Een verzoek tot herziening in de Deventer moordzaak ligt momenteel ter beoordeling bij de Hoge Raad. Louwes’ advocaat mr. Knoops heeft zijn uiterste best gedaan een of meer nova aan te tonen op grond waarvan ons hoogste rechtscollege deze zaak zal kunnen verwijzen naar een van de gerechtshoven.
Helaas zijn er ook nogal wat bijzonderheden in deze zaak die mogelijk weliswaar geen novum zijn – de rechter was er immers mee bekend – maar waarvan het onvoorstelbaar is dat eerdere rechters er geen of onvoldoende aandacht voor hadden.
De tiende schande in een serie.

Schande 10. Geen motief, geen moordwapen en geen getuigen; toch veroordeeld
Het leek er even op dat Het Mes het moordwapen was, maar dat bleek niet het geval. Er waren ook geen getuigen van de moord. Aanvankelijk werd Louwes ervan verdacht een financieel motief te hebben maar het Hof Den Bosch liet deze verdenking varen.
Wanneer er geen motief, geen moordwapen en geen getuigen zijn, dan is vrijspraak de enige conclusie. Tenzij er kei- en keihard ander bewijs bestaat. Dat dacht het OM te hebben gevonden in het DNA-onderzoek van DNA-deskundige Richard Eikelenboom van het NFI. Deze had het DNA-bewijs met zoveel overtuigingskracht gepresenteerd dat het Hof Den Bosch meende daar niet omheen te kunnen. Alleen, zo bleek in 2022 door een uitspraak van de minister van Justitie en Veiligheid, Eikelenboom was helemaal geen DNA-deskundige. Bovendien was zijn conclusie omstreden en in andere zaken (onder andere in de Rosmalense flatmoord) werd zijn onderzoek terzijde gelegd.

Dus er was helemaal geen overig kei- en keihard bewijs tegen Louwes en toch werd hij veroordeeld.

Ongetwijfeld is deze gang van zaken geen novum maar een schande is het zeker wel.