Hoge functionarissen op justitie blijven na een werkoverleg wel eens hangen. Niet in de vergaderzaal zoals vroeger, maar thuis achter de laptop met Zoom of Teams.

De vergadering zit erop, de deelnemers ontspannen en hebben het dan nog even relaxed over allerlei ditjes en datjes.

Zo ook na deze vergadering met vijf Officieren van Justitie.

“Zeg, eventjes heel wat anders”, begint Scherm1, “ik heb toch wel te doen met die Diederik hoor. Moet nu al meer dan 9 jaar leiding geven aan een onderzoek waar niemand in is geïnteresseerd.”

“Hij moest ook eigenlijk wel, ACAS en zo, maar nu valt iedereen over hem heen. Het duurt te lang! Hij aarzelt teveel, en zo!”

Scherm5 valt hem bij.
“Ja, echt lullig voor hem. Het is best een aardige kerel. Ik begrijp trouwens wel dat hij niet veel haast maakt. Ja, waarom zou hij? Louwes is allang weer op vrije voeten, dus daar hoeft hij het niet voor te doen.”

“Als hij nog vastzat ja, zoals toen bij Lucia de Berk, dat is een ander verhaal. Maar nu? Rustig aan dan breekt het lijntje niet. Dan bloedt het vanzelf wel dood.”

Scherm4 ziet het toch wat anders.
“Dat ben ik niet helemaal met je eens. Die zaak leeft echt nog wel in brede kring, hoor. Er is zo’n website waar alles heel wetenschappelijk wordt uitgeplozen, er zijn mensen actief op twitter en facebook.”

“Vorig jaar nog was er een 4-delige podcast van de Stentor en daar werd veel naar geluisterd. En nu weer eentje van Argos. Die gaat wel niet echt over de Deventer moordzaak, maar is meer bedoeld als Maurice de Hond bashing, nou ja. En dan maakt het echt wel uit wat zijn onderzoek oplevert. Maar ja, ik ben het met je eens, veel urgentie is er niet …”

Zij werd in de rede gevallen door Scherm3.
“Zo is het. Een zaak die al meer dan 15 jaar geleden is afgesloten en Louwes zit alweer zo’n 10 jaar lekker thuis bij moeder de vrouw. Waar hebben we het over?”

“Dus ik zou zeggen, Louwes, ook al zou je onterecht zijn veroordeeld – shit happens – neem je verlies, wat schieten we er nu nog mee op? Er zijn momenteel wel ergere dingen aan de hand, zoals die ellende met corona.”

Scherm4 vervolgt.
“… inderdaad, geen urgentie. En ja, wat schiet je ermee op alles weer op te rakelen?”

“Politie heeft bij het onderzoek zitten prutsen, die zitten er niet op te wachten dat alles nog eens breed wordt uitgemeten. En wat dacht je van het NFI, die hebben ook zitten knoeien? En dan die paar collega’s die – hoe zeggen we dat netjes – ook niet altijd in vorm waren.”

“En dan bleken de deskundigen ook nog niet altijd deskundig, … weet je nog wel met dat weerbericht?”

Hij kon zijn lachen niet houden toen hij aan die hoogleraar als getuige terugdacht.

“Nee”, ging hij verder, “wat heeft het voor zin dat ze dat allemaal weer eens precies gaan uittekenen. Daar heeft echt niemand belang bij. Klaar! Het is alleen maar koren op de molen van al die zeurpieten, die pseudo-deskundigen.”

“Dus ik zou zeggen, Diederik, traineren jongen! Maar volgens mij doet hij dat al.”

Scherm2 had zich nog niet in de discussie gemengd en verliet het gezellige onderonsje in justitiële kringen.

“Ja, mensen, het is me wat. Maar ik log uit, want ik moet de kinderen van school halen, ja cruciaal beroep hè? Zeg, een fijn weekend allemaal.”