In het Brabants Dagblad verscheen een opiniestuk over de Deventer Mediazaak. De conclusie: deze podcast maakt zich schuldig aan wat hij anderen verwijt. Met andere woorden: De pot verwijt de ketel dat die zwart ziet.

Herman de Regt is universitair hoofddocent en Hans Dooremalen universitair docent aan Tilburg School of Humanities and Digital Sciences.

Het artikel kan ook rechtstreeks worden gelezen op de website van het Brabants Dagblad.

Een in het oog springende passage is de volgende:

… Emeritus-hoogleraar Ton Derksen, bekend van de zaak Lucia de Berk, legt in zijn boek Leugens over Louwes (2011) haarfijn uit waarom de veroordeling van Louwes een justitiële dwaling is …

Deze hoogleraar is niet zo maar iemand.

Hij heeft een grote reputatie opgebouwd. Door zijn gedegen onderzoek (in boekvorm en succesvol verfilmd) in de zaak Lucia de Berk, is zij uiteindelijk vrijgepleit.

Je zou verwachten dat Annegriet Wietsma bij het maken van haar podcast dus bij hem als eerste zou langsgaan, want ook in de podcast De Deventer Mediazaak moeten de feiten natuurlijk boven alles gaan.

Maar nee, zij vertrouwt bijna blindelings op het omstreden boek van Bas Haan dat zo veel aantoonbare onjuistheden bevat (geen verschillen van mening dus, maar gewoon aantoonbare onjuistheden).

Derksen komt in een paar minuten nog wel even aan bod. Maar, bevestigen de auteurs van het artikel:

Dat geredigeerd verslag is extreem kort en doet geen recht aan het onderzoek dat in Leugens over Louwes wordt gepresenteerd. Wietsma lijkt niet door te hebben hoezeer er op basis van dat onderzoek getwijfeld moet worden aan de schuld van Louwes.

Wietsma blijkt zich inmiddels bij de gang van zaken ook niet helemaal op haar gemak te voelen, getuige de disclaimer in haar tweet van 1 mei 2021:

… Graag wil ik nogmaals benadrukken dat het fundament voor dit project ligt bij de analyse van @bas_haan over de rol van de media, zie ‘De Deventer Moordzaak, het complot ontrafeld’ …

Waarom wil ze dat nogmaals benadrukken? Wil ze zeggen: Als er in de podcast fouten voorkomen, dan ligt dat niet aan mij, maar dan moet je bij Haan zijn?

Sinds het verschijnen van Derksens boek in 2011 hebben zich in de Deventer Moordzaak veel nieuwe ontwikkelingen voorgedaan.

Zo is in de loop der jaren heel consciëntieus de website deemzet.nl samengesteld die veruit de meeste aspecten (Louwes’ alibi, het mobiele netwerk, post mortem kenmerken en DNA) zeer gedetailleerd en op bijna wetenschappelijke wijze behandelt, met verreikende conclusies.

Zo is in 2013 een herzieningsonderzoek gestart. Dit gebeurde mede op advies van de ACAS (Advies College Afgesloten Strafzaken) die hierbij onder meer verwijst naar de auteur van deemzet.nl.

Hij toonde door grondig onderzoek aan dat de verklaring van Louwes over zijn telefoontje vanaf de A28 niet vrijwel onmogelijk was maar integendeel, zelfs aannemelijk werd gemaakt. Dat maakte zijn verweer heel sterk.

Verder werd in 2014 door de Nationale Recherche een proces-verbaal opgemaakt waarin een aantal forensische experts concludeerde dat het vrijwel zeker is dat de moord niet op donderdagavond maar 24 uur later is gepleegd.

Met grote gevolgen voor de alibi’s.

Dus, als Wietsma het boek van Derksen outdated zou vinden, dan zou ze toch zeker de auteur van deemzet.nl benaderen om de uitspraken in haar podcast te verifiëren? Safety first!

Maar helaas, dat is niet gebeurd.

In plaats daarvan wordt in de podcast (na een misleidende introductie van de auteur van deemzet.nl) een klein stukje uit een video op diens website ten gehore gebracht.

Dus nee, de auteur is door Wietsma niet benaderd en in plaats daarvan werden opnieuw de pseudo-feiten uit het boek van Haan gebruikt.

De argeloze luisteraar van de podcast is van dit alles onwetend en neemt wat hij hoort voor waar aan. En wordt dus op het verkeerde been gezet.

De belangrijkste conclusie die de auteurs in hun opiniestuk trekken betreft de trial by media. Zeker is dat gebeurd met Michael de Jong en daarover is al het een en ander gezegd en geschreven. Daar ging de hele podcast over.

Maar echt opzienbarend is dat de podcast die dit verschijnsel in zes afleveringen aan de kaak stelt, zich daar royaal zelf aan bezondigt. Hoe gek wil je het hebben?

In het opiniestuk wordt dit kort en krachtig verwoord:

Het is schandalig dat met dit drieluik (boek, podcast, film), waarin terecht geïllustreerd wordt hoe verkeerd ‘trial by media’ is, de makers zelf dramatisch blunderen door via de media te scanderen dat Louwes terecht veroordeeld is. 

Dit alles is niet best voor een productie van Argos.