In een van eerste documentaires over de DMZ (dacht van Peter R. de Vries) werd gesproken over de mogelijkheid van overbelasting van GSM masten. Dus als er teveel telefoontjes tegelijkertijd gepleegd worden, dan wordt de eerstvolgende doorgeschakeld naar een andere mast. Je zou aan het scenario kunnen denken dat er een (tijdelijke stilstaande) file stond (zelf twee die avond) en dat mensen dan massaal naar huis gaan bellen omdat ze later zijn (of zich gewoon vervelen). Is er in die tijd ooit onderzocht hoeveel gesprekken er via één mast tegelijkertijd konden lopen?
Dat is bekend. Aan iedere mast hangen drie groepen zenders, een groep hiervan bestrijkt steeds een bepaald gebiedje, een zgn. cell. Zo’n zendergroep bestaat weer uit drie zender/ontvanger-installaties (of twee of vier zoals de zender te Deventer).
Een zender/ontvanger kan 8 gesprekken afwikkelen, dat is dus per cell 23 (1 mogelijkheid vervalt omdat dat een data-kanaal is).
Om zgn. handovers mogelijk te maken geeft het netwerk nooit meer dan ongeveer de helft van deze capaciteit af aan bellers in de cell. De rest is voor handovers uit de omringende cellen (daarvan zijn er steeds zes).
Kortom, in een cell bellen doorgaans maar een stuk of 12 bellers, wat kan oplopen door handovers maar niet door nieuwe bellers. Een cell heeft een diameter van 1 a 2 km. Op 2 km weg kunnen ongeveer 200 voertuigen staan in de file (per rijbaan).
Ik denk dan ook dat hieruit het beste novum te destilleren is: Aanvankelijk beweerden justitie en rechters dat Louwes’ verklaringen leugenachtig waren en daarmee bruikbaar als bewijs. Welnu, die opvatting is ondertussen vakkundig onderuit gehaald. De rechtsgeleerden zaten er falikant naast en het is de hoogste tijd om dat toe te gaan geven.