De auteur (noemt zich Demo) van de website deemzet.nl (Vraagbaak Deventer Moordzaak) heeft kritisch gekeken naar de inhoud van deze veel beluisterde podcast. Het resultaat: de podcast neemt het niet zo nauw met de feiten.
Het volledige verslag is hier te lezen, maar in dit artikel vatten we zijn belangrijkste conclusies samen over de podcast Deventer mediazaak van Annegriet Wietsma.
Om te beginnen kijkt hij naar de rol van de heer A. Godlieb die ten tijde van de moord hoofd was van de Technische Recherche (TR) en het Bureau Technische Ondersteuning (BTO).
Godlieb geeft in de podcast een samenvatting van gebeurtenissen rond de moord maar onder zijn leiding is toen nogal wat misgegaan. Demo geeft daarvan een uitgebreid exposé. En ook nu debiteert Godlieb een aantal onjuistheden die de argeloze luisteraar op het verkeerde been zetten. Slager en eigen vlees, dus.
In de podcast wordt ook een veilingmeester ten tonele gevoerd die op suggestieve toon zijn verhaal doet. Zo zou hij de auto zeker voor meer hebben kunnen verkopen dan op de veiling zou lukken, laat hij weten, maar dat mocht niet van Louwes. Dat was natuurlijk heel verdacht, concludeert de luisteraar.
Demo weet waarom dit van Louwes niet mocht: onderhandse verkoop is verboden in deze situatie (Pitlo: Erfrecht Gouda 1997 ISBN 90-387-0567-0; KB 4103019 pagina 259).
Maar de veilingmeester geeft de luisteraar het gevoel (ook bij enkele andere voorbeelden) dat er iets niet klopt. Waarom zou Louwes dit doen? Verdacht! De maker van de podcast had dus een kanttekening moeten plaatsen bij de opmerkingen van de veilingmeester.
Demo behandelt op zijn website deemzet.nl alle ins en outs van de DNA-aspecten en het is dus niet vreemd dat hij uitgebreid stilstaat bij de rol van Richard Eikelenboom.
Deze NFI-medewerker heeft in het DNA-onderzoek een belangrijke maar verre van foutloze rol gespeeld. Demo somt in zijn artikel een groot aantal gevallen op waarin Eikelenboom de plank behoorlijk misslaat.
De maker van de podcast presenteert hem evenwel als een onafhankelijke en belangrijke speler in deze zaak. Maar de podcast laat de luisteraar onwetend over de cruciale fouten die zo bepalend zijn geweest voor het verloop van deze zaak.
Het is op deze plaats al eerder geconstateerd: de podcast gaat niet zozeer over de rol van de media in de Deventer Moordzaak maar veel meer over die van Maurice de Hond. En die wordt sinds de podcast verscheen – vele tweets getuigen daarvan – door luisteraars gezien als de Nationale Schurk.
Dus, wanneer je door de podcast in het kamp van De Hond wordt ingedeeld, ben je nog niet jarig en is je reputatie aan gruzelementen.
Dit overkwam Demo doordat de podcast hem op een bedenkelijke wijze indeelde in het kamp van de personen ‘… die met Maurice meedenken …’, terwijl hij zich diverse malen nadrukkelijk heeft gedistantieerd van de wijze waarop Michael de Jong door De Hond als dader werd aangewezen.
Door deze gang van zaken wordt de website deemzet.nl indirect gepositioneerd als een platform van De Hond en wordt de onafhankelijkheid van Demo in de Deventer moordzaak impliciet in twijfel getrokken.
Terwijl deemzet.nl van begin tot eind slechts een doel dient: feiten, feiten, feiten.
Tekenend voor de aanpak van Annegriet Wietsma is ook dat zij niet de moeite heeft genomen met Demo contact op te nemen, al was het maar om haar bevindingen te verifiëren.
Een soortgelijke behandeling viel ook Prof. Ton Derksen ten deel. Deze hoogleraar geniet een grote reputatie, onder andere door zijn boek Lucia de B. en de succesvolle verfilming daarvan.
Lucia de Berk die al een levenslange gevangenisstraf onderging, werd door zijn bemoeienis in een herzieningsproces vrijgesproken.
Omdat hij in 2011 ook een boek over de Deventer moordzaak had geschreven (Leugens over Louwes), zou je verwachten dat de maker al in het eerste begin van de voorbereidingen uitgebreid met Derksen zou hebben gesproken.
In plaats daarvan komt hij in de podcast maar even aan het woord. Maar belangrijke scenario’s die hij met haar heeft besproken en die in zijn boek worden genoemd, komen in de podcast niet voor. Dit riekt naar misleiding, zo concludeert Demo.
Een geheel ander maar niet minder ernstig bezwaar van Demo tegen de podcast nemen we hier integraal over.
Een ernstig bezwaar tegen de podcast is, dat een belangrijk deel ervan is ingeruimd om Ernest Louwes als de dader af te schilderen, voornamelijk in het voetspoor van het boek van Bas Haan.
Ernest Louwes is weliswaar veroordeeld hiervoor, maar er loopt een procedure met uitzicht op een herziening. Het uiten van beschuldigingen in zijn richting kan gelijkgesteld worden aan het hier bestreden feit: het uiten van beschuldigingen van Maurice de Hond aan het adres van Michaël de Jong. Precies zoals de wetenschapsfilosofen van de Tilburgse Universiteit De Regt en Dooremalen betogen in het Brabants Dagblad van 11 mei 2021: Podcast ‘Deventer Mediazaak’ is zelf typisch ‘trial by media’.
Het uitgebreide commentaar van Demo op de podcast is dus het lezen meer dan waard.
Het zet bovendien de Deventer moordzaak weer in het juiste perspectief.